Zamknięcie cyklu, nadal dobra książka i warto przeczytać, jednak moim zdaniem słabsza niż poprzednie. Pomysł jest bardzo dobry i, jak w poprzednich książkach, pięknie prowadzone wątki przyjaźni i miłości i konfrontacji z przeszłością. To co mi się mniej podobało to ckliwe przemowy w gronie przyjaciół, które były przegadane i nużyły.
Ale lektura naprawdę miła.

Zamknięcie cyklu, nadal dobra książka i warto przeczytać, jednak moim zdaniem słabsza niż poprzednie. Pomysł jest bardzo dobry i, jak w poprzednich książkach, pięknie prowadzone wątki przyjaźni i miłości i konfrontacji z przeszłością. To co mi się mniej podobało to ckliwe przemowy w gronie przyjaciół, które były przegadane i nużyły.
Ale lektura naprawdę miła.

To już 3 część, w której zagłębiam się w życie Agaty i jej przyjaciół. Mam to, co lubię najbardziej, czyli dużo Krakowa w tle. W tej części mamy też dużo Francji. Ucieszyłam się, bo ta część jest zdecydowanie bardziej pozytywna. Powraca miłość i szczęście. Żałoba odchodzi w dal. Niestety ta część wiała straszną nudą, na, tyle że maltretowałam ją przez 3 tygodnie i nie mogłam skończyć. Zbyt dużo detali typu: „skręcił w prawo, potem w lewo, znowu w prawo i za znakiem stop w lewo, żeby wjechać na autostradę A4”. Bezsensowne! Dłużące się opisy, które marnowały mój czas i nie wnosiły nic nowego do samej akcji. Było też coś, co bardzo mnie denerwowało, a mianowicie tajemnica Maćka i zachowanie Gośki, która nadaje się do wariatkowa. Przeczuwam, że pojawi się jeszcze 4 część. Przykro mi trochę, bo każda następna część jest dla mnie rozczarowaniem, a pamiętam pierwszą część: „Wyprzedaż snów”, która zrobiła na mnie ogromne wrażenie.

To już 3 część, w której zagłębiam się w życie Agaty i jej przyjaciół. Mam to, co lubię najbardziej, czyli dużo Krakowa w tle. W tej części mamy też dużo Francji. Ucieszyłam się, bo ta część jest zdecydowanie bardziej pozytywna. Powraca miłość i szczęście. Żałoba odchodzi w dal. Niestety ta część wiała straszną nudą, na, tyle że maltretowałam ją przez 3 tygodnie i nie...

Niestety nudne.. Z trudem dotrwałam do końca, omijając już poszczególne opisy..

Niestety nudne.. Z trudem dotrwałam do końca, omijając już poszczególne opisy..

Bardzo lubię Agatę i Jej przyjaciół. Książka Bardzo pozytywna, myśląc o tej trylogii czuję zapach kawy, dobrego jedzenia i pięknych miejsc, od Krakowa, przez Paryż i Prowansję. To fakt że bohaterowie są geniuszami, wszyscy sobie pomagają i troszczą się o siebie. Ale czy to źle? Może jest przerysowana ale mnie Pani Marzena zabierała do innego, Bardzo pozytywnego świata. Jestem pod wrażeniem wiedzy i umiejętności Pani Rogalskiej ale to pisałam w każdej opinii książki Pani Rogalskiej😀

Bardzo lubię Agatę i Jej przyjaciół. Książka Bardzo pozytywna, myśląc o tej trylogii czuję zapach kawy, dobrego jedzenia i pięknych miejsc, od Krakowa, przez Paryż i Prowansję. To fakt że bohaterowie są geniuszami, wszyscy sobie pomagają i troszczą się o siebie. Ale czy to źle? Może jest przerysowana ale mnie Pani Marzena zabierała do innego, Bardzo pozytywnego świata....

Zdecydowanie najgorsza część z wszystkich. Można było zakończyć wszystkie wątki w 2 tomach.

Zdecydowanie najgorsza część z wszystkich. Można było zakończyć wszystkie wątki w 2 tomach.

Poszłam siłą rozpędu ale chyba najmniej mi się podobało, Pani Rogalska naprawdę świetnie pisze ale tu mi czegoś zabrakło

Poszłam siłą rozpędu ale chyba najmniej mi się podobało, Pani Rogalska naprawdę świetnie pisze ale tu mi czegoś zabrakło

Może mnie akcja nie zaskoczyła, ani zakończenie ale wraca się do Krakowa jak do starych znajomych. Niektóre cytaty zostaną ze mną na dłużej.

Może mnie akcja nie zaskoczyła, ani zakończenie ale wraca się do Krakowa jak do starych znajomych. Niektóre cytaty zostaną ze mną na dłużej.

Zdecydowanie najnudniejsza część, skończyłam, ale było ciężko. Bohaterowie przerysowani, wyidealizowani, sama opowieść nudna, przewidywalna.

Zdecydowanie najnudniejsza część, skończyłam, ale było ciężko. Bohaterowie przerysowani, wyidealizowani, sama opowieść nudna, przewidywalna.

Smutno mi, że to już koniec. To było piękne spotkanie z twórczością Marzeny Rogalskiej. Tak jak już wcześniej pisałam - trylogia napisana jest niepowtarzalnym stylem, który pozwala nam czuć wszystkimi zmysłami. Jeśli to krajobraz - widzę go, jedzenie - czuję smak potraw, uczucia - przeżywam razem z bohaterami.Na pewno sięgnę po kolejne powieści pani Marzeny.

Smutno mi, że to już koniec. To było piękne spotkanie z twórczością Marzeny Rogalskiej. Tak jak już wcześniej pisałam - trylogia napisana jest niepowtarzalnym stylem, który pozwala nam czuć wszystkimi zmysłami. Jeśli to krajobraz - widzę go, jedzenie - czuję smak potraw, uczucia - przeżywam razem z bohaterami.Na pewno sięgnę po kolejne powieści pani Marzeny.

Dla mnie niestety najgorsza część. Właściwie przeczytana z musu.

Dla mnie niestety najgorsza część. Właściwie przeczytana z musu.