Jeśli chodzi o twórczość Joanny Chmielewskiej to muszę przyznać, że – jeśli o mnie chodzi – jej autobiografia zajmuje szczególne miejsce i jest swoistym rarytasem. Może nie wszystkie siedem tomów ale cztery pierwsze na pewno. Sądzę, że niemożliwym by było gdyby nie przypadła mi do gustu biorąc pod uwagę fakt, że jej powieści ściśle oparte są o wydarzenia i postaci z życia autorki. A zatem takie „kulisy” jej twórczości to prawdziwa gratka.

Pierwszy tom autobiografii czyli dzieciństwo Chmielewskiej, a te było dość barwne, zaskakujące i obfitujące w przeróżnej maści wydarzenia. Przede wszystkim to opis jej niestereotypowej i nieobliczalnej rodziny z głównym naciskiem na jej matkę i ciotki – Lucynę i Teresę – czytelnikom doskonale znane osoby, chociażby z rewelacyjnych „Bocznych dróg”. Ale to także życie naznaczone II wojną światową, która może i przeszła jej w miarę ulgowo, jak twierdzi sama pisarka, to jednak w jakimś stopniu położyła się cieniem na jej życiu. Ale przede wszystkim to opis wszystkiego tego, co stworzyło i ukształtowało Chmielewską, jej osobowość, charakter, siłę i poczucie humoru a z czego później stała się znana czytelnikom. Nie sposób też nie wspomnieć o Jance, przyjaciółce pisarki, którą poznała w dzieciństwie a w której bez problemu każdy rozpozna Okrętkę. Pierwszy tom kończy się na zakończeniu przez autorkę szkoły średniej, ślubie i ciąży. Można by pomyśleć, że wszystko co dobre i ciekawe skończyło się i teraz tylko szara proza życia. Nic bardziej mylnego, nie w przypadku Chmielewskiej. Ale o tym innym razem.

Wspaniała rzecz, czyta się lepiej niż niektóre powieści Chmielewskiej. Fantastycznie prowadzona historia, z wdziękiem, ogromnym poczuciem humoru, ironią i dystansem. Moim zdaniem lektura obowiązkowa dla każdego fana autorki.

Jeśli chodzi o twórczość Joanny Chmielewskiej to muszę przyznać, że – jeśli o mnie chodzi – jej autobiografia zajmuje szczególne miejsce i jest swoistym rarytasem. Może nie wszystkie siedem tomów ale cztery pierwsze na pewno. Sądzę, że niemożliwym by było gdyby nie przypadła mi do gustu biorąc pod uwagę fakt, że jej powieści ściśle oparte są o wydarzenia i postaci z życia...