Każdy z nich jest inny. Mają różne marzenia, cele, pragnienia. Łączą ich emocje, przeżycia, doznania. Te bolesne, raniące, smutne, przepełnione miłością, oczekiwaniami emocje, które wnoszą rozmaite barwy do ich szarego życia. Momenty radosne, ale też i bolesne. Gdzie sami muszą się zmagać ze swoimi problemami lub mają ogrom wsparcia od swoich najbliższych. Zdani na siebie lub wprost przeciwnie. Dostrzegani, akceptowani lub pozbawieni miłości. Oceniani za podjęte decyzje i wspierani, gdy dzieje się coś źle.
,,Portrety’’ to historia życia każdego człowieka. Z jego szarymi i jasnymi odcieniami. Pokazująca słabości, różne odcienie bólu, cierpienia, strachu, bezradności, ale też i miłości, wsparcia. Książka opowiada historie, które dzieją się wokół nas, jak i w nas samych. Z czym się zmagamy, czego oczekujemy, co pragniemy, czego się boimy. Że czasami nie dajemy sobie sami rady z problemami i warto mieć wokół siebie anioły, które będą mogły pomóc podnieść się z kolan. Że niepokojących sygnałów nie można lekceważyć, że miłość potrafi być piękna, ale zarazem i toksyczna i wiele innych. Lektura nie ocenia, ukazuje słabości, nasze niedoskonałości oraz pokazuje to, że słowa potrafią ranić bardziej niż siarczysty policzek, czy chociażby to ile w danym człowieku jest siły, by poradzić sobie z przeciwnościami losu, gdy ma się wsparcie osób najbliższych. Krótkie, ale bardzo treściwe, a zarazem emocjonalne. Swoją prostotą potrafią poruszyć serce i wywołać w człowieku chwilę zadumy nad życiem. Pouczają, pokazują różne sytuacje, z jakimi możemy się zmagać i przestrzegają. Nigdy nie wiadomo, jaka sytuacja przydarzy się nam w danej sytuacji. Uszczęśliwia, wzrusza, a zarazem smuci. Jak to w życiu.
Sądzę, że książka nadawałyby się na prezent dla każdej kobiety, jak i mężczyzny. Matki, ojca, córki, syna, teściowej, teścia – każdy z nich znalazłby historię dla siebie, która mogłaby nauczyć i otworzyć oczy na wiele spraw.

Każdy z nich jest inny. Mają różne marzenia, cele, pragnienia. Łączą ich emocje, przeżycia, doznania. Te bolesne, raniące, smutne, przepełnione miłością, oczekiwaniami emocje, które wnoszą rozmaite barwy do ich szarego życia. Momenty radosne, ale też i bolesne. Gdzie sami muszą się zmagać ze swoimi problemami lub mają ogrom wsparcia od swoich najbliższych. Zdani na siebie...

Galeria. Na ścianach obrazy i zdjęcia. Ktoś ucieka wzrokiem, ktoś powstrzymuje łzy, ktoś uśmiecha się szeroko, mimo widocznych na twarzy, otwartych ran. Portrety. Zatrzymane w bezruchu twarze. Ale jeśli podejdziesz bliżej, zatrzymasz się na chwilę i postarasz wsłuchać - przemówią. Z pozoru statyczne malunki opowiedzą ci historię. Swoją historię.

Poli Ann, w swojej książce zatytułowanej "Portrety", zawarła kilkanaście opowiadań o ludziach - zupełnie takich samych jak ja i ty. Możesz mijać ich na ulicy, w centrum handlowym czy autobusie, możesz siedzieć obok nich w poczekalni do lekarza, mieszkać w tym samym bloku, a nawet od lat się przyjaźnić. Każdy z nich skrywa, pod portretem, który nakłada na twarz, swój sekret, swoje małe zwycięstwo, szczęście, traumę czy fobię.

