Super wprowadzenie do trylogii. Gdyby to była jednotomówka, to ocena byłaby niższa, ze względu na zbyt dużą liczbę bohaterów i brak zakończenia. A tak zabieram się za drugą część w nadziei na jeszcze większą pajęczą apokalipsę.

Super wprowadzenie do trylogii. Gdyby to była jednotomówka, to ocena byłaby niższa, ze względu na zbyt dużą liczbę bohaterów i brak zakończenia. A tak zabieram się za drugą część w nadziei na jeszcze większą pajęczą apokalipsę.

Pewien bogacz wybiera się w bajeczną wycieczkę po Peruwiańskiej dżungli. Razem z pięknymi kobietami i pomocnikami przedziera się przez wspaniałe szlaki. Do momentu aż... coś pożera wszystkich poza nim. Czarna niespotykana istota pojawiła się znikąd... Po pewnym czasie w Mineapolis FBI prowadzi śledztwo w sprawie katastrofy samolotu. Z głównej ofiary niewiele zostało, ale ze szczątków wyszły owady... Co to może oznaczać?

Każdy z nas oglądał horrory typu F o wielkich tytułach Kruki, Ptaki, Bobry, Pająki, Piranie czy Żmije. Czytając ten horror przenosimy się w taki właśnie klimat. Wszędobylska plaga owadów, nieporadne próby człowieka i całej ludzkości w celu poskromienia natury. I ten akcent na zakończenie, że jednak ludzkość zostanie zniszczona.

Czasami potrzebuje takiego odmóżdżenia. Bawiłam się wybornie przy tej książce, chociaż nie wiem skąd ją mam, a osoba którą podejrzewałam się do tej pozycji nie przyznaje :D Zero strachu, czysty luz. Polecam jak wam wpadnie w ręce na wieczór, najlepiej z drinkiem.

Pewien bogacz wybiera się w bajeczną wycieczkę po Peruwiańskiej dżungli. Razem z pięknymi kobietami i pomocnikami przedziera się przez wspaniałe szlaki. Do momentu aż... coś pożera wszystkich poza nim. Czarna niespotykana istota pojawiła się znikąd... Po pewnym czasie w Mineapolis FBI prowadzi śledztwo w sprawie katastrofy samolotu. Z głównej ofiary niewiele zostało, ale ze...

Świetnie zapowiadająca się książka, z ciekawym pomysłem na pajęczą apokalipsę. Niestety powieść poza paroma dobrymi momentami ma wiele minusów.

Mnóstwo rozpoczętych wątków, których 90% to mało interesujące historie-romanse bohaterów, do których ciężko się przywiązać. Drugą połowę książki w zasadzie pomijałem połowę rozdziału przeszywając tylko strony w poszukiwaniu konkretów. Zakończenie bardzo słabe, dające pole na kolejne tomy (które już powstały ale nie ma jeszcze tłumaczenia na polski).

Szkoda, że sposób podania tej powieści jest taki a nie inny, sam pomysł na taką apokalipsę miał naprawdę ogromny potencjał.

Świetnie zapowiadająca się książka, z ciekawym pomysłem na pajęczą apokalipsę. Niestety powieść poza paroma dobrymi momentami ma wiele minusów.

Mnóstwo rozpoczętych wątków, których 90% to mało interesujące historie-romanse bohaterów, do których ciężko się przywiązać. Drugą połowę książki w zasadzie pomijałem połowę rozdziału przeszywając tylko strony w poszukiwaniu...

Przyjemnie się czytało, czasem dało się uśmiechnąć czekam na drugi tom.

Przyjemnie się czytało, czasem dało się uśmiechnąć czekam na drugi tom.

Taki sobie lekki horrorek o pająkach. Na początku nawet mnie zaciekawił , ale z każdym rozdziałem było gorzej. Największy minus jest taki , że zamiast skupiać się na atakach pająków to autor opisuję niepotrzebne wątki jak np: jedna z bohaterek myśli o swoim nieudanym małżeństwie i nowym romansie albo bohater myśli o swojej znajomości z Panią Prezydent i ich tajemnym romansie. A co do pająków to ich ataki nie robią żadnego wrażenia. Samo zakończenie otwarte i zapowiadające kolejną cześć , która zresztą już wyszła , ale tylko po angielsku i nawet jak przetłumaczą na polski to nie przeczytam

Taki sobie lekki horrorek o pająkach. Na początku nawet mnie zaciekawił , ale z każdym rozdziałem było gorzej. Największy minus jest taki , że zamiast skupiać się na atakach pająków to autor opisuję niepotrzebne wątki jak np: jedna z bohaterek myśli o swoim nieudanym małżeństwie i nowym romansie albo bohater myśli o swojej znajomości z Panią Prezydent i ich tajemnym...

Książka jest naprawdę fajna, ale brakuje mi w niej zakończenia.

Książka jest naprawdę fajna, ale brakuje mi w niej zakończenia.

Zakończenie ssie, tyle. Reszta jest cudownym, wciągającym b-klasowym horrorem :)

Zakończenie ssie, tyle. Reszta jest cudownym, wciągającym b-klasowym horrorem :)

Kupiłam książkę i jakoś opis mnie nie zachęcał,leżała i czekała.W końcu zaczęłam czytać i rewelacja.Spodziewałam się klasycznego horroru z udziałem pająków i nic z tego.Pomysł kapitalny i muszę bić się w piersi,że tyle czekała ta książka na czytanie.Wbrew niektórym opiniom koniec wcale mnie nie rozczarował,a wręcz zachwycił.Nic z klasycznych zakończeń i daje do myślenia.

