Jest to moja pierwsza książka o początkach końca Cesarstwa Rzymskiego. Sposób w jaki pisze Autor jest wciągający, o dziwo nie ma w tej książce przesadnie dużo osób przez które czytelnik może się pogubić. Natomiast nie do końca pasowała mi narracja geograficzna a nie chronologiczna. Geograficzna byłaby uzasadniona, gdyby do każdego podrozdziału dołączona była mapa z pokazaniem gdzie tyczyły się dane wydarzenia. Ułatwiło by to człowiekowi okiełznać chaos przy cofaniu się i wracaniu w akcji. Książkę polecam, nie mogę doczekać się dalszego posiłkowania się historią Starożytnego Rzymu.

Jest to moja pierwsza książka o początkach końca Cesarstwa Rzymskiego. Sposób w jaki pisze Autor jest wciągający, o dziwo nie ma w tej książce przesadnie dużo osób przez które czytelnik może się pogubić. Natomiast nie do końca pasowała mi narracja geograficzna a nie chronologiczna. Geograficzna byłaby uzasadniona, gdyby do każdego podrozdziału dołączona była mapa z...

Co do treści książki nie mam większych zastrzeżeń. Stanowi dobre źródło wiedzy odnośnie Aecjusza jak i samej sytuacji politycznej w opisywanym okresie. Narracja czasem w mojej ocenie wydaje się być dość chaotyczna. Co dla mnie na największy minus? Mapy, mapy i jeszcze raz mapy. Skoro fabularnie książka podzielona jest w dużej mierze na regiony geograficzne to aż się prosi aby na początku rozdziału np. o Galii wstawić mapę z zaznaczonymi ważnymi miastami oraz z podziałem na diecezję. Podobnie sytuacja tyczy się Hiszpanii czy też Afryki i Italii (dla Afryki jest mapa na końcu). Sama książka daje wedle mnie też złudne wrażenie, że śmierć Aecjusza w zasadzie była końcem Cesarstwa Zachodniego, które później pogrążyło się w chaosie i ostatecznie zakończyło swój byt na kartach historii. Później mamy jeszcze nieudaną inwazję na Afrykę Antemiusza, po której dopiero wszystko ostatecznie zawaliło się jak domek z kart i takiego zdania lub dwóch mi w tej książce w podsumowaniu brakuje.

Co do treści książki nie mam większych zastrzeżeń. Stanowi dobre źródło wiedzy odnośnie Aecjusza jak i samej sytuacji politycznej w opisywanym okresie. Narracja czasem w mojej ocenie wydaje się być dość chaotyczna. Co dla mnie na największy minus? Mapy, mapy i jeszcze raz mapy. Skoro fabularnie książka podzielona jest w dużej mierze na regiony geograficzne to aż się prosi...

Bardzo dobra książka, świetnie wydana. Napisana bardzo przystępnym językiem. Gorąco polecam.

Bardzo dobra książka, świetnie wydana. Napisana bardzo przystępnym językiem. Gorąco polecam.

Mam kłopot z oceną tej książki, ponieważ chciałbym jej dać kilka ocen:
Poziom edytorski - 10/10 - twarda oprawa, ładna okładka, wyraźny druk.
Wiedza historyczna - 7/10 (może nawet 8/10) - otrzymujemy gruntowne studium ostatnich lat zachodniego cesarstwa rzymskiego. Możemy szczegółowo poznać osoby dramatu, w tym główną - Aecjusza, ale też Attylę czy Gallię Placydię. Jako osoba interesująca się amatorsko historią wychwyciłem tylko jeden błąd - błędna data śmierci cesarza Walentyniania (str. 223).
Sposób narracji - 6/10. Prowadzenie narracji w sposób geograficzny, a nie chronologiczny było dla mnie męczące w odbiorze.
Ogólna ocena 7/10 i wrażenie, że poznałem lepiej Aecjusza, który bronił Rzymu w sytuacji, kiedy mógł korzystać głównie z sił barbarzyńców i rozgrywać ich przeciwko sobie. Dodatkowo do refleksji skłania sam koniec Aecjusza - śmierć w zamachu dokonanym przez cesarza, po 20 latach współpracy. I koniec cesarstwa...

