Czy można od tak zniknąć? Niepostrzeżenie rozpłynąć się w powietrzu? Wydawać by się mogło, iż nie jest to wykonalne, że zawsze pozostaje po nas jakikolwiek ślad. Kiedy jednak pewnego późnego wieczoru, na parkingu pod jedną z restauracji znika pracująca w niej jako kelnerka, 27-letnia Catherine Reindeer, nie zostawia po sobie praktycznie nic. Na betonie odnaleziono jedynie samotną torebkę, należąca niegdyś do dziewczyny, która jasno wskazywała, iż Catherine nie odeszła z własnej woli. Czy jej bliscy będą w stanie pogodzić się z tak ogromną stratą, jaka przytłoczy ich w najmniej spodziewanym momencie? Czy kiedykolwiek dowiedzą się, co tak naprawdę przytrafiło się tamtego wieczoru ich córce, żonie, przyjaciółce, studentce...?

"-(...) Życie ludzi jest bardziej skomplikowane niż jedna rzecz, która im się zdarzyła.
- Owszem, ale czasem ta jedna rzecz może nadać barwę całej reszcie".

Przyznam szczerze, że na samym początku do książki tej przyciągnęła mnie oryginalna oraz piękna w swojej prostocie okładka. Nazwisko Rosenblum tak naprawdę kompletnie nic mi nie mówiło, jak się później okazało nie bez powodu, gdyż powieść "Tyle miłości" jest debiutem Autorki. Jednak znajdujący się z tyłu, intrygujący i zwiastujący pełną emocji lekturę opis przekonał mnie całkowicie - czy słusznie dałam jej szansę?

Forma narracji zastosowana w tej pozycji z pewnością jest jej ogromną zaletą. Wydarzenia ukazane bezpośrednio z perspektywy różnych bohaterów przeplatają się z narracją trzecioosobową, razem tworząc ciekawy, rzadko spotykany zabieg. I chociaż wydawać by się mogło, że tego typu rozwiązanie może niepotrzebnie wprowadzać chaos i zamęt, nic bardziej mylnego. Autorka poprzez charakterystyczne cechy poszczególnych postaci sprawiała, że bez problemu można było odnaleźć się w ich sytuacji i wręcz poczuć kotłujące się wewnątrz nich emocje. Kreacja bohaterów przypadła mi do gustu, poznajemy nie tylko ich obecne cechy czy też przyzwyczajenia, ale również fragmenty ich przeszłości. Catherine to młoda, mająca jeszcze przed sobą całe życie dziewczyna ubóstwiająca literaturę i studiująca związany z nią kierunek. Mężatka zakochana w swoim o dziesięć lat starszym mężu, który tak naprawdę był jej pierwszą poważną miłością. I który nie widział poza nią świata. W historii tej pojawiają się również inne postaci, wykładowca Catherine, który wciąż nie jest w stanie zapomnieć o jej tajemniczym zniknięciu, oprawca, którego wcześniejsza możliwa identyfikacja zapobiegłaby ogromnej tragedii, czy też Donny, nastolatek, który pewnego dnia, ku rozpaczy jego bliskich, również rozpłynął się w powietrzu.

Styl Rosenblum od pierwszych stron niezwykle przypał mi do gustu. Prosty i przystępny w odbiorze, ale jednak miał w sobie coś, co czyniło go oryginalnym. Złożona, wielowarstwowa fabuła nieustannie przeplatająca losy różnych bohaterów sprawia, że ciężko jest odłożyć tę pozycję chociażby na chwilę. Jednak nie będę ukrywać, iż jej ciężka tematyka momentami wręcz mnie przytłaczała, zmuszała do refleksji i chwili oddechu. Nie jest to z pewnością rasowy, trzymający w napięciu thriller, podczas czytania którego będziecie stopniowo odkrywać tożsamość psychopatycznego mordercy. Został on podany czytelnikowi na tacy, a mimo to... dawno nie czytałam książki, która wzbudziłaby we mnie tak wiele uśpionych emocji. Która powodowałaby, że wstrzymywałabym oddech, nawet tego nie zauważając. "Tyle miłości" to dogłębna, wstrząsająca i niezwykle poruszająca analiza traumatycznych przeżyć ofiar, ukazanie zarówno ich życia 'przed', jak i 'po'. Życia, którego musieli uczyć się na nowo, i które już nigdy nie będzie takie samo. Autorka w ciekawy sposób poruszyła w stworzonej przez nią historii tę drugą, często pomijaną stronę. Poprzez różne perspektywy przedstawiła codzienność bliskich ofiar. Ogarniający ich przytłaczający ból, życie nikłą nadzieją oraz jej utratę.

"Tyle miłości" to książka, która w pewnym momencie całkowicie mnie pochłonęła i, co tu dużo kryć, ostatecznie wywarła na mnie ogromne wrażenie. Lekko nostalgiczna, niesamowicie klimatyczna, idealna na zbliżające się wielkimi krokami jesienne wieczory.

Czy można od tak zniknąć? Niepostrzeżenie rozpłynąć się w powietrzu? Wydawać by się mogło, iż nie jest to wykonalne, że zawsze pozostaje po nas jakikolwiek ślad. Kiedy jednak pewnego późnego wieczoru, na parkingu pod jedną z restauracji znika pracująca w niej jako kelnerka, 27-letnia Catherine Reindeer, nie zostawia po sobie praktycznie nic. Na betonie odnaleziono jedynie...