Narracja płynie składnie i konkretnie. Autorka nie zarzuca nas tuzinem nieistotnych opisów i anegdot. Pisze prosto do celu. Wciąga i sprawia, że chce się chłonąć jeszcze więcej i szybciej. Dotyka też problemów społecznie istotnych i otaczających nas każdego dnia. Poznajemy dziewczyny, których pierwsze litery imion tworzą znamienne słowo: GWAŁT. Przyglądamy się historiom anorektyczki, bulimiczki i bigorektyka. Podglądamy losy trzech osób, uwikłanych w zdradę. Zaglądamy do myśli i emocji rodziców homoseksualnego syna.

Ania Bałuta w sposób mistrzowski dotyka stereotypów, funkcjonujących w dużych miastach i na małych wsiach. Z kretesem też je łamie i uczy, jak inność, wyjątkowość jednostki może stać się źródłem jej siły.

Autorka, swoimi opowiadaniami, podnosi na duchu każdą ze zbłąkanych lub cierpiących dusz. Na przemian płaczesz nad losem bohatera opowiadania, by za chwilę uśmiechać się na szczęście innego z nich. "Portrety" Poli Ann są plastrem ratunkowym na rany i serdecznym uściskiem, przekonującym, że z każdej sytuacji jest wyjście, że nie jest się z problemem całkowicie samemu .

Książka dotknęła mnie szczególnie czule, gdyż w każdym z porterów widzę cząstkę siebie. Porozrzucane na kartach opowiadań puzzle tworzą całość: mój własny portret.
Polecam ją każdemu bez wyjątku. To szczególna lekcja człowieczeństwa.

Galeria. Na ścianach obrazy i zdjęcia. Ktoś ucieka wzrokiem, ktoś powstrzymuje łzy, ktoś uśmiecha się szeroko, mimo widocznych na twarzy, otwartych ran. Portrety. Zatrzymane w bezruchu twarze. Ale jeśli podejdziesz bliżej, zatrzymasz się na chwilę i postarasz wsłuchać - przemówią. Z pozoru statyczne malunki opowiedzą ci historię. Swoją historię.

Poli Ann, w swojej książce...

Fatalna, płytka, grafomańska.

Fatalna, płytka, grafomańska.

Z ręką na sercu mogę powiedzieć, że jest to jedna z najlepszych książek jakie miałam okazję przeczytać w 2019 roku. Jest tak, ponieważ porusza bardzo poważne problemy, takie jak: zaburzenia odżywiania, przemoc w kierunku mężczyzn, gwałt, zdrada i wymagania jakie społeczeństwo wymusza na ludziach w tych czasach.
Przedstawiono to oczami osób takich jak my, które żyją "zwykłym' życiem. Nadawało to książce pewnego charakteru, który sprawiał, że o wiele lepiej można było odczuć powagę sytuacji. Stylizacja języki również miała duży wpływ, ponieważ każdy rozdział był pisany tak jakby wypowiadała się osoba z określonej grupy społecznej. Jest to 196 stron boleśnie prawdziwych historii. Przyznam, że otworzyła mi ona oczy na pare kwestii i na pewno dam ją do przeczytania paru osobom, aby pomóc im je zrozumieć.
Zdecydowanie jest ona godna polecenia i mogę wam powiedzieć tylko jedno. Warto ją przeczytać, ponieważ pomoże nam lepiej zrozumieć ludzi i może nawet zaproponować jak im pomóc w tych ciężkich chwilach.

Z ręką na sercu mogę powiedzieć, że jest to jedna z najlepszych książek jakie miałam okazję przeczytać w 2019 roku. Jest tak, ponieważ porusza bardzo poważne problemy, takie jak: zaburzenia odżywiania, przemoc w kierunku mężczyzn, gwałt, zdrada i wymagania jakie społeczeństwo wymusza na ludziach w tych czasach.
Przedstawiono to oczami osób takich jak my, które żyją...

