Dużo tutaj przytaczania dialogów z celebrytami, głównie z talk-show naszego modelowego telewizyjnego dziennikarza. Większość cholernie błyskotliwych. Lubię taką formułę. Tak więc bardzo spodobała mi się ta autobiografia. Notę na LCz ma średnią, co jestem w stanie zrozumieć, patrząc na "Powiatowego" balansującego w opisach między szybkimi kobietami i pięknymi samochodami, jednak miła jest świadomość, że Wojewódzki jest człowiekiem z backgroundem. Aczkolwiek przytaczanie dwóch złotych myśli Franka Zappy, tej o uroczej głupocie i tej o spadochronie bez informacji, że to jednak myśli zapożyczone, trochę mnie smuci. Aczkolwiek chyba niezapożyczona była Wielka Myśl pt. "prezerwatywa to ważna rzecz. Przez jej brak straciliśmy Freddiego Mercury'ego i zyskaliśmy Justina Biebera", co z kolei mnie cieszy.

Tak, w sumie można się uśmiać. A nawet ogrzać. Takie to światło bije z tej nieautoryzowanej autobiografii.

Dużo tutaj przytaczania dialogów z celebrytami, głównie z talk-show naszego modelowego telewizyjnego dziennikarza. Większość cholernie błyskotliwych. Lubię taką formułę. Tak więc bardzo spodobała mi się ta autobiografia. Notę na LCz ma średnią, co jestem w stanie zrozumieć, patrząc na "Powiatowego" balansującego w opisach między szybkimi kobietami i pięknymi samochodami,...

Sięgnąłem ponieważ pomyślałem że w książce zobaczę człowieka -niestety po przeczytaniu nadal widzę pajaca.

Sięgnąłem ponieważ pomyślałem że w książce zobaczę człowieka -niestety po przeczytaniu nadal widzę pajaca.

Kubę Wojewódzkiego uwielbiam, ale o to było słabe. Bardzo. Najpierw nudna pierwsza część o Kubusiu w szkole, gdzie już był Casanovą w rajtuzach. Potem dłuuuugo o podbojach miłosnych Kuby, o wszystkich bezimiennych paniach, które nosiły imię złożone z jednek litery i kropki, łatwe do rozwiązania zagadki, ale kogo to właściwie interesuję? Tylko nastoletnia Julia była wymieniona kilka razy z imienia.
Takie wyliczanki na miarę gimnazjalisty, ale co ja wiem o życiu?
Poźniej było chwilę nawet ciekawie, o programach radiowych i telewizyjnych, które Wojewódzki tworzył, lub brał udział w tworzeniu.
Znowu nużące rozpisywanie się o swoich samochodach, litości!
I kilka ciekawych ostatnich zdań.
Stracony czas.

Kubę Wojewódzkiego uwielbiam, ale o to było słabe. Bardzo. Najpierw nudna pierwsza część o Kubusiu w szkole, gdzie już był Casanovą w rajtuzach. Potem dłuuuugo o podbojach miłosnych Kuby, o wszystkich bezimiennych paniach, które nosiły imię złożone z jednek litery i kropki, łatwe do rozwiązania zagadki, ale kogo to właściwie interesuję? Tylko nastoletnia Julia była...

Można Kuby Wojewódzkiego nie lubić - ciężko się temu dziwić, facet obraził już chyba każdego, kogo się da. Niemniej jednak, nie da się odmówić facetowi inteligencji. Jeżeli mamy żartować, to powinniśmy żartować ze wszystkiego, bo kto ma wyznaczać granice? Taka ideologia Wojewódzkiego ma z pewnością spore uzasadnienie.
Sama książka z dużą dozą ironii, uszczypliwości, ale przede wszystkim AUTOironii, Autouszczypilowści.
Lekkie pióro, dużo ciekawych anegdot oraz wiele myśli skłaniających do refleksji. Bardzo przyjemnie się czytało, polecam.

