Książka pokazuje prawdę o brutalności ludzkiej natury i o tym jak w obliczu konieczności przetrwania, cały dorobek ludzkiego rozwoju okazuje się nic nie warty.
Obserwujemy stopniowe zezwierzęcenie bohaterów i powolne staczanie się w odmęty szaleństwa. Górnolotne, światłe cele giną w starciu z żądzą władzy, potęgi i nieograniczonej niczym niezależności. Ludzka bezwzględność i okrucieństwo kryją się głęboko w każdym z nas, czekając na odpowiedni moment, by się ujawnić.
I choć tytułowy Władca Much w istocie pojawia się w książce, to moim zdaniem może to też być ironizacja przedstawionych wydarzeń. Ostatecznie bowiem ci, którzy zyskują władzę w tak prymitywnych warunkach, pozostają jedynie próżnymi władcami much. Choć gromadzą wokół siebie wiele podwładnych, nawet z ich pomocą nie są w stanie niczego osiągnąć, ograniczeni samym swoim jestestwem.
Władca Much pokazuje jak trudne warunki i poczucie nieograniczonej wolności potrafią zmienić ludzi, eksponując najmroczniejsze zakamarki ich serc. Ostatecznie bowiem pierwotne instynkty zawsze wezmą górę nad zdrowym rozsądkiem, gdy nadzieja wciąż nie pojawia się na horyzoncie. W takich warunkach natomiast, przetrwają najsilniejsi.

Książka pokazuje prawdę o brutalności ludzkiej natury i o tym jak w obliczu konieczności przetrwania, cały dorobek ludzkiego rozwoju okazuje się nic nie warty.
Obserwujemy stopniowe zezwierzęcenie bohaterów i powolne staczanie się w odmęty szaleństwa. Górnolotne, światłe cele giną w starciu z żądzą władzy, potęgi i nieograniczonej niczym niezależności. Ludzka bezwzględność...

Nie rozumiem tych zachwytów. Dla mnie książka jest zwyczajnie przeciętna.
Zdecydowanie za dużo powtarzających się opisów przyrody i padania światła pod różnymi kątami...

Nie rozumiem tych zachwytów. Dla mnie książka jest zwyczajnie przeciętna.
Zdecydowanie za dużo powtarzających się opisów przyrody i padania światła pod różnymi kątami...

Lektura obowiązkowa dla każdego.

Lektura obowiązkowa dla każdego.

Miałam duże uprzedzenia do tej książki i dziwne wyobrażenia o treści. Jednak jak już sięgnęłam po książkę, to przepadłam z kretesem, aż skończyłam z gulą w gardle. Mocne, wbrew pozorom nie tak drastyczne jak oczekiwałam, a jednak w przesłaniu bardzo bezpardonowe i surowe dla natury ludzkiej. Wyzwanie LC kwiecień 2024.

Miałam duże uprzedzenia do tej książki i dziwne wyobrażenia o treści. Jednak jak już sięgnęłam po książkę, to przepadłam z kretesem, aż skończyłam z gulą w gardle. Mocne, wbrew pozorom nie tak drastyczne jak oczekiwałam, a jednak w przesłaniu bardzo bezpardonowe i surowe dla natury ludzkiej. Wyzwanie LC kwiecień 2024.

Książka opowiada o grupie dzieci w wieku od 6 do 12 lat, chłopców których samolot rozbił się na wyspie. Żaden dorosły nie przeżył wypadku, zostały przy życiu jedynie dzieci pozostawione same sobie bez dorosłych w trudnej sytuacji. Książka skupia się na zderzeniu dziecięcych fantazji o świecie bez dorosłych z brutalną rzeczywistością, pokazuje jak szybko umysł młodej jednostki potrafi zrobić się dziki i brutalny, kiedy nie ma żadnych autorytetów do naśladowania. Książka znakomicie nadaje się jako poparcie stwierdzenia "człowiek rodzi się zły a dobra uczy się z czasem". Mimo, że tytuł był uznawany za mocno kontrowersyjny to na dzisiejsze czasy powiedziałbym, że jest jedynie "trochę mocniejszy" co może być dowodem na to, że dzisiejsze społeczeństwo jest dużo bardziej znieczulone i "mniej ludzkie" niż 70 lat temu.