"Portrety" jest to książka, której każdy rozdział opowiada o czym innym. Są to historie, które mogą przytrafić się każdemu i niestety możemy spotkać się z nimi w naszym życiu codziennym. Ludzie, którzy opowiadają o swoich problemach, są w rożnym przedziale wiekowym, z pełnym bagażem doświadczeń. W tej książce przeczytamy o zdradach, chorobie, przemocy fizycznej oraz psychicznej, trudnych wyborach życiowych, które autorka analizuje dogłębnie, lecz nie ocenia i nie pisze co o tym sądzi. Ocenę i osądy zostawia nam czytelnikom. Może w którejś z historii znajdziecie coś co może przypomina was? Ja znalazłam. Książka porusza naprawdę trudne tematy. Czyta się ją szybko, w moim przypadku kilka godzin. Warto po nią sięgnąć i spojrzeć na niektóre sytuacje inaczej, zrozumieć a nawet poczuć jak osoby które je opowiadają się czują.

"Portrety" jest to książka, której każdy rozdział opowiada o czym innym. Są to historie, które mogą przytrafić się każdemu i niestety możemy spotkać się z nimi w naszym życiu codziennym. Ludzie, którzy opowiadają o swoich problemach, są w rożnym przedziale wiekowym, z pełnym bagażem doświadczeń. W tej książce przeczytamy o zdradach, chorobie, przemocy fizycznej oraz...

Portrety"otrzymałam od @zaczytanamamusia za co jeszcze raz dziękuję. To było coś dla mnie!
Książka jest krótka, bo ma niespełna 200 stron. Czyta się migiem. Jest to zbiór krótkich, czasem może wręcz za krótkich opowiadań życiowych różnych ludzi. Poruszane są tematy przykre ,czasem wręcz wstrząsające. Znajdziemy tu temat gwałtu, anoreksji,bulimii, homofobii jak i przemocy w małżeństwie. Tematy trudne ,często bywające tematami tabu. Myślę , że warto przeczytać książkę chociażby ze względu na zapoznanie się z tematem. Niektórym osobom naprawdę jest ciężko. Najbardziej podobało mi się opowiadanie zatytułowane "Barbie". Ocenianie kogoś po wyglądzie, mimo ,że osoba spełnia się zawodowo i ma ogromną wiedzę. Zwyczajnie spełnia się zawodowo i przekazuje dalej wiedze, która uczy innych. Wygląd nie jest ważny. Każdy ma swoje dziwactwa, każdy ma swoje przejścia i tajemnice,traumy i swój charakter, który kształtuje dzięki temu ,co dało bądz odebrało mu życie. Jak to mówi stare przysłowie "Każdy jest kowalem swojego losu" ,ale czy zawsze? Czy to nasza wina , że nam nie wyszło, że ktoś nas skrzywdził? Nie sądzę.. Żyjemy i staramy się żyć tak jak umiemy. Mamy prawo do emocji. Mamy prawo do smutku,złości i szczęścia. Do wszystkich emocji mamy prawo i mamy prawo je przeżywać. W książce jednak zabrakło mi w niektórych tematach po prostu większej ilości słów , kartek. Po prostu większego przyłożenie się do tematu. Niektóre historie wydają mi się mocno okrojone. Chciałabym wiedzieć więcej , przeczytać więcej.

Portrety"otrzymałam od @zaczytanamamusia za co jeszcze raz dziękuję. To było coś dla mnie!
Książka jest krótka, bo ma niespełna 200 stron. Czyta się migiem. Jest to zbiór krótkich, czasem może wręcz za krótkich opowiadań życiowych różnych ludzi. Poruszane są tematy przykre ,czasem wręcz wstrząsające. Znajdziemy tu temat gwałtu, anoreksji,bulimii, homofobii jak i przemocy w...

