Niewielkich rozmiarów książeczka - 150 stron dużą czcionką, wzbogacona rysunkami autorki tworzonymi podczas pracy nad tekstem. Zawiera 29 krótkich felietonów drukowanych na łamach miesięcznika "Pani" w latach 2004 - 2006. Mała objętość, a tyle ładunku emocji, tyle uczuć, tyle wzruszeń.
To nie jest pozycja do jednokrotnego czytania. Trzeba do niej ciągle wracać, czytać etapami, smakować i analizować. To nie czytadło, ale zapis wielu mądrych myśli, spostrzeżeń, zapamiętanych chwil, rozmów, refleksji.
O urodzie życia, o przemijaniu, o miłości i samotności, o podróżach, o rodzinie i przyjaciołach, o tym, co w życiu ważne i o co zabiegać, a co puste i bezwartościowe. To mądra książka wsparta na dużym życiowym doświadczeniu autorki. I chociaż wszyscy znamy Romę Ligocką z przejmującego obrazu Holocaustu w powieści o sobie samej:"Dziewczynka w czerwonym płaszczyku" tutaj akurat niewiele miejsca poświęca autorka okresowi okupacji. Skupia się na życiu współczesnym, w którym coraz bardziej gubią się rzeczy ważne i istotne, a pożądane wartości schodzą na drugi plan.
Ligocka pisze prosto, szczerze i autentycznie, z dystansem i humorem.
Niemal na każdej stronie zawiera celne uwagi i myśli, które dla każdego powinny być drogowskazem. Oby!

Niewielkich rozmiarów książeczka - 150 stron dużą czcionką, wzbogacona rysunkami autorki tworzonymi podczas pracy nad tekstem. Zawiera 29 krótkich felietonów drukowanych na łamach miesięcznika "Pani" w latach 2004 - 2006. Mała objętość, a tyle ładunku emocji, tyle uczuć, tyle wzruszeń.
To nie jest pozycja do jednokrotnego czytania. Trzeba do niej ciągle wracać, czytać...