Artur Grono to szanowany dyrektor liceum z pedagogicznymi korzeniami, właśnie otwierający przewód doktorski. Natomiast jego żona Barbara to ceniona tłumaczka. Kryształowo uczciwi, wiodą swoje stabilne życie. Wokół wielu znajomych otwiera firmy, bogaci się i naszych bohaterów ich bezpieczna przystań zaczyna uwierać. Pewnego dnia poznają Żyłów, chociaż od początku nie pałają sympatią do nowych znajomych, to utrzymują kontakty, a nawet otwierają wspólny biznes.
Od początku wszystko idzie nie tak, Żyłowie podkładają nieewidencjonowany towar, oszukują księgi rachunkowe. Gronowie nie potrafią połapać się w rachunkach, a długi i zobowiązania wobec kontrahentów rosną.
Dodatkowo pod namową swojego promotora Grono zaczyna zdradzać żonę, by lepiej zrozumieć erotyczny kontekst swojej pracy doktorskiej.

Latające figurki to alegoria współczesnego świata, gdzie wartości takie jak wykształcenie i kultura są zastępowane poprzez pogoń za pieniędzmi. Czytałam już inną książkę tego autora (Wietrzny Wojownik), należącą do gatunku young adult, która bardzo mi się podobała. Tutaj nie wiem czy autor chciał pokazać, że potrafi pisać także dla dorosłych czytelników, czy sprawdzić się w innym gatunku – jednak ta książka nie trafia w mój gust.
Wydaje mi się, że miała być to forma satyry. Przejaskrawione charaktery. Wyolbrzymienie cech negatywnych może jeszcze nie byłoby takie złe, gdyby nie wątek erotyczny. Rozpasanie głównego bohatera, brak zasad moralnych jego promotora i życie w poligamicznym związku, do tego słabe opisy seksu – wręcz komiczne, sprawiają, że ciężko ocenić książkę całościowo. Zakończenie wprawiło mnie w nie lada konsternację. Autor chyba nie do końca wiedział co chce stworzyć.

Artur Grono to szanowany dyrektor liceum z pedagogicznymi korzeniami, właśnie otwierający przewód doktorski. Natomiast jego żona Barbara to ceniona tłumaczka. Kryształowo uczciwi, wiodą swoje stabilne życie. Wokół wielu znajomych otwiera firmy, bogaci się i naszych bohaterów ich bezpieczna przystań zaczyna uwierać. Pewnego dnia poznają Żyłów, chociaż od początku nie pałają...