To dosyć ciekawe: czytać, że ludzkość stworzyła galaktyczne imperium, że zamieszkuje dwadzieścia pięć milionów planet, że na każdej z nich żyje przynajmniej miliard ludzi, a nasza zielono-niebieska planeta, ten jedyny zamieszkiwany (dzisiaj) przez ludzkość świat, dla większości z nich jest kompletnie nieznany. "Preludium Fundacji" przenosi nas do roku 12020 ery galaktycznej. Hari Seldon właśnie wygłosił referat na temat pewnej idei, teoretycznie możliwej, choć - jak sam przyznaje - zupełnie niepraktycznej, którą nazwał psychohistorią. I to był błąd.
Ucieczka Seldona przed Imperatorem pozwala odbyć podróż po Trantorze, stołecznej planecie Imperium i niektórych jego sektorach skrytych pod grubymi kopułami. Podróż pozwala przemierzać kolejne sektory, zaznajamiać się z ich różnorodnością i odmiennością kulturową, obserwować postępujący upadek Imperium na skutek braku rozwoju podstawowych dziedzin gospodarki, a także poznać legendę o pierwotnym świecie.
(wyimek z recenzji: http://www.owcazksiazka.pl/2017/11/isaac-asimov-preludium-fundacji.html

To dosyć ciekawe: czytać, że ludzkość stworzyła galaktyczne imperium, że zamieszkuje dwadzieścia pięć milionów planet, że na każdej z nich żyje przynajmniej miliard ludzi, a nasza zielono-niebieska planeta, ten jedyny zamieszkiwany (dzisiaj) przez ludzkość świat, dla większości z nich jest kompletnie nieznany. "Preludium Fundacji" przenosi nas do roku 12020 ery...