📖
" Strzelano "ekonomicznie ",tylko raz- tak by nie spowodować nadmiernego krwawienia,a zarazem doprowadzić do natychmiastowej śmierci. W niektórych przypadkach ,jeśli nie było pewności co do zgonu,ciało przebijano czworokątnym bagnetem. W upiornej maszynerii śmierci Sowieci potrafili być równie praktyczni i efektowni jak nazistowskie Niemcy.
Mordowanie trwało do 12 mają. (...)
Po wypełnieniu grobów pierwsza warstwą ciał sypano na wierzch cienką warstwę wapna,następnie układano drugą. W sumie 4 tys ciał zapełniło osiem rowów,na sam koniec doły zasypywano ziemią,na której po pewnym czasie wyrósł młody las sosnowy . Upiorny las."

Ta książka nie tylko przedstawia losy księży ,jest swoistym obrazem tego co działo się z ludnością wziętą do niewoli przez Sowietów . Nie ma tu żadnych ubarwień ,same fakty. Autor na podstawie życiorysów Księży przedstawi czytelnikowi prawdę i tylko prawdę. Cóż można powiedzieć po lekturze ,tak strasznej i ciężkiej ,mogę jedynie zacytować jednego z nich:
"Cóż mam więcej powiedzieć, ja więzień Kozielska, niosąc pamięć i ból o was,wszyscy moi zamordowani bracia? W imię Boga- przebaczam! Jako świadek proszę tylko o prawdę,pamięć i sprawiedliwość!''
Ks. Paszkowski.

Czy prośba księdza została spełniona?

📖
" Strzelano "ekonomicznie ",tylko raz- tak by nie spowodować nadmiernego krwawienia,a zarazem doprowadzić do natychmiastowej śmierci. W niektórych przypadkach ,jeśli nie było pewności co do zgonu,ciało przebijano czworokątnym bagnetem. W upiornej maszynerii śmierci Sowieci potrafili być równie praktyczni i efektowni jak nazistowskie Niemcy.
Mordowanie trwało do 12 mają....

Wiosna 1939 roku przyniosła zapowiedź czegoś nieuchronnego, sytuacja międzynarodowa była bardzo napięta. Wobec powyższych okoliczności, w życie weszło rozporządzenie Prezydenta RP, w myśl zapisów tego dokumentu, na wojskowych kapelanów powołano 542 duchownych rzymskich oraz księży innych wyznań. W przypadku konfliktu zbrojnego od razu mieli trafić na front. Ówczesna II Rzeczpospolita stanowiła mozaikę etniczną, religijną, dominowało wyznanie rzymsko-katolickie; istotną rolę odgrywały również: wyzwanie grekokatolickie, prawosławie, mojżeszowe oraz reformowane (protestanci).

Kapelani stanowili nieodłączną część korpusu oficerskiego sił zbrojnych, byli obywatelami w sutannach. Wedle umów międzynarodowych, należało ich traktować podobnie jak oficerów.
Wątki biograficzne ukazane w tej arcyważnej pracy są zbyt rozwlekłe, mogą zwyczajnie nużyć niewprawionego czytelnika. W Katyniu zginęli księża: Jan Ziółkowski, Antoni Aleksandrowicz, Dominik Drabczyński. W Charkowie życie stracili duchowni: Józef Czemerajda, Andrzej Niwa, Władysław Plewik. Inni kapelani, jak Józef Kacprzak, Mieczysław Janas czy Edmund Nowak, uśmierceni zostali w Twerze. Ofiarę z życia złożyli osoby wyznania reformowanego, prawosławnego... Zdarzyło się, że ktoś ocalał, ale stało się to wyłącznie przez przypadek...

Patryk Pleskot podaje, iż ustalono dane 31 kapłanów rozmaitych religii: 25 wyznania rzymsko-katolickiego, 3 prawosławnego. Wiadomo też, że oficjalna posługa kapłańska w obozach istnieć nie mogła. Naukowiec nadmienia o próbach samodzielnego zorganizowania życia religijnego, np. ciche msze, modlitwy.

Losy bohaterów są inspirujące, skłaniające do refleksji, czy jest patriotyzm, i w jaki sposób dziś służyć Polsce. Rola kapelanów była doniosła, zasługuje na upamiętnienie, w końcu to element naszej tożsamości narodowej.

Rzeczywiście jednak, podczas lektury można odnieść wrażenie nieuporządkowania treści; w tej materii podnoszone uwagi są jak najbardziej słuszne. Przyznam też, iż jestem głęboko zdumiona takim sposobem prowadzenia narracji przez wprawnego historyka, gdyż znam jego wcześniejsze publikacje, i tego rodzaju problemy nie występowały.

