Przeczytałam dość dużo książek na ten temat, ale ta jest inna, pięknie straszna. Piękna, bo pisana dobrym językiem, takim jaki cenię. Straszna, bo to co opisuje jest niewyobrażalnie potworne.
Zapamiętać należy wszystko, aby wiedzieć do czego są zdolni ludzie. Zapamiętać trzeba klasę więźniów/mężczyzn, którzy bez komendy i rozkazu, odwrócili się plecami od nagiego korowodu kobiet, aby ich dodatkowo nie zbrukać. Moralność i 200 procentowe człowieczeństwo...

Przeczytałam dość dużo książek na ten temat, ale ta jest inna, pięknie straszna. Piękna, bo pisana dobrym językiem, takim jaki cenię. Straszna, bo to co opisuje jest niewyobrażalnie potworne.
Zapamiętać należy wszystko, aby wiedzieć do czego są zdolni ludzie. Zapamiętać trzeba klasę więźniów/mężczyzn, którzy bez komendy i rozkazu, odwrócili się plecami od nagiego korowodu...

Książka przypomina nam o największym koszmarze jaki kiedykolwiek człowiek zgotował człowiekowi. Pokazuje bestialstwo i niewyobrażalne cierpienia kobiet w obozach zagłady. Uczy nas również, skąd w takich tragicznych momentach ludzie potrafili czerpać duchową siłę - z Boga. Wraz z Nim każde cierpienie staje się mniejsze, choć dla osoby bez wiary nie jest to możliwe do zrozumienia...

Książka przypomina nam o największym koszmarze jaki kiedykolwiek człowiek zgotował człowiekowi. Pokazuje bestialstwo i niewyobrażalne cierpienia kobiet w obozach zagłady. Uczy nas również, skąd w takich tragicznych momentach ludzie potrafili czerpać duchową siłę - z Boga. Wraz z Nim każde cierpienie staje się mniejsze, choć dla osoby bez wiary nie jest to możliwe do...

Po książkę sięgnęłam zaraz po „Dymach z Birkenau” Szmaglewskiej i polecam taką kolejność każdemu. Ksiazka Kossak rozpoczyna się w momencie kiedy do Birkenau trafiają zmasowane transporty z Warszawy. Oboz istnieje już 3 lata, jest już dostęp do wody, najstarsze więźniarki pamiętają jak bardzo obóz się zmienił. Wyśmiewają się z nowoprzyjezdnych, z ich rozmów, oddawanego jedzenia, porannej gimnastyki. Pamiętają, ze same takie były i jak wiele z ich towarzyszek zginęło. Kossak opowiada oczami więźniarek jak wyglądał transport, jak wyglądają pierwsze chwile i dni w obozie. Ich zycie dogasa z każda strona, autorka stara się wymienić jak najwiecej nazwisk aby przetrwała o nich pamięć. Jest to w dalszym ciągu bardzo wstrząsająca relacja, która uzupełnia pewne wydarzenia np. Jak zginęli Żydzi z Theresienstadt i jak to getto powstało. Wątków religijnych jest sporo od rozdziału Życie i wiara, jakby autorka trochę zmieniła swój zamysł i chciała wnieść do książki bardzo mocny światopoglądowy aspekt, który pozwolił jej przeżyć. Przez taka perspektywę zaczęła kreować świat podziału na dobro i zło- w jej rozumieniu to świat tych co wciąż wierzą i tych co wierzyć przestały / nigdy nie wierzyli. W tym świecie osoby wierzące nie są mściwe i pochodzą z inteligencji, osoby złe są zdeprawowane, brutalne i rozwiązłe seksualnie. Troche zbyt duże, naiwne uproszczenie w pojmowaniu czym jest człowieczeństwo, ale mimo wszystko jest to ksiazka w dużym stopniu biograficzna i autorka miała prawo do takiego postrzegania świata.

