Bardzo dobra książka. Trudny temat związany z przestępczością narkotykową. Powiązanie policji z przemytem narkotyków, wykorzystywanie stanowiska służbowego. W tle widać bardzo duży problem, z który boryka się Szwecja. Szwecja, ponieważ tam toczy się akcja książki. Ten problem dotyczy jednak całego świata. Warto przeczytać.

Bardzo dobra książka. Trudny temat związany z przestępczością narkotykową. Powiązanie policji z przemytem narkotyków, wykorzystywanie stanowiska służbowego. W tle widać bardzo duży problem, z który boryka się Szwecja. Szwecja, ponieważ tam toczy się akcja książki. Ten problem dotyczy jednak całego świata. Warto przeczytać.

Pomimo niełatwej tematyki, szybko się ją czytało. Niestety nie wciągnęła mnie do tego stopnia, co pierwsza część przygód Amandy Lund, ale z pewnością była warta przeczytania.

Pomimo niełatwej tematyki, szybko się ją czytało. Niestety nie wciągnęła mnie do tego stopnia, co pierwsza część przygód Amandy Lund, ale z pewnością była warta przeczytania.

Świetnie podpatrzone realia. Widać że autorka wie co pisze. Trzymająca w napięciu fabuła.

Świetnie podpatrzone realia. Widać że autorka wie co pisze. Trzymająca w napięciu fabuła.

Z marszu - po "Czterech dniach w Kabulu" - zabrałem się za kolejną książkę Anny Tell. Początkowe rozdziały mogłyby świadczyć że będę miał do czynienia z klonem w/w powieści - tam uprowadzenie szwedzkich dyplomatów w Kabulu, tu porwanie szwedzkiego policjanta w Prisztinie. Ale na szczęście na tym kończą się podobieństwa, później "Ogień zwalczaj ogniem" żyje swoim własnym życiem.
W dalszym ciągu mamy do czynienia z czystą sensacją, teraz już nawet bez domieszki kryminału. Nie jest też już tak odwzorowana na serialu "Homeland" jak poprzednia część; tym razem Amanda Lund pokazuje się w pełni jako policyjna negocjatorka. To bardzo ważny element tej książki. Mam nadzieję przeczytać w przyszłości następne powieści Anny Tell (wiem jest już trzecia część cyklu i oby pojawiło się polskie tłumaczenie),tymczasem ta dostaje ode mnie w pełni zasłużone 7 gwiazdek.

Z marszu - po "Czterech dniach w Kabulu" - zabrałem się za kolejną książkę Anny Tell. Początkowe rozdziały mogłyby świadczyć że będę miał do czynienia z klonem w/w powieści - tam uprowadzenie szwedzkich dyplomatów w Kabulu, tu porwanie szwedzkiego policjanta w Prisztinie. Ale na szczęście na tym kończą się podobieństwa, później "Ogień zwalczaj ogniem" żyje swoim...

Po "Czterech dniach w Kabulu" czuję lekki niedosyt. Ta historia już nie wciągnęła mnie tak bardzo, jak poprzednia. Nie czuć tutaj napięcia i emocji, a momentami trochę przekombinowana.
Mimo to mam nadzieję, że na tym nie koniec przygód negocjatorki Amandy.

Po "Czterech dniach w Kabulu" czuję lekki niedosyt. Ta historia już nie wciągnęła mnie tak bardzo, jak poprzednia. Nie czuć tutaj napięcia i emocji, a momentami trochę przekombinowana.
Mimo to mam nadzieję, że na tym nie koniec przygód negocjatorki Amandy.

„Ogień zwalczaj ogniem” to moje drugie spotkanie z negocjatorką Amandą Lund. Po urlopie macierzyńskim Amanda wraca do pracy i błyskawicznie musi wrócić do formy. Nowe zadanie już czeka. W kosowskiej Prisztinie zostaje porwany szwedzki policjant. W tej sprawie jednak nic nie jest proste, jak można się domyśleć, znajdziemy tu drugie dno, a może trzecie i czwarte również. Amanda wraz ze swoim zespołem musi rozwiązać zagadkę na tyle szybko, aby udało się uwolnić porwanego policjanta, mając nadzieję, że ten wciąż pozostaje przy życiu.

W tym samym czasie była policjantka Ellen, pracująca teraz w prywatnej firmie ochroniarskiej, dostaje od szefa bardzo dziwne zadanie; ma przejechać podstawionym samochodem trasę z Kosowa do Szwecji. Bez noclegu, bez postojów (jedynie na tankowanie),bez przerw na toaletę.
Czy te dwie sprawy się jakoś łączą? Czy Ellen będzie w stanie udzielić pomocy Amandzie i jej zespołowi?

