Z prawdziwą przykrością muszę dać tak niską ocenę temu najnowszemu tomowi z cyklu Pendergast,który swojego czasu naprawdę był świetny i odkrywczy .Z wielką przykrością trzeba zauważyć, że autorom zabrakło paliwa.A jakie jest paliwo dla pisarza?Wyobraźnia! Poprzedzający Obsydianowi komnatę –Karmazynowy brzeg był już bardzo słaby,ale autorzy zdecydowali się ciągnąć wątki z tamtej słabej książki dorzucając ten idiotyczny wątek relacji Constance z Diogenesem. Jako czytelnik oczekiwałem następnej tajemnicy ,następnej frapującej historii ,która nie pozwoli na odłożenie ksiązki,póki się nie doczyta do końca. A co my dostaliśmy? Jakieś popłuczyny po poprzednich pozycjach z Pendergastem z bardzo nieciekawymi pobocznymi postaciami. A intryga? Żenada. Wiadomo,że kto przeczytał poprzednie książki ,przeczyta i Obsydianowi komnatę i pewnie autorzy mieli takie założenie, ale ile da się jechać na sukcesie poprzednich książek z tego cyklu?

Z prawdziwą przykrością muszę dać tak niską ocenę temu najnowszemu tomowi z cyklu Pendergast,który swojego czasu naprawdę był świetny i odkrywczy .Z wielką przykrością trzeba zauważyć, że autorom zabrakło paliwa.A jakie jest paliwo dla pisarza?Wyobraźnia! Poprzedzający Obsydianowi komnatę –Karmazynowy brzeg był już bardzo słaby,ale autorzy zdecydowali się ciągnąć wątki z...