Kupiłam książkę i jakoś opis mnie nie zachęcał,leżała i czekała.W końcu zaczęłam czytać i rewelacja.Spodziewałam się klasycznego horroru z udziałem pająków i nic z tego.Pomysł kapitalny i muszę bić się w piersi,że tyle czekała ta książka na czytanie.Wbrew niektórym opiniom koniec wcale mnie nie rozczarował,a wręcz zachwycił.Nic z klasycznych zakończeń i daje do myślenia.

Dla mnie to nie horror, aczkolwiek czytałam z zaciekawieniem. Rozczarował mnie koniec
Czyta się szybko ,polecam

Dla mnie to nie horror, aczkolwiek czytałam z zaciekawieniem. Rozczarował mnie koniec
Czyta się szybko ,polecam

Wyklucie to jeden wielki bajzel, i może dlatego ma przypisaną łatkę horroru?

Pomysł na książkę oczywiście jest bardzo dobry. Pająki – małe włochate stworzonka, których boi się znaczna część osób – niczym potop zalewają świat, jedząc wszystko na swojej drodze. Pomysł ciekawy, jednak przedstawiony źle. Więcej jest tutaj polityki (jedną z bohaterek jest pani prezydent i jej kochaś pomocnik) aniżeli samego strachu i scen z pająkami. Przez jakieś 200 stron, opisów pająków i tego, co robią z ludźmi, jest tyle, co kot napłakał. Mamy szukanie problemu, jakieś romanse, problemy codzienne bohaterów, badania, bombę atomową, która w zasadzie jest olewana przez większość bohaterów i nie ma praktycznie znaczenia, więcej problemów, romansów itd. Nie ma mięska w postaci scen grozy, a raczej jest ich o wiele za mało. To duży minus jak dla mnie. W przeciągu całej książki jakąś grozę poczułem zaledwie dwa, może trzy razy. Z czego większość grozy miała miejsce pod koniec historii.

Dodatkowo konstrukcja opowieści nie zachwyca. Autor w przeciągu ok. 150 stron, daje nam wydarzenia opowiadane oczami chyba 7 różnych bohaterów. Nie jestem pewny, co do ilości, bo jest tego za dużo. Rozumiem, że wydarzenia się przeplatają, jednak moim zdaniem takie strzelanie co chwilę nowymi bohaterami jest złe. Źle się takie coś czyta, sprawia to, że nie czujemy więzi z praktycznie nikim, często też zapominamy, kto jest kim. Dopiero po tej 150 (powiedzmy) stronie autor w większym stopniu skupia się na trzech głównych bohaterach i akcja jako tako idzie do przodu w stronę „normalnego” opowiadania. Mam wrażenie, że autorowi brakowało pomysłu na rozwinięcie książki, na pokazanie skali zagrożenia. Przez to zdecydował się na praktycznie 100 stron mało wnoszących scen z całego świata. Usuwając te, moim zdaniem, zbędne strony dostalibyśmy książkę na zaledwie 240 stron. Możliwości pokazania tego w lepszy sposób raczej jest dużo, a droga, którą wybrał autor, nie napawa optymizmem do dalszego czytania.

Całą pozycję czyta się jak prolog do czegoś większego, i tak w zasadzie się kończy, jeśli można tutaj mówić o jakimkolwiek zakończeniu. Akcja z samymi pająkami zaczyna się rozwijać w okolicy 250 strony, ale wtedy sobie przypominamy o tym, że ta książka ma 340 stron. W 90 stronach nie można zawrzeć rozwiązania problemu, przynajmniej dobrego rozwiązania. Zamiast ciągnąć książkę dalej, autor nagle rozwiązuje problem, daje nam epilog, gdzie przedstawia po jednej (nawet nie) stronie od każdego z 10, czy iluś tam, bohaterów, mówi, że to był dopiero początek i tyle. Koniec, finito, the end.

Jedynym, jak dla mnie, plusem książki jest lekkość pióra autora, czyta się to szybko, mimo wszystko. Nawet sceny z naukowym „bełkotem” są zrozumiałe i nie trzeba się głowić przez pół godziny, o co chodziło w wypowiedzi. Ale na tym się to kończy. Bohaterowie nie są płytcy, ale z żadnym się nie potrafiłem zżyć.

Podsumowując. Książka jest idealnym przykładem na to, co by było, gdyby ktoś chciał rozwinąć historię z prologu i przenieść powiedzmy 5 stron, na 340. Mamy tutaj niepotrzebne sceny, za dużo wątków, źle przedstawione wydarzenia, za mało grozy, fatalną kulminację książki i ogólnie twór, który miałby potencjał na dobre 500 stron faktycznego horroru, gdyby napisać to po prostu inaczej. Ile ludzi tyle wizji i pomysłów. W mojej głowie po przeczytaniu opisu, który jest bardzo dobry swoją drogą, ta historia rysowała się w innych barwach. Jednak autorowi przyszły na myśl inne pomysły. Ja jestem jedną z tych osób, którym te pomysły się po prostu nie podobały. Kolejny tom raczej sobie odpuszczę. Ogólnie nie polecam.

Wyklucie to jeden wielki bajzel, i może dlatego ma przypisaną łatkę horroru?

Pomysł na książkę oczywiście jest bardzo dobry. Pająki – małe włochate stworzonka, których boi się znaczna część osób – niczym potop zalewają świat, jedząc wszystko na swojej drodze. Pomysł ciekawy, jednak przedstawiony źle. Więcej jest tutaj polityki (jedną z bohaterek jest pani prezydent i jej...