Poziom redakcji w tej książce jest podobny do tego w "Pierre i Raimundo: Cztery pory roku" Bartosza Brzezińskiego. Chujowy, mam na myśli. Redaktor wziął kasę i uciekł za granicę.

"Zimna krew" jest TAKA ŚMIESZNA, główny bohater przepycha rury z byłym kochankiem swojego starego, nic nie ma sensu, dostajemy mapę, na której gówno widać. Delicje szampańskie.

Byłoby dużo fajniej, gdyby główny bohater nie miał SIEDEMNASTU LAT, ale czego ja w ogóle oczekuję. I jeśli ktoś sobie teraz pomyślał "ale no zaraz, siedemnaście to wystarczająco dużo, a w ogóle to jest fantasy i tutaj to tak działa" to proszę się puknąć w czoło. Anyways, to nie jest wcale low fantasy, jak początkowo zakładałam, bo pod koniec książki pojawia się cały wątek szlachtowania magicznych istot o inteligencji i poziomie cywilizacji potencjalnie podobnych do ludzkiej, bo ich krew zapewnia długowieczność. Główny bohater jest tym w ogóle wstrząśnięty i rośnie w nim bunt, ale zaraz potem przed oczami pojawia mu się potężny penis kochanka i seks skutecznie wybija mu z głowy takie rewelacje.

To była super zabawa i bardzo kiepska książka.

Poziom redakcji w tej książce jest podobny do tego w "Pierre i Raimundo: Cztery pory roku" Bartosza Brzezińskiego. Chujowy, mam na myśli. Redaktor wziął kasę i uciekł za granicę.

"Zimna krew" jest TAKA ŚMIESZNA, główny bohater przepycha rury z byłym kochankiem swojego starego, nic nie ma sensu, dostajemy mapę, na której gówno widać. Delicje szampańskie.

Byłoby dużo...

"Zimna krew" jest książką o niewielkich rozmiarach. Zostałam zmotywowana do przeczytania jej dzięki maratonowi, który organizowałam wraz z dziewczynami oraz w maratonie zaksiążkowanych #zaksiazkowanadoba. Do tego drugiego nadawała się idealnie. Co jednak muszę powiedzieć raczej nie zapadnie mi na długo w pamięć. Nie było to coś, co musiałam przeczytać, ale staram się nie ograniczać o dałam jej szanse. Podjęłam rzuconą rękawicę. Tak jak "Mandragora" mnie zaintrygowała i bardzo polubiłam postać Jessie, to tutaj niestety nie polubiłam żadnego bohatera. Przyznać jednak muszę że przeczytanie jej zajęło mi około półtorej godziny, więc przyznam szczerze czyta się o wiele szybciej niż "Mandragore". Mnie klimaty w niej zawarte nie przekonują, jednak wiem kogo mogą, dlatego książka poleci dalej w świat i mam nadzieję, że się spodoba.

"Zimna krew" jest książką o niewielkich rozmiarach. Zostałam zmotywowana do przeczytania jej dzięki maratonowi, który organizowałam wraz z dziewczynami oraz w maratonie zaksiążkowanych #zaksiazkowanadoba. Do tego drugiego nadawała się idealnie. Co jednak muszę powiedzieć raczej nie zapadnie mi na długo w pamięć. Nie było to coś, co musiałam przeczytać, ale staram się nie...

Historia krótka, ale z cudowny klimat. Czytając, aż się, czuję, mroźne powietrze na skórze i srogość przedstawionego świata.
Podążamy tu losem Tepu młodego mężczyzny, który dopiero zaczyna poznawać świat i nabywać wiedzę o czyhającym w nim mroku.
Dowiadujemy się o tym, co ludzie, muszą zrobić, by dostosować się do sytuacji i przetrwać. Jednocześnie widzimy, jak okrutni, potrafią się stać i żądni krwi, by dostać to, czego pragną. Niekiedy by, dotrzeć do celu muszą wyzbyć się własnego sumienia.
Jest to przerażające i jednocześnie fascynujące.
Książka o oryginalnej fabule i moim zdaniem warta przeczytania, polecam.

Historia krótka, ale z cudowny klimat. Czytając, aż się, czuję, mroźne powietrze na skórze i srogość przedstawionego świata.
Podążamy tu losem Tepu młodego mężczyzny, który dopiero zaczyna poznawać świat i nabywać wiedzę o czyhającym w nim mroku.
Dowiadujemy się o tym, co ludzie, muszą zrobić, by dostosować się do sytuacji i przetrwać. Jednocześnie widzimy, jak okrutni,...