Jesteśmy społecznością, która kocha książki

„Tuzin tajemnic” to zbiór krótkich opowiadań podzielonych na działy. Mamy tutaj zbiór wielu pisarzy tworzących książki dla dzieci młodzieży lecz nie pogardzą nimi także starsze pokolenia. Takie właśnie oczekiwania miałam gdy podchodziłam do lektury, niestety ostatecznie poczułam się jakbym była jednym z drogowych robotników, który wpadł w ciepły asfalt. Książka zapowiada się bardzo ciekawie, sama okładka przyciąga do lektury, która będzie w stanie wyprowadzić nas w kryminalne odłamy literatury. Niestety „Tuzin tajemnic” zawiodło mnie i to wyjątkowo mocno. Byłam przygotowana na zupełny majstersztyk, który rozwali mój umysł na milion maleńkich części i pozostawi w porządnym szoku z zadowolenia na ostatnich stronach książki. Nie ma co tu za dużo mówić o fabule. Co tak naprawdę autor potrafi stworzyć i rozwinąć na niespełna czterdziestu stronach? Z bólem serca muszę odpowiedzieć na to pytanie – nic. Niektóre w opowieści zaczynały się dość owocnie i były w stanie doprowadzić do porządnych plonów lecz zazwyczaj wszystko obumierało po kilku kolejnych stronnicach. Pozycja jest bardzo nierównomierna oraz skacze poziomem przez to ile osób dołożyło się do jej napisania. Mimo to „Tuzin…” miał swoje lepsze jak i gorsze chwile, niestety te drugie przeważały. Wykreowanie bohaterów i możliwość utożsamienia się z nimi upadło na samo dno bez możliwości odbicia się od niego. Przesadne opisy wnętrz, przyrody jak i innych dosłownie epizodycznych bohaterów miało chociaż nikłe szanse jednakże ostatecznie i w tym zbiorze opowiadań podupadły. Choć chciałbym polecać Wam tą książkę nie mogę zrobić tego. Jest to zdecydowanie nie wykorzystany literacki potencjał, który mógłby się zamienić w dobrą i intrygującą antologię kryminalną lecz nie autorzy nie poradzili sobie. Z wielką niechęcią, nie polecam.