Znacie książki tego typu, podczas lektury których myślicie sobie: WTF?!, ale nadal czytacie z wypiekami na twarzy, chcąc jak najszybciej dowiedzieć się, jak dana historia się skończy? To jest trochę taka powieść. Już tłumaczę, dlaczego "trochę".

Fabuła jest bardzo interesująca, szybko się "wchodzi" w książkę, postać siedmioletniej Hanny przeraża od pierwszych stron - dziewczynka nie chce się z nikim dzielić swoim tatusiem, nikt (a już na pewno nie mama) nie może jej przeszkodzić w realizacji kolejnych diabolicznych planów mających na celu eliminację wszystkich rywali w walce o serce ojca. Wydawać by się mogło, że istnieją jakieś granice w byciu freakiem. Cóż, Hanna nie ma problemu z ich przekraczaniem ;) Jest gotowa naprawdę na wiele, by pozbyć się znienawidzonej matki, a czytelnik zastanawia się, do czego dziewczynka jest jeszcze w stanie się posunąć. Czyta się to naprawdę dobrze, a podczas lektury myśli się: "wow, taka książka musi mieć jakieś zarąbiste zakończenie, od którego eksploduje mózg"! Porzućcie nadzieję! Końcówka jest tu zdecydowania najsłabszym ogniwem, tempo akcji trochę spada i mimo, że cały czas czeka się na jakieś tąpnięcie, nic takiego tutaj nie następuje.

Chętnie oceniłabym tę powieść nieco wyżej, jednak ze względu na nieprzystające do emocjonujących thrillerów zakończenie, ocena jest, jaka jest. Z interesującej i trzymającej w napięciu książki zrobił się pod koniec taki typowy zwyklaczek. Mimo wszystko polecam "Złą krew", głównie ze względu na postać Hanny - ta to naprawdę potrafi przerazić ;)

Znacie książki tego typu, podczas lektury których myślicie sobie: WTF?!, ale nadal czytacie z wypiekami na twarzy, chcąc jak najszybciej dowiedzieć się, jak dana historia się skończy? To jest trochę taka powieść. Już tłumaczę, dlaczego "trochę".

Fabuła jest bardzo interesująca, szybko się "wchodzi" w książkę, postać siedmioletniej Hanny przeraża od pierwszych stron -...