Płonę, idę... Hymny

„Płonę, idę...” to drugi tomik wierszy tureckiego poety Yunusa Emre, który zaprezentowano polskiemu odbiorcy. Tym razem wydany przez Klub Przyjaciół Turcji. Kim jest Yunus i jego poezja, o tym pisałem w tekście poświęconym tomikowi „Droga”, więc nie ma sensu się powtarzać. Tutaj zatem tylko krótka refleksja, jak wiele znaczy tłumaczenie poety dla odbioru jego twórczości przez czytelnika.

Tomik zawierają wybór wierszy w tłumaczeniu Antoniego Sarkady, które, w porównaniu z wcześniejszym tomikiem PIW, określiłbym bardziej technicznym i oszczędnym. To dalej są wiersze Yunusa Emre, dalej można odczytać jego uniwersalne przesłanie, ale jakoś tłumaczenie to nie do końca przypadło mi do gustu. Zapewne mocniej trzymające się oryginalnych tekstów tureckich, wdało mi się jednak mniej atrakcyjne pod względem uchwycenia „ducha” poezji. Do tego wydanie to jest nieco niechlujne, a rozpoczynanie każdego wersu wiersza od dużej liter - wręcz naganne. W poezji Yunusa Emre słowo pisane dużą literą ma bowiem zupełnie inne znaczenie niż pisane z małej (Przyjaciel oznacza Boga, przyjaciel - człowieka). Fajnie natomiast, że w obu tomikach znajdziemy kilka tych samych utworów w odmiennym tłumaczeniu, co przy jednoczesnej ich lekturze, pozwoli świetnie wychwycić różnice interpretacyjne. A nieraz różnią się one dość znacznie, jak np. w wypadku mojego ulubionego wiersza Yunusa o kole wodnym, które w tomiku „Płonę, idę...” przetłumaczone zostało jako... młyn.

Cóż, nie jestem ekspertem, więc nie mnie oceniać, które tłumaczenie lepsze pod względem wierności oryginałowi. Ważne, że i tutaj odnajdziemy charakterystyczne cechy poezji mistycznej tureckiego poety, choć mi osobiście bardzie do gustu przypadły tłumaczenia z tomiku „Droga”, więc jeśli ktoś będzie miał kiedyś ochotę zapoznać się z wierszami Yunusa Emre, zalecam zacząć właśnie od tomiku wydanego przez PIW. Ilość gwiazdek przy tej pozycji „idzie” zatem bardziej na konto wydawcy, niż tłumaczonego poety, i stanowi jedynie swoisty drogowskaz dla zainteresowanych.

"Ludzie tysiąca światów wszyscy żyją w jedności
Nie ma 'ciebie' i 'niego', jeden jest język miłości" - Yunus Emre

„Płonę, idę...” to drugi tomik wierszy tureckiego poety Yunusa Emre, który zaprezentowano polskiemu odbiorcy. Tym razem wydany przez Klub Przyjaciół Turcji. Kim jest Yunus i jego poezja, o tym pisałem w tekście poświęconym tomikowi „Droga”, więc nie ma sensu się powtarzać. Tutaj zatem tylko krótka refleksja, jak wiele znaczy tłumaczenie poety dla odbioru jego twórczości...