Kate Wolfe jest psychoterapeutką dziecięcą. Kobieta w młodości została boleśnie doświadczona przez życie. Jej matka, która nie potrafiła poradzić sobie z trawiącą ją chorobą psychiczną, popełniła samobójstwo. Kilka lat później młodsza siostra Kate, Savannah, została brutalnie zamordowana. Traumatyczne przeżycia z dzieciństwa wracają do terapeutki w różnych okolicznościach i nie pozwalają czerpać radości z codziennego życia. Dodatkowo nieuchronnie zbliża się termin wykonania wyroku śmierci na mężczyźnie skazanym za zabójstwo Savannah.

Jedna z jej nastoletnich pacjentek, pomimo sporych postępów w terapii, popełnia samobójstwo. Na pogrzebie dziewczyny Kate spotyka starego detektywa, który wiele lat wcześniej zajmował się sprawą zabójstwa jej siostry. Po rozmowie z mężczyzną zaczyna wątpić, czy ten, który za kilka dni straci życie w celi śmierci, jest rzeczywiście winien zarzucanej mu zbrodni. Kobieta postanawia zbadać sprawę na własną rękę. Jakie błędy i niedociągnięcia znajdzie w dokumentacji sprawy sprzed lat? Co wiąże śmierć jej siostry z samobójstwem pacjentki?

Jak większość poprawnie napisanych thrillerów kryminalnych także „Głód zabijania” czyta się bardzo szybko. Akcja jest złożona, rozwija się stopniowo, czytelnik, zagłębiając się w fabułę, napotyka nowe wątki, nowe tajemnice do rozwiązania, ale odnajduje też elementy składowe potrzebne do rozwiązania tej największej zagadki, czyli kto zabija. Historia wciąga, angażując zmysły czytelnika w poszukiwanie odpowiedzi.

Rozdziały są krótkie, co nadaje całości dynamikę. Fabuła niepozbawiona jest też kilku niespodziewanych zwrotów akcji, które komplikują drogę do rozwiązania najważniejszej tajemnicy. Sieć podejrzanych rozszerza się, każdy bohater wydaje się mieć coś na sumieniu. Czytelnik błądzi, jego domysły odbijają się od zamkniętych drzwi. Bohaterowie są pełni tajemnic i niedopowiedzeń. Każdy z nich ma głęboko skrywane sekrety, które mogą mieć decydujące znaczenie dla rozwiązania sprawy.

W książce znajdziemy sporo ciekawych informacji na temat chorób psychicznych oraz sposobów ich leczenia czy łagodzenia objawów. Dowiemy się też, jaki wpływ na rozwój konkretnych zachowań mają metody wychowawcze stosowane przez rodziców we wczesnych latach życia dziecka. Język powieści jest prosty, zrozumiały i niewymagający znajomości fachowej terminologii z zakresu psychiatrii.

Podsumowując, książka nie zaskakuje wprawdzie swoją formą, ale jest skonstruowana bardzo rzetelnie. Każdy miłośnik zagadek kryminalnych odnajdzie w niej to, co lubi najbardziej. Zwroty akcji, wisząca w powietrzu tajemnica i stopniowe zbliżanie się do jej rozwiązania. Jeżeli szukacie thrillera kryminalnego w klasycznej postaci, sięgnijcie po „Głód zabijania”.

Klaudyna Ślenzak