Nie czytałam Siewcy Wiatru, choć mam go w planach od kilku lat Sad Już pierwsze strony Zbieracza Burz uświadomiły mi, że to kontynuacja. Jednak na szczęście jest to pozycja z nowym, niezależnym od Siewcy wątkiem, więc nie miałam problemu z czytaniem.

Nie wiem czy dać książkę na listę moich ulubionych, nie wiem dlaczego się waham. Możliwe, że przez obłędną Wojnę w Blasku Dnia, którą dopiero co skończyłam. Jednak Zbieracz jest wart przeczytania i zapamiętania, jak i sięgnięcia po kolejny tom.
Co zresztą chyba każdy uczyni, gdyż historia nie została tu zakończona.

Jak dla mnie książka jest lekka i przyjemna. Świat stworzony przez autorkę zdumiewa i wciąga. Nie raz wywołała mój uśmiech. Wymyślone powiedzonka czy przekleństwa bohaterów, oraz rodzaje broni Abaddona czy nazwy rozrywek w parku zaskakują i rozśmieszają.

Abbaddon, Daimon Fray, Burzyciel Światów, Tańczący na zgliszczach jest tu czołową postacią. Został ożywiony przez Pana, aby wypełniać jego wolę niszczenia samosiewnych światów powstających we Wszechświecie. Jasność nie kontaktuje się już od tysiącleci ze swoimi aniołami. Dlatego takim zaskoczeniem jest, gdy Pan przemawia do Fraya. Jednak jego rozkaz jest pozbawiony sensu i przerażający. Mimo to Fray nie ma co do niego wątpliwości takich jak inni Archaniołowie, dzięki którym wykonanie woli Pańskiej staje się trudne i usiane przeszkodami.

Nie mam jakiś szczególnych odczuć co do reszty bohaterów. Chyba z racji tego, iż nie czytałam Siewcy.

Wsiąkłam w książkę całkowicie. Nie było chwili na nudę. Już chce drugi tom.

Nie czytałam Siewcy Wiatru, choć mam go w planach od kilku lat Sad Już pierwsze strony Zbieracza Burz uświadomiły mi, że to kontynuacja. Jednak na szczęście jest to pozycja z nowym, niezależnym od Siewcy wątkiem, więc nie miałam problemu z czytaniem.

Nie wiem czy dać książkę na listę moich ulubionych, nie wiem dlaczego się waham. Możliwe, że przez obłędną Wojnę w Blasku...