Mam kłopot z oceną tej książki, ponieważ chciałbym jej dać kilka ocen:
Poziom edytorski - 10/10 - twarda oprawa, ładna okładka, wyraźny druk.
Wiedza historyczna - 7/10 (może nawet 8/10) - otrzymujemy gruntowne studium ostatnich lat zachodniego cesarstwa rzymskiego. Możemy szczegółowo poznać osoby dramatu, w tym główną - Aecjusza, ale też Attylę czy Gallię Placydię. Jako...

Bardzo dobrą książkę M. Pawlaka znam jeszcze od czasów poprzedniego wydania dlatego skuszę się na opisanie wrażenia odnośnie nowego wydania Atrydy. Format książki jest dość spory, a jakość okładki wysoka. Ilustracja okładkowa autorstwa M. Przeklasy ukazuje tytułowego Aecjusza, wojowników: huńskiego i germańskiego w uzbrojeniu zgodnym z czasami opisywanymi w książce. Spokojnie może to być odbierane jako odpowiednik wkładki ilustracyjnej przedstawiającej wojowników tejże epoki. Duża czcionka książki sprawia, że jest przystępna w odbiorze przez osoby ze słabszym wzrokiem. Na końcu mamy kolorowe mapki na dobrej jakości papierze.
Cóż mogę więcej rzec. Pozycja jest pięknie wydana. Warto czekać, aby pojawiały się kolejne książki Atrydy w podobnej jakości i formacie.

Bardzo dobrą książkę M. Pawlaka znam jeszcze od czasów poprzedniego wydania dlatego skuszę się na opisanie wrażenia odnośnie nowego wydania Atrydy. Format książki jest dość spory, a jakość okładki wysoka. Ilustracja okładkowa autorstwa M. Przeklasy ukazuje tytułowego Aecjusza, wojowników: huńskiego i germańskiego w uzbrojeniu zgodnym z czasami opisywanymi w książce....

Jedna z trzech moich ulubionych książek o starożytność. Profesor Marcin Pawlak łączy w biografii Ostatniego Rzymianina znakomity warsztat naukowca z lekkim piórem. „Aecjusz i barbarzyńcy” to nie tylko opowieść o życiu Aecjusza, jego karierze polityka i wodza, ale również historia upadku cesarstwa zachodniorzymskiego, pasjonująca opowieść o wojnach, spiskach i zdradach. Czytelnik interesujący się starożytnością na pewno nie będzie zawiedziony.

Jedna z trzech moich ulubionych książek o starożytność. Profesor Marcin Pawlak łączy w biografii Ostatniego Rzymianina znakomity warsztat naukowca z lekkim piórem. „Aecjusz i barbarzyńcy” to nie tylko opowieść o życiu Aecjusza, jego karierze polityka i wodza, ale również historia upadku cesarstwa zachodniorzymskiego, pasjonująca opowieść o wojnach, spiskach i zdradach....

Znakomita pozycja. Autor jest specjalistą od polityki w Cesarstwie Zachodniorzymskim w V w. n.e. Posiada ogromną wiedzę źródłową i pozaźródłową widoczną w każdym fragmencie jego książki. Doskonale panuje nad źródłami i literaturą. Wie sporo o Aecjuszu. Nie myli się w swoich opiniach na jego temat. Dobrze, że przedstawia równolegle działalność polityczną i militarną Aecjusza. Inaczej ciężko byłoby zrozumieć niektóre decyzje tego wybitnego wodza i polityka zachodniorzymskiego. Bardzo dobrym pomysłem było niezbyt dokładne analizowanie samej bitwy na Polach Katalaunijskich a właściwie Polach Maurycjusza (co autor wyjaśnia w swojej książce),bo to temat na osobną monografię. Może autor ją napisze i znowu uzupełni lukę w polskiej historiografii? (Mamy jedynie powieść Teodora Parnickiego o Aecjuszu). Podobnie jest z osobą Attyli. Chętnie przeczytałbym monografię o tym huńskim wodzu napisaną przez takiego fachowca jak Marcin Pawlak aniżeli prace dyletantów jak Daniel Gazda ("Pola Katalunijskie 451 r. n.e." - gdzie zaledwie kilka stron jest na temat pracy). Serdecznie polecam specjalistom i pasjonatom starożytnego Rzymu książkę M. Pawlaka. Nie tylko warto ją kupić i przeczytać, ale nawet powołać się na nią w swoich badaniach.

