Po raz kolejny zaserwowano nam odgrzewane kotlety. Niby są teksty do tej pory niepublikowane ale wolałem czytać bardziej spójne treściowo pozycje Zychowicza. Co mi po wypowiedziach współczesnych uwikłanych w konflikt na Bliskim Wschodzie? Po co na siłę próbować dyskusji czy dialogu z ludźmi, którzy tego dialogu nie chcą i zawsze będą nam przypisywać różne winy, przykrywając ohydne czyny swoich ziomków? Zychowicz tutaj raczej na nich nie naciska, czyżby się bał? Gdzie jego dziennikarski pazur? Najciekawsza jest część drugowojenna chociaż mało rozbudowana. Poza tym, jak w przypadku poprzednich, jest to kawał niezłej publicystyki ale wieje nudą. Osobiście od paru książek nie dowiaduję się niczego, czego bym nie wiedział. Weź pan, panie Zychowicz napisz coś porządnego zamiast kleić książki z resztek. Najmocniejsza z książki jest okładka i to w zasadzie tyle... Pierwsze książki autora wywoływały dyskusję i pobudzały do myślenia. Od dawna już tego nie ma, a szkoda.

Po raz kolejny zaserwowano nam odgrzewane kotlety. Niby są teksty do tej pory niepublikowane ale wolałem czytać bardziej spójne treściowo pozycje Zychowicza. Co mi po wypowiedziach współczesnych uwikłanych w konflikt na Bliskim Wschodzie? Po co na siłę próbować dyskusji czy dialogu z ludźmi, którzy tego dialogu nie chcą i zawsze będą nam przypisywać różne winy, przykrywając...