Wiosna 1939 roku przyniosła zapowiedź czegoś nieuchronnego, sytuacja międzynarodowa była bardzo napięta. Wobec powyższych okoliczności, w życie weszło rozporządzenie Prezydenta RP, w myśl zapisów tego dokumentu, na wojskowych kapelanów powołano 542 duchownych rzymskich oraz księży innych wyznań. W przypadku konfliktu zbrojnego od razu mieli trafić na front. Ówczesna II...

Z jednej strony ciekawa i straszliwa - pozwala uchylić rąbka tajemnicy na temat tego, jak wyglądało życie (a raczej egzystencja) w obozach w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku. Z drugiej strony może się wydać monotonna, jeśli kogoś mniej interesują wątki biograficzne, które w przypadku większości "bohaterów" książki są podobne. Oczywiście zamysł autora jest jasny - upamiętnić konkretne osoby, które stały się ofiarami zbrodni katyńskiej. Osoby, które prawdopodobnie z punktu widzenia osadzonych pełniły bardzo szczególną funkcję, bo dawały pocieszenie, wsparcie i nadzieję na lepszą przyszłość - jeśli nie w tym życiu, to w następnym. Trudno to czytać jednym ciągiem, raczej jest to lektura do zapoznawania się w odcinkach, by pomiędzy poszczególnymi sekcjami odpocząć i poświęcić chwilę na refleksję. Tak czy owak - warto przeczytać, jeśli ktoś choć trochę interesuje się tematami związanymi z obozami i ogólnie II Wojną Światową.

Z jednej strony ciekawa i straszliwa - pozwala uchylić rąbka tajemnicy na temat tego, jak wyglądało życie (a raczej egzystencja) w obozach w Kozielsku, Ostaszkowie i Starobielsku. Z drugiej strony może się wydać monotonna, jeśli kogoś mniej interesują wątki biograficzne, które w przypadku większości "bohaterów" książki są podobne. Oczywiście zamysł autora jest jasny -...

Patryk Pleskot "Księża z Katynia",

W kozielskim obozie krążyło powiedzenie, że najważniejszy jest kucharz i ksiądz. Ten pierwszy daje rozgrzeszenie dla ciała, drugi natomiast - dla ducha. Znalezione w katyńskim lesie strzępki obozowych zapisków stanowią jedne z niewielu śladów, potwierdzających prawdziwość słów dotyczących spraw duchowych. Pomiędzy nimi można odczytać informacje: o mszy świętej jak w katakumbach w smutnym nastroju, zabraniu dwóch księży za odprawianie mszy bądź komunikaty typu: msza św. - spowiedź - katakumby, życie duchowe... grobowe, nabożeństwo i spowiedź - samotnie. Dramat jeńców, w tym osadzonych w obozach radzieckich duchownych różnych wyznań, rozgrywał się każdego dnia.

Odprawienie mszy świętej w obozach było zadaniem niezwykle trudnym. Należało najpierw zorganizować sobie miejsce i potrzebne akcesoria, wreszcie uczynić to niepostrzeżenie, kryjąc się przed czujnym okiem strażników, bowiem religia i życie duchowe były przez Rosjan surowo zakazane. I w tym wypadku chichot losu dawał o sobie znać, ponieważ wiele jenieckich obozów, więzień mieściło się w opuszczonych, zarekwirowanych dla działań radzieckich, cerkwiach.

"Księża z Katynia" to trudna dwojako książka. Po pierwsze, ze względu na podejmowaną tematykę obozową, opisy codziennego życia jeńców, wreszcie na tragiczny ich finał. Po drugie, nie jest łatwo napisać książkę, bazując na bardzo skromnym materiale wspomnieniowym i archiwalnym. Nielicznym osobom duchownym udało się wydostać z obozowego piekła. To, między innymi kleryk i salezjanin, Leon Musielak, który zamiast znaleźć się w transporcie wiozącym jeńców do Smoleńska, trafił jako pomocnik obsługi domu sanatoryjnego w Bereziczach. Drugi, o którym pisze autor, to Zdzisław Peszkowski, wtedy jeszcze podchorąży WP, który 12 maja 1940 roku, wraz z dwustu pięćdziesięcioma innymi jeńcami Kozielska został wywieziony do sanatorium w miejscowości Pawliszem Bór, a stamtąd po jakimś czasie do kolejnego obozu w Griszowcu pod Wologdą, w którym doczekał tworzącej się w ZSRR polskiej armii. Świecenia kapłańskie przyjął już po wojnie.

