Mój pierwszy kontakt z prozą Jerzego Pilcha i... chyba jednak oczekiwałam czegoś więcej.
Dla mnie nie była to książka pełna komizmu (taki opis podaje okładka).
Postępowanie głównego bohatera jest według mnie raczej żałosne.
Dorosły facet, żonaty, ma dziecko, mieszka z rodzicami, babką. Wydaje się niespełniony w swoim małżeństwie, skoro nieustannie szuka nowych kobiet i nowych przygód. Kiedy jedna z jego przygód pojawia się na jego terytorium i staje na progu jego domu, Kohoutek wpada w popłoch.
Jedyny dla mnie ciekawy aspekt tej książki to opis pewnej społeczności ewangelickiego wyznania. Ale już ich postępowanie pełne płytkiej, powierzchownej wiary, dwulicowych postaw, pozbawione kręgosłupa moralnego, niczym nie motywuje ani nie zachęca, niczym nie różni się od podobnych postaw wśród katolików.
Autor w ironiczny raczej sposób przedstawia tę społeczność na przykładzie jednej rodziny.
Mimo małej objętości książka momentami jest nieco nudna i monotonna.
Są też dobre fragmenty i to one zachęcają mnie, by sięgnąć w przyszłości po kolejną pozycję tego zagadkowego na razie dla mnie pisarza.

Mój pierwszy kontakt z prozą Jerzego Pilcha i... chyba jednak oczekiwałam czegoś więcej.
Dla mnie nie była to książka pełna komizmu (taki opis podaje okładka).
Postępowanie głównego bohatera jest według mnie raczej żałosne.
Dorosły facet, żonaty, ma dziecko, mieszka z rodzicami, babką. Wydaje się niespełniony w swoim małżeństwie, skoro nieustannie szuka nowych kobiet i...