Można Kuby Wojewódzkiego nie lubić - ciężko się temu dziwić, facet obraził już chyba każdego, kogo się da. Niemniej jednak, nie da się odmówić facetowi inteligencji. Jeżeli mamy żartować, to powinniśmy żartować ze wszystkiego, bo kto ma wyznaczać granice? Taka ideologia Wojewódzkiego ma z pewnością spore uzasadnienie.
Sama książka z dużą dozą ironii, uszczypliwości, ale...

Dla mnie książka znakomita. Godna polecenia. ..

Dla mnie książka znakomita. Godna polecenia. ..

Momentami śmieszna, momentami wkurzająca, momentami zaskakująca., momentami wiało nudą. Uczucia mieszane tak jak i w stosunku do autora. Nie potrafię się zdecydować czy go lubię, czy cenię za inteligentny, sarkastyczny żart, czy stwierdzam że jest chamem i bufonem. Daję 6 z minusem (trochę wyżej niż przeciętna, trochę niżej niż dobra)

Momentami śmieszna, momentami wkurzająca, momentami zaskakująca., momentami wiało nudą. Uczucia mieszane tak jak i w stosunku do autora. Nie potrafię się zdecydować czy go lubię, czy cenię za inteligentny, sarkastyczny żart, czy stwierdzam że jest chamem i bufonem. Daję 6 z minusem (trochę wyżej niż przeciętna, trochę niżej niż dobra)

Najnudniejsze show Kuby Wojewódzkiego

Najnudniejsze show Kuby Wojewódzkiego

Od początku przesiąknięta sarkazmem. I choć jestem jego fanką ( sarkazmu, nie Wojewódzkiego) to już po kilku pierwszych stronach miałam dosyć. Książka męcząca.
Miałam nadzieję poznać prawdziwą twarz dziennikarza. Niestety już o samego początku koloryzował, udawał, przedstawił wszystko w sposób totalnie nieszczery. A pisze to z perspektywy pedagoga- jego opowieści o dzieciństwie nie są szczerymi wspomnieniami lecz...chyba życzeniem Kuby by było tak, jak on to opisuje

Od początku przesiąknięta sarkazmem. I choć jestem jego fanką ( sarkazmu, nie Wojewódzkiego) to już po kilku pierwszych stronach miałam dosyć. Książka męcząca.
Miałam nadzieję poznać prawdziwą twarz dziennikarza. Niestety już o samego początku koloryzował, udawał, przedstawił wszystko w sposób totalnie nieszczery. A pisze to z perspektywy pedagoga- jego opowieści o...

Stare kawały, cytaty z programu urozmaicone słownictwem na poziomie szkoły ponad podstawowej.
Myśle, żę najlepsze podsumowanie tej książki to parafraza słów Bartosza Gajdy"Śmieszne historyjki przeplatane starymi kawałami potrafi nawet taki głupek jak ja".

Stare kawały, cytaty z programu urozmaicone słownictwem na poziomie szkoły ponad podstawowej.
Myśle, żę najlepsze podsumowanie tej książki to parafraza słów Bartosza Gajdy"Śmieszne historyjki przeplatane starymi kawałami potrafi nawet taki głupek jak ja".

Zawiodłam się na tej książce. Autor wymienia głównie swoje dziewczyny jak i samochody, których obu było dotychczas zastanawiająco dużo. Przewija się wiele cytatów czy też anegdot z jego autorskiego programu, są też historie z telewizji.
Najgorsze było w niej to, że nie było podziału na rozdziały. Bardzo niewygodne w czytaniu.

Zawiodłam się na tej książce. Autor wymienia głównie swoje dziewczyny jak i samochody, których obu było dotychczas zastanawiająco dużo. Przewija się wiele cytatów czy też anegdot z jego autorskiego programu, są też historie z telewizji.
Najgorsze było w niej to, że nie było podziału na rozdziały. Bardzo niewygodne w czytaniu.