"Portrety" to zapis ludzkich losów ujętych w zgrabną, zwięzłą formę, dzięki czemu czyta się ją szybko ale czasami autorka zmusza do zatrzymania się i przyjrzenia swojemu życiu. Są wśród nich losy osób uzależnionych od jedzenia, siłowni, są kobiety i mężczyźni skrywający swoje problemy, unikający ludzi, są emocje o różnym zabarwieniu, zmartwienia i dylematy, z którymi spotykamy się każdego dnia. Z wieloma z nich zetknął autorkę los, dlatego mogła wiarygodnie opisać ich stan emocjonalny i psychiczny. W krótkich, zwięzłych słowach zawarła wszystko to, co najważniejsze w danym temacie. Wśród przedstawionych charakterów, emocji, problemów z pewnością każdy odnajdzie cząstkę siebie, lub sytuację ze swojego otoczenia. Pani Anna porusza ważne zagadnienia, pokazując różne oblicza ludzkiego istnienia

Cała reccenzja: https://ezo-ksiazki.blogspot.com/2020/03/567-portrety.html

"Portrety" to zapis ludzkich losów ujętych w zgrabną, zwięzłą formę, dzięki czemu czyta się ją szybko ale czasami autorka zmusza do zatrzymania się i przyjrzenia swojemu życiu. Są wśród nich losy osób uzależnionych od jedzenia, siłowni, są kobiety i mężczyźni skrywający swoje problemy, unikający ludzi, są emocje o różnym zabarwieniu, zmartwienia i dylematy, z którymi...

Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Borgis do moich rąk trafiły "Portrety". Jest to ciekawy zbiór opowiadań z życia wziętych o bardzo wszechstronnej tematyce. Niektóre ciekawsze, inne mniej ale to już kwestia gustu. "Portrety" to skłaniająca do refleksji lektura.

Dzięki uprzejmości Wydawnictwa Borgis do moich rąk trafiły "Portrety". Jest to ciekawy zbiór opowiadań z życia wziętych o bardzo wszechstronnej tematyce. Niektóre ciekawsze, inne mniej ale to już kwestia gustu. "Portrety" to skłaniająca do refleksji lektura.

Ważna książka, głęboka i niesamowita. Jak najbardziej polecam! :)

Ważna książka, głęboka i niesamowita. Jak najbardziej polecam! :)

"Portrety" przeczytałam w jedno dopołudnie. Ta objętościowo niewielka książka jest bardzo bogata w treść. W "portretach" przedstawionych tam osób odnajdziemy całe spektrum problemów, z którymi borykamy się my sami lub ludzie, którzy nas otaczają. Mamy tu choroby, zdrady, trudne wybory, przemoc fizyczną i psychiczną, stereotypy społeczne, nietolerancję, brak poczucia własnej wartości... Mogłabym tak wyliczać jeszcze długo. Książka mogłaby równie dobrze nosić tytuł "Lustra", bo myślę, że każdy z nas, czytając opisane w niej historie, zobaczy choć fragment siebie, swoich problemów, leków, barier. Język, jakim autorka opisuje losy swoich bohaterów, jest prosty, ale przez ową prostotę, niezwykle sugestywny. "Portrety" wzruszają, poruszają, momentami smucą, ale wszystkie bez wyjątku, skłaniają do głębokiej refleksji. Urzekają też mądrością i subtelnością, z jaką zostały przez Poli Ann "namalowane". Przeczytajcie je, może dzięki nim dostrzeżecie problemy, których nie widzieliście lub nie chcieliście widzieć do tej pory. Polecam serdecznie

"Portrety" przeczytałam w jedno dopołudnie. Ta objętościowo niewielka książka jest bardzo bogata w treść. W "portretach" przedstawionych tam osób odnajdziemy całe spektrum problemów, z którymi borykamy się my sami lub ludzie, którzy nas otaczają. Mamy tu choroby, zdrady, trudne wybory, przemoc fizyczną i psychiczną, stereotypy społeczne, nietolerancję, brak poczucia własnej...