Anna Tell ma łatwość pisania, ale ma również tendencję do dodawania detali, które nie mają znaczenia dla treści, i mnie osobiście trochę drażniły. Takie kobiece zwracanie uwagi na najdrobniejsze szczegóły typu, z jakiego kubka ktoś pije kawę, jest moim skromnym zdaniem niepotrzebnym rozwlekaniem treści. Ale to ja i moje czepialstwo 😊

Pierwsza część serii pt. „Cztery dni w Kabulu” zrobiła na mnie duże wrażenie i czekałam na kontynuację. Ta jednak nie do końca spełniła moje oczekiwania. Nie udało mi się w pełni zaangażować w jej akcję, może dlatego, że ta akcja nie była na tyle dramatyczna, żeby nie móc się od niej oderwać.

„Ogień zwalczaj ogniem” to moje drugie spotkanie z negocjatorką Amandą Lund. Po urlopie macierzyńskim Amanda wraca do pracy i błyskawicznie musi wrócić do formy. Nowe zadanie już czeka. W kosowskiej Prisztinie zostaje porwany szwedzki policjant. W tej sprawie jednak nic nie jest proste, jak można się domyśleć, znajdziemy tu drugie dno, a może trzecie i czwarte również....

Książkę czyta się błyskawicznie, bo po prostu jest bardzo dobrze dopracowana. To co mi się podoba to realizm oddanej historii. Plusem tej części jest to, że główny wątek nie jest tak rozrzucony, więc czytelnik mógł bardziej skupić swoją uwagę

Amanda otrzymuje kolejną misję, tym razem w Kosowie ma odnaleźć zaginionego policjanta. Szybko okazuje się, że ogniem zapalnym będzie przemyt narkotyków. Powiecie sobie nic trudnego? No trudnego, bo od sam szef zaginionego policjanta zdecydowanie nie ułatwia im życia, co więcej każdy z kolejnych bohaterów będzie stwarzał kolejną warstwę problemów do rozwiązania. Wartka akcja, nagłe zwroty akcji, czy zaginięcia nie pozwolą wam zapomnieć o toczących się wydarzeniach, których będzie co niemiara, bo po drugiej stronie "ulicy" namy była policjantkę, która przyjmuje zajemnicze zlecenie. W trakcie, którego nie jest świadoma śmiertelnego zagrożenia, jakie wiezie w samochodzie. Sprawa zdecydowanie ma dużo głębsze dno, które po odkryciu daje nam sporo do myślenia. Logicznie wyjaśniona sprawa.

Historia przedstawiona jest bez zbędnych opisów, które spowolniły, by akcję, a tak przerzucasz strony z coraz większą frajdą - czekając na kolejne emocje i zwroty. Ciekawa robi się historia Amandy. Bohaterowie, których dają się lubić.

Książkę czyta się błyskawicznie, bo po prostu jest bardzo dobrze dopracowana. To co mi się podoba to realizm oddanej historii. Plusem tej części jest to, że główny wątek nie jest tak rozrzucony, więc czytelnik mógł bardziej skupić swoją uwagę

Amanda otrzymuje kolejną misję, tym razem w Kosowie ma odnaleźć zaginionego policjanta. Szybko okazuje się, że ogniem zapalnym...

Ponowne spotkanie z Amandą Lund. Tym razem musi się rozwiązać zagadkę zaginięcia szweckiego policjanta przebywającego w Kosowie.
Tak jak w poprzedniej książce, mamy równoległy wątek. Młoda, była policjantka, Ellen przewozi przez całą Europę tajemniczy ładunek w kradionym samochodzie. Czy te sprawy sie łączą? Czy Ellen przeczuwając przestępstwo, nawiąże kontakt z Amandą i będą wspólnie rozwiązywać tę sprawę ? I kto za tym stoi?

Akcja jest wartka, intryga dobrze pomyslana. Czytelnik dostaje też wątek poboczny - prywatne rozterki Amandy, młodej mamy samotnie wychowującej bliżniaczki.

Całkiem fajny, niezobowiązujący thrillerek na kilka wieczorów.
Mam nadzieję, że pisarka pozwoli mi jeszcze kiedyś spotkać się z Amandą.

Ponowne spotkanie z Amandą Lund. Tym razem musi się rozwiązać zagadkę zaginięcia szweckiego policjanta przebywającego w Kosowie.
Tak jak w poprzedniej książce, mamy równoległy wątek. Młoda, była policjantka, Ellen przewozi przez całą Europę tajemniczy ładunek w kradionym samochodzie. Czy te sprawy sie łączą? Czy Ellen przeczuwając przestępstwo, nawiąże kontakt z Amandą i...