„Niebo na własność” to piękna i wzruszająca książka o bezgranicznej miłości rodziców do dziecka. Kiedy Rob i Anna w końcu zostają rodzicami nie widzą świata poza swoim dzieckiem. Nagła wiadomość, o wykryciu żółtakogwiaździaka pleomorficznego u ich 5 letniego syna, wywraca ich życie do góry nogami. Wspólna walka o życie dziecka, nadzieja i sukcesy scalają rodzinę. Niestety los bywa przewrotny i gdy już myślimy, że wszystko wróciło do normy, choroba wraca ze zdwojoną siłą pod postacią glejaka wielopostaciowego.
Książka pokazuje nam jak różna może być ludzka psychika. Każdy z nas inaczej radzi sobie z cierpieniem. Jak może ono wywołać nieporozumienia i kłótnie, ale również jak pomaga odnaleźć nadzieję i zbliżyć do siebie ludzi.
W tej powieści nie znajdziemy szczegółowych opisów radzenia sobie z chorobą przez Jacka, lecz historię rodziców owładniętych cierpieniem i bólem. Ich sposobem na poradzenie sobie z sytuacją, bo w końcu jak rodzic może patrzeć na umierające dziecko?
Cicho liczyłam na książkę pokroju „Bez mojej zgody” Jodi Picoult, jednak „Niebo na własność” to książka zupełnie inna. Myślałam, że będę płakać od pierwszych stron, w końcu sama mam malutkiego syna, jednak książka pisana jest w sposób dość chaotyczny. Widziana oczami rodzica, przedstawiająca jego cierpienia. Morze łez wywołała tylko jedna scena i Ci co czytali, pewnie wiedzą o której mówię. Brakowało mi spójności tekstu. Za dużo było nagłych przeskoków. Nie które sceny ciągnęły się za długo, inne były zbyt okrojone. Ostatecznie jednak książka na plus, bo warto przeczytać książkę, w której możemy zobaczyć jak walka z chorobą wygląda ze strony rodziny chorego.
Na koniec chciałam wspomnieć, że Luke Allnutt jest dziennikarzem mieszkającym w Czechach. „W 2013 roku wydał opowiadanie „Unspoken”, w którym opisał walkę z nowotworem na podstawie doświadczeń swojego ojca” (treść zawarta na okładce książki). Dlaczego przytoczyłam ten fragment? Ponieważ wiele osób pisze, że „Niebo na własność” również oparte było na życiu Luke’a z chorobą ojca, jednak w podziękowaniach autor dziękuję różnym osobą za wsparcie w walce z jego własną chorobą. Czy zatem mamy tu błąd w tłumaczeniu, brak zrozumienia wielu osób, czy po prostu nie dopatrzenie podobne do tego z wiekiem Jacka, gdzie na okładce ma on lat 3, a w treści książki lat 5, gdy przychodzi mu zmagać się z chorobą? Najważniejsze jest jednak to, że te informacje nie wpływają na odbiór książki :)

„Niebo na własność” to piękna i wzruszająca książka o bezgranicznej miłości rodziców do dziecka. Kiedy Rob i Anna w końcu zostają rodzicami nie widzą świata poza swoim dzieckiem. Nagła wiadomość, o wykryciu żółtakogwiaździaka pleomorficznego u ich 5 letniego syna, wywraca ich życie do góry nogami. Wspólna walka o życie dziecka, nadzieja i sukcesy scalają rodzinę. Niestety...