Znakomita pozycja. Autor jest specjalistą od polityki w Cesarstwie Zachodniorzymskim w V w. n.e. Posiada ogromną wiedzę źródłową i pozaźródłową widoczną w każdym fragmencie jego książki. Doskonale panuje nad źródłami i literaturą. Wie sporo o Aecjuszu. Nie myli się w swoich opiniach na jego temat. Dobrze, że przedstawia równolegle działalność polityczną i militarną...

W serii Mediteraneum, ukazała się książka o postaci bardzo ważnej dla historii Europy, a jednak trochę zapomnianej. Mowa tu o rzymskim wodzu Aecjuszu, który w naszej literaturze doczekał się wcześniej tylko jednej książki na swój temat, i to w dodatku powieści (Teodor Parnicki, Aecjusz. Ostatni Rzymianin). Można zatem stwierdzić, że pierwsza naukowa książka o wodzu, który zatrzymał Attylę na Polach Katalaunijskich, jest pozycją wyjątkową i godną polecenia każdemu, kto interesuje się kluczowymi momentami powstawania i obrony europejskiej tożsamości.

W serii Mediteraneum, ukazała się książka o postaci bardzo ważnej dla historii Europy, a jednak trochę zapomnianej. Mowa tu o rzymskim wodzu Aecjuszu, który w naszej literaturze doczekał się wcześniej tylko jednej książki na swój temat, i to w dodatku powieści (Teodor Parnicki, Aecjusz. Ostatni Rzymianin). Można zatem stwierdzić, że pierwsza naukowa książka o wodzu, który...

"Aecjusz i barbarzyńcy" to kolejna książka Marcina Pawlaka, w której skupia się on na zagadnieniach związanych z późnym antykiem. Głównym bohaterem tej pracy jest rzymski patrycjusz i wódz Aecjusz, ale nie do końca jest to jego biografia. Monografia poświęcona jest bowiem bardzo szeroko potraktowanym dziejom późnoantycznego Cesarstwa i Barbaricum, dwóch światów, które w tej epoce przenikały się jak nigdy dotąd. Książka podzielona jest nie chronologicznie, ale problemowo: kolejne rozdziały dotycząc poszczególnych prowincji i zagadnień niż kolejnych lat. Czytelnik poznaje z nich skomplikowany zarys dziejów późnego Cesarstwa, w którym coraz więcej do powiedzenia mieli zamieszkujący je od kilku dziesięcioleci germańscy barbarzyńcy. Dużo miejsca poświęcono największemu z sukcesów Aecjusza, tj. zatrzymaniu ofensywy Attyli w 451 r. (tzw. bitwa na Polach Katalaunijskich). Główny bohater zostaje przedstawiony jako wódz oraz jako polityk.

Tytuł książki jest bardzo adekwatny do jej treści. Na plus zasługuje wykorzystanie ogromnej liczby źródeł oraz literatury przedmiotu. Dobrze zrobione są mapy (choć brak w moim odczuciu planów bitew),a książka wygląda bardzo ładnie i solidnie. Udała się Wydawnictwu okładka. Autor umiejętnie połączył narrację z analizą co bardziej spornych passusów źródłowych. Monografię czyta się przyjemnie, z pewnością warto ją polecić wszystkim zainteresowanym światem późnego antyku. Choćby czytelnikom znanej powieści Teodora Parnickiego.

Tomasz Babnis

"Aecjusz i barbarzyńcy" to kolejna książka Marcina Pawlaka, w której skupia się on na zagadnieniach związanych z późnym antykiem. Głównym bohaterem tej pracy jest rzymski patrycjusz i wódz Aecjusz, ale nie do końca jest to jego biografia. Monografia poświęcona jest bowiem bardzo szeroko potraktowanym dziejom późnoantycznego Cesarstwa i Barbaricum, dwóch światów, które w tej...

Ma fragmenty lepsze i gorsze.

Ma fragmenty lepsze i gorsze.