to już druga książka z serii wielcy ludzie którą mieliśmy okazję przeczytać, ta książka podzielona jest na dziedziny nauki i tutaj w zależności od wieku czytelnika można pominąć niektóre działy i powrócić do nich przy innej okazji. Naukowcy to przede wszystkim ludzie pochodzący z różnych sfer, wśród nich mamy też naszych rodaków co pokazuje dzieciom że i my wnieśliśmy coś do świata nauki.

to już druga książka z serii wielcy ludzie którą mieliśmy okazję przeczytać, ta książka podzielona jest na dziedziny nauki i tutaj w zależności od wieku czytelnika można pominąć niektóre działy i powrócić do nich przy innej okazji. Naukowcy to przede wszystkim ludzie pochodzący z różnych sfer, wśród nich mamy też naszych rodaków co pokazuje dzieciom że i my wnieśliśmy coś...

Nie wiem, co bardziej podoba mi się w książkach pana Jamkowskiego - niesamowite ilustracje czy ciekawe treści dla dzieci.

Nie wiem, co bardziej podoba mi się w książkach pana Jamkowskiego - niesamowite ilustracje czy ciekawe treści dla dzieci.

Jestem zachwycona książką "Wielcy naukowcy"!
Z wielkim zaciekawieniem przeczytałam ją od deski do deski,
a o niektórych bohaterach - na prośbę mej nastoletniej córki - przeczytałam głośno.

Wielkie brawa biję:
autorowi Marcinowi Jamkowskiemu,
ilustratorowi Maciejowi Szymanowiczowi
oraz wydawnictwu Dwukropek.

Książka ideał!
Nic dodać, nic ująć!
Wydana z niezwykłą starannością.
Ciekawe treści, przystępny język, piękne ilustracje, twarda oprawa.

Książka jest o nauce, o zafascynowaniu nią, o jej odkrywaniu.

"(...) nauka jest fajna, nauka jest ciekawa. A bycie naukowcem to superprzygoda!" - powiedział kiedyś
autorowi książki Paul Serano.
Kto to jest Paul Serano? Odkrywca największego prapraprakrokodyla i wielki ekspert od skamieniałości.
Więcej o nim przeczytacie w książce "Wielcy naukowcy".

Dowiecie się z niej wielu rzeczy o ludziach, którzy mieli istotny wpływ na rozwój nauki.
Poznacie fakty, o których wiedzą Wasi rodzice oraz ciekawostki znane nielicznym.
Na przykład o tym, że Kopernik był ekonomistą, a Lavoisier poborcą podatkowym.
Albo o tym, że Wegener oświadczył się w balonie i o tym, że Dalton prowadził obserwacje pogodowe
w swojej najbliższej okolicy i codziennie zapisywał ich efekty nieprzerwanie przez 57 lat.
Łał! My z córką zapisywałyśmy tylko temperaturę i tylko przez 3 półrocza.

Dowiecie się, co to są zięby Darwina, jaki był początek egiptiologii,
dlaczego niektórzy bozon Higgsa nazywają boską cząstką i co to jest polska szkoła archeologii.
Dowiecie się, że Faraday przeczuwał istnienie fal elektromagnetycznych,
a Leakey z języka suahili... przeegzaminował się sam .

Poznacie też CERN, czyli Europejską Organizację Badań Jądrowych,
której większość zlokalizowana jest... pod ziemią - na głębokości od 50 do prawie 200 metrów.

Przyjacielskim stylem Jamkowskiego, jego przystępnym językiem,
zachwycałam się już w poprzednich częściach serii "Wielcy ludzie":
"Wielcy odkrywcy" i "Wielcy wynalazcy".
Trzecia cześć serii potwierdza moją opinię o tym autorze, choć jest to część najtrudniejsza.
Porusza m.in. problemy elektryczności, promieniowania, mechaniki, grawitacji, kardiochirurgii,
budowy atomu, budowy DNA.

Wszystko to podane jest w intrygujący sposób.
Bo sama nauka jest intrygująca! :-)

Jamkowski podzielił tę książkę na 4 rozdziały o tytułach:
Człowiek, Przyroda, Materia, Historia.
Każdemu rozdziałowi przyporządkował określone nazwiska,
o CERNie napisał w rozdziale Materia.


