,,Dobre miasto" to książka, którą porównałabym do fali sinusoidalnej. Dobre wrażenia i odczucia rosły aby za chwilę opaść do granic możliwości. Chaos w głowie, przygnębienie oraz mieszanina różnych emocji pozostała po zakończonej lekturze.
Nie mam pojęcia dlaczego książka, patrzyła na mnie ponad miesiąc z półki.Ciągle brałam coś innego, jakbym obawiała się rozczarowania albo, że nie dam rady przez nią przebrnąć. Przecież opis niczym nie straszy, a i okładka ciekawa pasująca do klimatu historii.
Wreszcie się przełamałam i zaczęłam. Czytam, czytam i nic się nie dzieje wyjątkowego. Autor utrzymuje nas w aurze tajemnicy i mroku. Myślę, że jakbym przypadkiem znalazła się w Dobrym Mieście uciekałabym z niego, gdzie pieprz rośnie. Czasami się gubię w wydarzeniach, aby za chwilę jakoś to wszystko staram się ogarnąć. Przeskoki w czasie, historia przedstawiana przez pryzmat różnych bohaterów, wielowątkowość wymaga wielu pokładów skupienia. Nie była to książka lekka i przyjemna. Brutalne opisy, czasem pojawiające się wulgaryzmy sprawiały, że miałam dość i potrzebowałam przerwy.
Nie mogę odmówić autorowi talentu pisarskiego, ponieważ go ma i można dostrzec dobre przygotowanie całej opowieści z historyczną otoczką. Jednak ,,Dobre Miasto" mnie pokonało, jest to książka, którą ciężko mi ocenić. Pierwsza połowa mi się dłużyła, potem był pozytywny zaskok ale za chwilę czułam narastającą frustrację spowodowaną tym co się tam wydarzyło.
To taki typ książki, gdzie musicie sami przeczytać aby sprawdzić jakie w was wywoła emocje.
Ja zostaje z mieszanymi odczuciami i odrobiną ulgi, że mieszkańców Dobrego Miasta mam za sobą.

,,Dobre miasto" to książka, którą porównałabym do fali sinusoidalnej. Dobre wrażenia i odczucia rosły aby za chwilę opaść do granic możliwości. Chaos w głowie, przygnębienie oraz mieszanina różnych emocji pozostała po zakończonej lekturze.
Nie mam pojęcia dlaczego książka, patrzyła na mnie ponad miesiąc z półki.Ciągle brałam coś innego, jakbym obawiała się rozczarowania...