Po książkę sięgnęłam zaraz po „Dymach z Birkenau” Szmaglewskiej i polecam taką kolejność każdemu. Ksiazka Kossak rozpoczyna się w momencie kiedy do Birkenau trafiają zmasowane transporty z Warszawy. Oboz istnieje już 3 lata, jest już dostęp do wody, najstarsze więźniarki pamiętają jak bardzo obóz się zmienił. Wyśmiewają się z nowoprzyjezdnych, z ich rozmów, oddawanego...

Jedna z najciekawszych książek opowiadających o realiach obozu koncentracyjnego jaką miałam okazję przeczytać. Pomimo tych bardziej i mniej oczywistych okropności, z którymi autorka musiała się na co dzień zmagać, Pani Zofia opisuje owe realia bardzo barwnymi i zgrabnie przeplatającymi się słowami. Czytelnika aż bije po oczach jej wysublimowany kunszt pisarski i wysoka kultura osobista, która nie pozwala na wulgaryzmy.
Pochłonęłam 3/4 książki w 2 wieczory, co jest oznaką, że naprawdę książka wciąga niemiłosiernie! Nie chce się spać i nie raz czytelnik uroni nie jedną łzę.
Wielu rzeczy nie mówią Nam na lekcjach historii :(
W mojej opinii ta książka powinna zostać lepiej rozpropagowana w państwie Izrael - Polacy też swoje przecierpieli w tym okropnym miejscu jakim jest Auschwitz - im też należy współczuć ;)

Jedna z najciekawszych książek opowiadających o realiach obozu koncentracyjnego jaką miałam okazję przeczytać. Pomimo tych bardziej i mniej oczywistych okropności, z którymi autorka musiała się na co dzień zmagać, Pani Zofia opisuje owe realia bardzo barwnymi i zgrabnie przeplatającymi się słowami. Czytelnika aż bije po oczach jej wysublimowany kunszt pisarski i wysoka...

Zbiór wspomnień Zofii Kossak-Szczuckiej na temat 8 miesięcznego pobytu w Birkenau. To suche zdanie kryje za sobą wiele tygodni udręki, głodu, bestialstwa i pogardy nazistowskiej i niewyobrażalnego odczłowieczenia struktur obozu, a jednocześnie opis systemu i trafne spostrzeżenia. To podzielona na rozdziały tematyczne relacja, która w pierwszej chwili może się wydawać ułagodzona, ukulturalniona a jednak pełna wstrząsów. Książka jest bogata w opis codzienności, w relacje. Autorka na krótko po oswobodzeniu obozu zdaje relację z niewiarygodną wręcz empatią do wszystkich obecnych w obozie. Na każdą sytuację patrzy wielowymiarowo i stara się uwzględnić perspektywę każdej strony, co jest wręcz niebywałe, biorąc pod uwagę jej stan. Kobieta niezwykle dzielna, pośród innych kobiet, które codziennie staczały walkę o przeżycie, jednocześnie starając się pozostać sobą. Uderzający jest końcowy opis Wigilii. Święto nadziei, miłości, celebrowanie rodziny i ogromny smutek obozowy. Czy współczesny człowiek, byłby zdolny do przetrwania w takich warunkach? Upodlenia fizycznego i psychicznego? Nie dałby się złamać? Ta książka to hymn dla człowieczeństwa i apel by wychowywać dzieci inaczej. Jak? Bez uprzedzeń? W tolerancji? W miłości do drugiego człowieka? Do Boga?

Zbiór wspomnień Zofii Kossak-Szczuckiej na temat 8 miesięcznego pobytu w Birkenau. To suche zdanie kryje za sobą wiele tygodni udręki, głodu, bestialstwa i pogardy nazistowskiej i niewyobrażalnego odczłowieczenia struktur obozu, a jednocześnie opis systemu i trafne spostrzeżenia. To podzielona na rozdziały tematyczne relacja, która w pierwszej chwili może się wydawać...

