„Cztery róże dla Lucienne” Rolanda Topora to zbiór czterdziestu trzech opowiadań, niektóre z nich składają się nawet z jednego czy paru zdań, ale są też takie, które mieszczą się na kilku stronach. Każda historia opowiada o czymś innym, ale wszystkie łączy to samo groteska, czarny humor, ironia i absurd. Topor ukazuje nam tu ludzkie ułomności wyolbrzymia ich uczucia i cechy. W każdym opowiadaniu oprócz groteski i absurdu znajdziemy domieszkę makabry. Nie każdemu może się to spodobać. Wszystko opisane jest w taki sposób, że opowiadania mogą doprowadzić nas do śmiechu, bądź spowodować obrzydzenie.
Według mnie książka momentami była bardzo szokująca, trudno jest się domyślić jakie będzie zakończenie poszczególnych historii. Człowiek jest tu uwikłany w niecodzienne zdarzenia, które trzymają się bliżej fantastyki niż rzeczywistości. Wszystko jest jednak opisane z lekkością, w tak prawdziwy sposób, że czytelnik zaczyna we wszystko wierzyć, a irracjonalne zakończenie wręcz powala go na kolana. Rzeczywistość w opowiadaniach jest przerysowana, wręcz karykaturalna, ale to mi się najbardziej w nich podobało. Mimo tego przerysowania zawierają one przydatne wnioski i puenty, każda historie można w pewien sposób zinterpretować, nie są one dosłowne. Topor w niektórych momentach może zniesmaczyć czytelnika, ponieważ pojawiają się tu makabryczne sceny takie jak kanibalizm czy szczegółowo opisany wypadek autobusowy.
Najbardziej podobało mi się opowiadanie „Wróżka inna niż wszystkie” Topor tutaj pod osłoną metafory przedstawia nam pewne ludzkie zachowanie, przecież wróżka tak naprawdę wyłudzi od chłopca pieniądze za pozornie spełnione marzenia, a sama odda się przyjemnością. W tej historii zakończenie także było zadziwiające, a wręcz przerażające.
„Cztery Róże dla Lucienne” to książka bardzo oryginalna i niebanalna. Realizm, fantastyka, wyolbrzymienia, groteska, ironia, makabra i czarny humor to mieszanka, dzięki której ten zbiór opowiadań jest nietuzinkowy i trafia wprost do serc czytelników. Jeśli lubicie taki gatunek i nie przeszkadzają wam niektóre krwawe sceny. Jak najbardziej polecam tą książkę.

„Cztery róże dla Lucienne” Rolanda Topora to zbiór czterdziestu trzech opowiadań, niektóre z nich składają się nawet z jednego czy paru zdań, ale są też takie, które mieszczą się na kilku stronach. Każda historia opowiada o czymś innym, ale wszystkie łączy to samo groteska, czarny humor, ironia i absurd. Topor ukazuje nam tu ludzkie ułomności wyolbrzymia ich uczucia i...