Wśród naukowców o światowej sławie byli też Polacy.
Jamkowski napisał o czworgu z nich, a są to:
Kazimierz Funk, Mikołaj Kopernik, Maria Skłodowska-Curie i Kazimierz Michałowski.

Rozpoznajecie wszystkie wymienione nazwiska?
Jeśli nie, to szybciutko zajrzyjcie do książki "Wielcy naukowcy" :-)


Niezdecydowanym podrzucam poniżej trzy krótkie fragmenty ;-)

"W przerwie między uprawianiem sportu wszyscy siadali w cieniu drzew i uprawiali... filozofię: zastanawiali się
nad naturą rzeczy, myśleli o tym, jak zachodzą zjawiska w przyrodzie, co się dzieje, kiedy woda zamarza
albo zaczyna wrzeć i zamienia się w parę, a potem na nowo się skrapla i spada na ziemię jako deszcz.
Jak to jest możliwe? Co się dzieje w jej środku? Albo dlaczego gałąź, płonąc, zamienia się w popiół?
Dyskutowali też o tym, jakie są granice Wszechświata i czy w ogóle jakieś są. Jak wygląda Ziemia i jej lądy?
Kiedy wszystkich zmęczyły ćwiczenia fizyczne (zapewne biegali, rzucali dyskiem i oszczepem, skakali w dal
i wzwyż - bo to były popularne sporty w starożytnej Grecji),przenosili się do nieodległego domu Platona, gdzie zalegali wokół stołów i ucztując, kontynuowali uczone dyskusje i filozoficzne spory. Kto by tak nie chciał!"


"(...) w XVI stuleciu - pojawił się nie tylko dużo lepszy sprzęt do obserwacji ruchu gwiazd i planet,
ale przede wszystkim trafił się bardzo pracowity, zdolny i cierpliwy astronom. Nazywał się Mikołaj Kopernik...
Jako osoba duchowna nie miał żony ani dzieci, więc wolny czas poświęcał na studiowanie różnych dziedzin nauki,
głównie astronomii. Był doktorem prawa, tłumaczem z greki na łacinę i lekarzem, ale przede wszystkim był astronomem.
Obserwacje nieba prowadził przez całe swoje dorosłe życie. Pierwsze pomiary położenia gwiazd i sześciu znanych
wówczas planet oraz faz zaćmień Księżyca robił jeszcze w czasie studiów w Bolonii. Kontynuował je na zamku
w Olsztynie, gdzie na szerokiej ścianie krużganka zaznaczał kreskami postęp w przesuwaniu się Słońca w ciągu roku."


"Albert Einstein
Zmienił kompletnie zasady grawitacji, odnalazł cząstki światła i odkrył tyle innych praw fizyki, że uważany jest
za największego naukowca wszech czasów. A wcale nie zapowiadał się na geniusza! Grał ładnie na skrzypcach
i miał niezłe stopnie w szkole z matematyki, ale pozostałe przedmioty raczej u Einsteina kulały - i to tak bardzo,
że za pierwszym razem nie zdał egzaminu wstępnego na studia. Na politechnice w Zurychu nie był uznawany
za wybitnego studenta - kiedy ukończył uczelnię, długo nie mógł znaleźć pracy. Zarabiał jako nauczyciel i korepetytor; pracował też w urzędzie patentowym, gdzie sprawdzał pomysły innych wynalazców.
Na szczęście wszystkie te prace dawały mu spor czasu wolnego, który Albert Einstein spożytkował na rozmyślanie
nad niedoskonałościami dotychczasowych teorii naukowych i na formułowanie własnych, które nie wzbudzały
zainteresowanie kolegów po fachu. Do czasu!"



https://bajdocja.blogspot.com/2019/06/wielcy-naukowcy.html

Jestem zachwycona książką "Wielcy naukowcy"!
Z wielkim zaciekawieniem przeczytałam ją od deski do deski,
a o niektórych bohaterach - na prośbę mej nastoletniej córki - przeczytałam głośno.

Wielkie brawa biję:
autorowi Marcinowi Jamkowskiemu,
ilustratorowi Maciejowi Szymanowiczowi
oraz wydawnictwu Dwukropek.

Książka ideał!
Nic dodać, nic ująć!
Wydana z niezwykłą...