Pomimo mojego ogromnego szacunku i podziwu, jakim darzę postać Jana Pawła II, książka z rozmowami z nim, niestety, bardzo mnie zawiodła. Miałam nadzieję na, jak wskazuje opis, faktyczny ciągły zbiór rozmów na różne tematy, które pozwolą mi zanurzyć się w pewnych refleksjach o świecie. Autor jednakże postanowił dużo na komentarz własny. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie to, że co najmniej połowa, jak nie więcej książki opiera się właśnie na monologu autora (znacznie mniej zajmującym od tego, po co chciałam faktycznie przeczytać książkę),bądź nawiązywaniu przez niego do swoich własnych, innych dzieł (niby napisał, że nie jest to autoreklama, ale brzmi to jak coś wręcz przeciwnego),przeplatanych treścią faktycznych rozmów. W dodatku konstrukcja tekstu jest tak kiepsko zrobiona, że często nie byłam pewna, czyją myśl w danym momencie czytam, bo w żaden wyraźny sposób nie były oddzielone treści własne od treści wywiadów, wszystko wrzucone razem w jednym ciągu, przez co czytanie było podwójnie męczące. Na domiar złego, pomimo podziału tematycznego rozmów, wszystkie przeplatały się i mieszały, przez co było wiele powtórzeń i mowy na temat, które dopiero będą lub były poruszane, zamiast na faktycznie ten, do którego chcemy sięgnąć. Niesamowity chaos, w którym faktycznie, kilka ciekawych myśli i treści się znalazło, jednakże droga do ich odnalezienia była dla mnie tak męcząca i trudna, że nie jest to książka, którą uważam za godną polecenia. Myślę, że jest wiele pozycji na temat Jana Pawła II, które znacznie lepiej oddają jego osobę.

Pomimo mojego ogromnego szacunku i podziwu, jakim darzę postać Jana Pawła II, książka z rozmowami z nim, niestety, bardzo mnie zawiodła. Miałam nadzieję na, jak wskazuje opis, faktyczny ciągły zbiór rozmów na różne tematy, które pozwolą mi zanurzyć się w pewnych refleksjach o świecie. Autor jednakże postanowił dużo na komentarz własny. Nie byłoby w tym nic złego, gdyby nie...