W trzech największych obozach przeznaczonych dla oficerów znalazło się kilkudziesięciu kapelanów różnych wyznań oraz grupa księży i zakonników, którzy podczas wojny ten funkcji nie pełnili, dołączając prawdopodobnie we wrześniu 1939 roku do oddziałów polskiego wojska. Ta książka poświęcona jest kilkunastu z nich. Napisana w formie biogramów, często dość niepełnych, ponieważ przedwojenne losy bohaterów książki są często dość trudne do odtworzenia. Te zaś autor stara się uzupełnić o dostępne informacje dotyczące codziennego obozowego życia, a także ostatnią drogę, którą przeszedł każdy z nich. Zakończoną strzałem w tył głowy i często bezimiennym grobem.


Lubię sięgać po książki, dzięki którym mogę wiedzieć więcej. I chociaż w tym przypadku nie do końca usatysfakcjonowała mnie jej forma, to z pewnością stanowi świadectwo niezwykłej ludzkiej odwagi tych, którym należy się nasza pamięć.

Patryk Pleskot "Księża z Katynia",

W kozielskim obozie krążyło powiedzenie, że najważniejszy jest kucharz i ksiądz. Ten pierwszy daje rozgrzeszenie dla ciała, drugi natomiast - dla ducha. Znalezione w katyńskim lesie strzępki obozowych zapisków stanowią jedne z niewielu śladów, potwierdzających prawdziwość słów dotyczących spraw duchowych. Pomiędzy nimi można odczytać...

Tematyka jaką porusza ta książka do tej pory była dla mnie niestety obca. Dlatego też propozycja recenzji "Księży z Katynia" zrobiła na mnie duże wrażenie. Warto było spróbować!


W tej książce znajdziecie historie księży, osób duchownych, którzy zostali w Katyniu zamordowani. Ale nie wszyscy, niektórzy z nich ocaleli dlatego możemy poznać tę historię.
Wspierali oni walczących wówczas Polaków, dodawali im otuchy, wsparcia, odpuszczali grzechy tym którzy z rozkazów musieli zabijać oraz udzielali ostatniego namaszczenia.

Książka wzbogacona jest też biografiami duchownych przez co można bardziej zagłębić się w ten temat, wyszukać też dodatkowe informacje, które trochę tu zostały pominięte.

Moim zdaniem warto jest zagłębić się w tę książkę . Na naszym rynku jest dość dużo publikacji na temat obozów i wojny, a tak naprawdę mało nadal wiemy o Katyniu. Książka Pana Pleskota choć w małym stopniu przybliża nam to co się wtedy działo !

Gorąco polecam po nią sięgnąć !

Tematyka jaką porusza ta książka do tej pory była dla mnie niestety obca. Dlatego też propozycja recenzji "Księży z Katynia" zrobiła na mnie duże wrażenie. Warto było spróbować!


W tej książce znajdziecie historie księży, osób duchownych, którzy zostali w Katyniu zamordowani. Ale nie wszyscy, niektórzy z nich ocaleli dlatego możemy poznać tę historię.
Wspierali oni...

Książka "Księża z Katynia" to historie osób duchownych zamordowanych w zbrodni katyńskiej. Znajdziemy tu również przykłady ludzi ocalałych. Literatura wojenna w zdecydowanej większości skupia się na ofiarach nazizmu i obozie Auschwitz. Dlatego tak chętnie sięgnęłam po pozycję, która na warsztat bierze zbrodnie popełniane przez Sowietów. W kwietniu i maju 1940 roku ponad dwadzieścia tysięcy przedstawicieli polskich elit strzałem w tył głowy zakończyło swoje życie. I choć książka skupia się wyłącznie na księżach,to daje ona obraz ogólnej sytuacji panującej w okupowanej Polsce. Mnie samą nieco nużyły biograficzne wątki poszczególnych postaci, odnoszące się do opisu posługi kapłańskiej danej postaci. Za to z dużym zainteresowaniem wczytywałam się w "wątki obozowe". Poszczególne rozdziały poprzedzone były statystycznymi opisami zbrodni katyńskiej, co również działało na plus tej książki. Wszystkich zainteresowanych wojenną historią Polski zachęcam do przeczytania.

Mój bookstagram: my.books.shelf

Książka "Księża z Katynia" to historie osób duchownych zamordowanych w zbrodni katyńskiej. Znajdziemy tu również przykłady ludzi ocalałych. Literatura wojenna w zdecydowanej większości skupia się na ofiarach nazizmu i obozie Auschwitz. Dlatego tak chętnie sięgnęłam po pozycję, która na warsztat bierze zbrodnie popełniane przez Sowietów. W kwietniu i maju 1940 roku ponad...