Ta książka może otworzyć wam oczy na całą resztę i odpowiedzieć na wiele pytań ...cytat" Bo czyż to samo, co tu raziło tak bardzo, nie powtarzało się na wolności ?....-jedni pogrążeni w skrajnej nędzy, drudzy w zbytku? "
Me oczy - wyobraźnia widziały tylko jedno...trzeba dorosnąć i otworzyć się na poznawanie wydarzeń, takich jakie były, ze wszystkich stron. Stwierdzenie autorki cytat "Wychowywać inaczej ludzi !Dotykamy sedna sprawy, celu właściwego tej książki "

Ta książka może otworzyć wam oczy na całą resztę i odpowiedzieć na wiele pytań ...cytat" Bo czyż to samo, co tu raziło tak bardzo, nie powtarzało się na wolności ?....-jedni pogrążeni w skrajnej nędzy, drudzy w zbytku? "
Me oczy - wyobraźnia widziały tylko jedno...trzeba dorosnąć i otworzyć się na poznawanie wydarzeń, takich jakie były, ze wszystkich stron. Stwierdzenie...

Borowski napisał tekst krytyczny o tej książce, który zatytułował "Alicja w Krainie Czarów". I choć przyznaję, że bez wątpienia informacje o strukturze i systemie obozu są niezwykle wartościowe, z żalem muszę przyznać tej szorstkiej krytyce rację.

Borowski napisał tekst krytyczny o tej książce, który zatytułował "Alicja w Krainie Czarów". I choć przyznaję, że bez wątpienia informacje o strukturze i systemie obozu są niezwykle wartościowe, z żalem muszę przyznać tej szorstkiej krytyce rację.

Trudno ocenić tę książkę, bo z jednej strony to pozycja wybitna, ale z drugiej w czasie lektury ma się ochotę ją odłożyć i już nigdy do niej nie wracać. Nie jest to pozycja, o której zapomni się po miesiącu, ale zostanie z nami na długo. Autorka opisała obóz Auschwitz-Birkenau na postawie własnych przeżyć i dlatego historia tam opisana jest tak prawdziwa i nie da się przejść obok niej obojętnie. "Z otchłani" zrobiło na mnie dużo większe wrażenie niż "Medaliony" Nałkowskiej. Zofia Kossak pokazała w niej codziennie życie więźniarek zamkniętych w nieludzkim miejscu (ile trzeba było trudu, aby napisać list do rodziny).
Ostatnio wydaje się sporo powieści, których akcja dzieje się w Auschwitz. Wiele z nich luźno opiera się na faktach, a są bardzo popularne i stały się bestsellerami. Natomiast "Z otchłani" Zofii Kossak - książka do bólu prawdziwa jest praktycznie zapomniana.

Trudno ocenić tę książkę, bo z jednej strony to pozycja wybitna, ale z drugiej w czasie lektury ma się ochotę ją odłożyć i już nigdy do niej nie wracać. Nie jest to pozycja, o której zapomni się po miesiącu, ale zostanie z nami na długo. Autorka opisała obóz Auschwitz-Birkenau na postawie własnych przeżyć i dlatego historia tam opisana jest tak prawdziwa i nie da się...

Nie odważę się ocenić tej książki. Nie istnieje taka skala mogąca dosadnie wyrazić jak ważna jest historia przedstawiona przez Panią Kossak.
Lektura obowiązkowa. Naszym obowiązkiem jest pamiętać. I błagać Boga (los?) aby nigdy wiecej ..

Nie odważę się ocenić tej książki. Nie istnieje taka skala mogąca dosadnie wyrazić jak ważna jest historia przedstawiona przez Panią Kossak.
Lektura obowiązkowa. Naszym obowiązkiem jest pamiętać. I błagać Boga (los?) aby nigdy wiecej ..

Myślę, że lekturę najlepiej podsumował Borowski w artykule "Alicja w krainie czarów".

Myślę, że lekturę najlepiej podsumował Borowski w artykule "Alicja w krainie czarów".