"... trzeba wycinać. Kawałek po kawałku. Centymetr po centymetrze. Niektóre stały się częścią konarów. Przy panującej już szarówce oddzielenie ludzkiej, zmasakrowanej tkanki od kory jest praktycznie niemożliwe. W sumie Strażacy wycinają z tego drzewa 30 ciał. W różnym stanie. Większość zmiażdżona, rozczłonkowana, wprasowana. Na coś takiego nie można się przygotować. Ani psychicznie, ani sprzętowo."

Skończyłam właśnie czytać książkę Strażacy i próbuje pozbierać myśli. Nie spodziewałam się takiej dawki emocji, wrażeń, bólu, szokujących i makabrycznych scen. Kilka razy musiałam przerywać czytanie, by uspokoić oddech, bo po prostu bym się poryczała.

W tej książce nie znajdziecie lukrowanych bajeczek o superbohaterach. To opowieść o najtrudniejszej walce, zarówno psychicznej i fizycznej. Walce o ludzkie życie podczas najtragiczniejszych akcji, które wydarzyły się w przeciągu ostatnich 40 lat w Polsce.
Straszny pożar lasów, który stał się śmiertelna pułapką, gdzie samo powietrze parzyło a ogień igrał ze strażakami zaskakując ich z każdej strony. Powódź w 1997 roku, która zalewała wszystko, zamieniając ulice Wrocławia w rzekę pełną fragmentów ludzkich ciał.
Katastrofa w 11 piętrowym budynku, w którym wybuch gazu zmiótł 3 piętra.
Zderzenie pociągów na trasie Warszawa - Kraków w 2012 czy makabryczny wypadek przeciążonego PKSu, w którym śmierć poniosły 32 osoby a 43 zostało ciężko rannych.

Autorzy odważnie opisali przebieg tych katastroficznych wydarzeń, relacje świadków a przede wszystkim wspomnienia strażaków oraz ich przeżycia. Nie dość że ryzykowali życiem to często ludzie wyżywali się na nich oskarżając m.in. o kradzieże, czy to że nie spieszyło im się do ratowania poszkodowanych.

Realistyczne opisy sprawiają, że mamy przed sobą makabryczny widok pełen śmiertelnych ofiar, widzimy heroiczną walkę strażaków będących pod wpływem mega dawki adrenaliny, świadków i ofiary, które przeżyły biegające wkoło w szoku. Patrzymy na tą relacje i przeżywamy ją. Bezradność, współczucie, podziw. To książka, która ściska za serce i którą trzeba przeczytać.

"... trzeba wycinać. Kawałek po kawałku. Centymetr po centymetrze. Niektóre stały się częścią konarów. Przy panującej już szarówce oddzielenie ludzkiej, zmasakrowanej tkanki od kory jest praktycznie niemożliwe. W sumie Strażacy wycinają z tego drzewa 30 ciał. W różnym stanie. Większość zmiażdżona, rozczłonkowana, wprasowana. Na coś takiego nie można się przygotować. Ani...