Pierwsza seria zawarta w zbiorze ma u mnie 8/10 za klimat i ilustracje. Druga wypada zdecydowanie gorzej - dopisywanie historii Ripley na szybko w retrospekcji, ogólnie nieciekawa, za szybko idąca z akcją fabuła do tego bardzo nierówne rysunki i zupełnie nie pasujące akwarelowe kolory - 5/10. Średnią zawyżam za ładne wydanie i galerię super okładek.

Pierwsza seria zawarta w zbiorze ma u mnie 8/10 za klimat i ilustracje. Druga wypada zdecydowanie gorzej - dopisywanie historii Ripley na szybko w retrospekcji, ogólnie nieciekawa, za szybko idąca z akcją fabuła do tego bardzo nierówne rysunki i zupełnie nie pasujące akwarelowe kolory - 5/10. Średnią zawyżam za ładne wydanie i galerię super okładek.

Kontynuując moją przygodę z komiksowym uniwersum Obcego, zabrałem się za drugi tom z serii Original Comics Series, w którym znajdziemy dalsze losy Hicksa i Newt. Znalazły się tutaj dwie historie - Koszmarny azyl oraz Wojna o Ziemię. W pierwszej obserwujemy losy Hicks i Newt, którzy po ciężkich przeżyciach z poprzedniego tomu, próbują dojść do siebie i odnaleźć w nowej rzeczywistości. Bohaterowie podróżują statkiem, w którym jak się szybko okaże, są przewożeni Obcy. Wszystko na rozkaz generała Spearsa, który z Obcych planuje uczynić żołnierzy. Jak się łatwo domyślić, nie skończy się to dobrze... Natomiast w Wojnie o Ziemie pojawia się Ellen Ripley, która w filmie Obcy - Decydujące starcie uratowała Newt, po czym zniknęła z jej życia. Teraz przyszedł czas na ich ponowne spotkanie i rozliczenie się z przeszłością...

Historie zawarte w drugim tomie są bardziej skomplikowane niż to się może wydawać na pierwszy rzut oka. Są wielowątkowe i poruszają wiele różnych wątków i kwestii, przez co świetnie rozbudowują uniwersum Obcego, a ich czytanie było prawdziwą przyjemnością. Zdecydowanie zobaczyłbym również przygody Hicksa i Newt na dużym ekranie.

Koszmarny azyl to przede wszystkim przedstawienie interesującego, choć z góry skazanego na porażkę pomysłu - wykorzystania Obcych przez ludzi. Generał Spears od pierwszej chwili nie budzi naszej sympatii, ślepo wierzy w swój pomysł tresury ksenomorfów, zaś jego metody i działania potrafią przyprawić o mdłości. W konsekwencji znów na kartach komiksu leje się krew, a bohaterowie kolejny raz walczą o swoje życie. Ponadto, w tej historii dowiemy się jak wygląda sytuacja na Ziemi po tragicznych wydarzeniach z pierwszego tomu i z jakimi problemami muszą borykać się ludzi na powierzchni. W tle zaś przewijają się problemy Newt - jej koszmary, jak i związek z androidem.

Druga historia, czyli Wojna o Ziemię, ma od samego początku zdecydowanie nieco inny charakter niż Koszmarny azyl. Otóż dochodzi tutaj do ponownego spotkania Ripley i Newt. Mark Verheiden bardzo zręcznie przedstawił powód nieobecności Ellen przez tyle lat i jednocześnie przygotował sobie tło pod wydarzenia w dalszej części komiksu. Obie bohaterki na nowo starają się sobie zaufać oraz wyjaśnić, co się wydarzyło w ich życiu. Duży nacisk postawiono tutaj na ich emocje oraz łączącą je skomplikowaną więź. Natomiast w formie retrospekcji dowiadujemy się wielu nowych szczegółów z życia Ellen, jak i na temat Obcych.

Koszmarny azyl został zilustrowany przez Dena Beauvaisa. Mamy tutaj mocne i wyraziste barwy oraz dość często lekko rozmyte kadry. Natomiast za rysunki do Wojny o Ziemię odpowiada Sam Keith. Jest tutaj mocno zaznaczony styl lat 80-tych, czyli akwarele, wyraźny podział kadrów oraz mocna konturówka. Dwa dość różne style rysunków i kolorystyki, ale oba bardzo dobrze współgrają z historią, a Obcy robią przerażające wrażenie. Całość natomiast zamknięto w dużym formacie, w twardej oprawie na grubym papierze z barwionymi brzegami.

Aliens. Original Comics Series #2 kontynuuje historię Hicksa i Newt oraz skupia się mocno na stronie emocjonalnej bohaterów. Verheiden pokazuje krótkowzroczność ludzi, którym wydaje się, że mogą okiełznać Obcych, a sami stają się dla nich pokarmem. Polecam!

https://hrosskar.blogspot.com/2020/06/aliens-original-comics-series-2-mark.html

Kontynuując moją przygodę z komiksowym uniwersum Obcego, zabrałem się za drugi tom z serii Original Comics Series, w którym znajdziemy dalsze losy Hicksa i Newt. Znalazły się tutaj dwie historie - Koszmarny azyl oraz Wojna o Ziemię. W pierwszej obserwujemy losy Hicks i Newt, którzy po ciężkich przeżyciach z poprzedniego tomu, próbują dojść do siebie i odnaleźć w nowej...

KLASYKA „OBCEGO”

Z komiksowym rozwijaniem filmowych uniwersum jest jeden problem. Te drugie bowiem w końcu nigdy ostatecznie się nie kończą, twórcy wracają do nich nawet po kilkudziesięciu latach, a co za tym idzie, komiksy, książki i gry je uzupełniające, stają się niekanoniczne i tracą spójność. Co więcej, zdecydowana ich większość pozostaje przy tym historiami słabymi, odcinającymi jedynie kuponiki od hitów i pozbawionymi większych wartości. Inaczej jest jednak z niniejszym albumem „Aliens”. Co prawda ze względu na rozwijanie fabuły drugiego filmu, nie jest on spójny z tym, co pokazano potem w „Alien 3”, jednak to tak świetna, klimatyczna i wciągająca opowieść, że fakt ten przestaje mieć jakiekolwiek znaczenie.

Akcja albumu toczy się tuż po wydarzeniach pierwszej miniserii pisanej przez Marka Verheidena. Newt i Hicks przemierzają przestrzeń kosmiczną na pokładzie statku. Dziewczyna nadal stara się poukładać sobie w głowie to, co przeżyła. Z jednej strony pierwszy mężczyzna, który ją pokochał – ku swojemu i jej zaskoczeniu – okazał się androidem i teraz oboje muszą uporać się z tą sytuacją, z drugiej wciąż nękają ją wspomnienia o Obcych, wywołujące w niej ciągłe koszmary. Koszmary tak realistyczne, że zaczyna wierzyć, iż na statku rzeczywiście jest jeden z plujących kwasem stworów. Niestety, wkrótce okazuje się, że Newt miała rację. Jednak czający się Alien to najmniejsze z zagrożeń, jakie czekają na nią i resztę załogi…

Całość recenzji na moim blogu: http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2018/09/aliens-original-comics-series-volume-2.html

KLASYKA „OBCEGO”

Z komiksowym rozwijaniem filmowych uniwersum jest jeden problem. Te drugie bowiem w końcu nigdy ostatecznie się nie kończą, twórcy wracają do nich nawet po kilkudziesięciu latach, a co za tym idzie, komiksy, książki i gry je uzupełniające, stają się niekanoniczne i tracą spójność. Co więcej, zdecydowana ich większość pozostaje przy tym historiami słabymi,...