Czy polecam? Jest to książka na 5-6 godzin czytania będąca jedynym z ważniejszych tytułów ostatniego stulecia więc warto się z nią zapoznać aczkolwiek z dużym prawdopodobieństwem nie przypadnie do gustu ze względu na nietypową tematykę, jest dość osobliwa. Jako, że osobiście lubię takie osobliwości to w mojej ocenie jest to delikatnie naciągane 7/10 co jest myślę całkiem uczciwie wysoką oceną jak na tak krótką książkę nie poruszającą mega głębokiej tematyki

Książka opowiada o grupie dzieci w wieku od 6 do 12 lat, chłopców których samolot rozbił się na wyspie. Żaden dorosły nie przeżył wypadku, zostały przy życiu jedynie dzieci pozostawione same sobie bez dorosłych w trudnej sytuacji. Książka skupia się na zderzeniu dziecięcych fantazji o świecie bez dorosłych z brutalną rzeczywistością, pokazuje jak szybko umysł młodej...

Powieść ocierająca się wybitność, ciesząca się zasłużoną sławą. O jej głębszym znaczeniu rozpisali się już inni oceniający, ja dodam tylko, że w warstwie czysto fabularnej autor doskonale oddał wyłaniające się relacje władzy w grupie i napięcie panujące pomiędzy postaciami.

Powieść ocierająca się wybitność, ciesząca się zasłużoną sławą. O jej głębszym znaczeniu rozpisali się już inni oceniający, ja dodam tylko, że w warstwie czysto fabularnej autor doskonale oddał wyłaniające się relacje władzy w grupie i napięcie panujące pomiędzy postaciami.

Książka niezwykła bo pozwalająca zamknąć czytelnika na pewnej wyspie oczywiście w granicach jego wyobraźni. Z jednej strony chciałoby się z niej [tej książki] wydostać jak najszybciej tzn. skończyć ją w końcu czytać. Z drugiej strony kiedy książka się skończyła to za uczuciem ulgi pojawiła się myśl - szkoda, że to już koniec. Niezwykle pouczająca powieść, która zwraca uwagę na to by w ryzach trzymać ukrytą gdzieś w sobie swoją dzikość.

Książka niezwykła bo pozwalająca zamknąć czytelnika na pewnej wyspie oczywiście w granicach jego wyobraźni. Z jednej strony chciałoby się z niej [tej książki] wydostać jak najszybciej tzn. skończyć ją w końcu czytać. Z drugiej strony kiedy książka się skończyła to za uczuciem ulgi pojawiła się myśl - szkoda, że to już koniec. Niezwykle pouczająca powieść, która zwraca uwagę...

Fantastycznie ukazane w jak krotkim czasie spoleczenstwo moze zapomniec o osiagniecich cywilizacji by powrocic do barbarzynstwa. Ksiazka dotyka tez aspektu postrzegania dzieci jako czystych i niewinnych, o czym mozna poczytac w Idiocie Dostojetwskiego, natomiast tutaj autor ukazuje nieco inna strone dzieci, ktora pewnie niejedna osoba miala szanse doswiadczyc w nizszych klasach szkoly. Poprzed wykorzystanie prostego modelu ksiazki podrozniczej autor bardzo zgrabnie ukazuje jak bardzo kruchy potrafi byc swiat wartosci, jaka droga podazaloby spoleczenstwo bez ustalenia drogowskazow w postaci pewnych wartosci.

Fantastycznie ukazane w jak krotkim czasie spoleczenstwo moze zapomniec o osiagniecich cywilizacji by powrocic do barbarzynstwa. Ksiazka dotyka tez aspektu postrzegania dzieci jako czystych i niewinnych, o czym mozna poczytac w Idiocie Dostojetwskiego, natomiast tutaj autor ukazuje nieco inna strone dzieci, ktora pewnie niejedna osoba miala szanse doswiadczyc w nizszych...

Przerażające jest to do jakich okropieństw gotowe są dzieci , by przetrwać, jeżeli pozbawimy je nadzoru, wsparcia i opieki dorosłych. Gdyby to była historia o dorosłych, nic by mnie zdziwiło, a tu każdy rozdział powodował coraz większe zdziwienie u mnie...

Przerażające jest to do jakich okropieństw gotowe są dzieci , by przetrwać, jeżeli pozbawimy je nadzoru, wsparcia i opieki dorosłych. Gdyby to była historia o dorosłych, nic by mnie zdziwiło, a tu każdy rozdział powodował coraz większe zdziwienie u mnie...

Cudowna książka, ale zaskoczenia wielkiego nie było, bo kiedyś film oglądałem.

Cudowna książka, ale zaskoczenia wielkiego nie było, bo kiedyś film oglądałem.