Bracia Edward i George Archer w swoim wymarzonym perfekcyjnym miasteczku upatrują jednej wady: każdy mieszkaniec gwałtownie ślepnie i musi nosić specjalne okulary. Violet jako nowa mieszkanka miasteczka Perfect sceptycznie podchodzi do swojego nowego miejsca zamieszkania. Jej obawy znajdują swoje potwierdzenie, gdy jej tata znika, a mama zachowuje się całkowicie odmiennie. Rodzina zostaje rozdzielona, a niejasności się nawarstwiają.

Na szczęście dziesięcioletnia Violet dostrzega więcej niż pozostali i nie daje założyć sobie różowych okularów – dosłownie i w przenośni. Zachowanie zgodne z wytycznymi, nigdy nie było mocną stroną dziewczynki, a teraz okazuje się to jej największym atutem. Brak restauracji, która serwuje rybę z frytkami, to dla Violet wystarczający fakt, aby znielubić każde miasto. Więc miasteczko Perfect, gdzie każdy jest schludny, punktualny i nieustannie perfekcyjny, przyprawia ją o ciarki. Zdeterminowana, postanawia zaufać swojej intuicji i nowo poznanemu chłopcu o imieniu Boy.

Violet i Boy, są niczym pyłki kurzu na idealnym obrazie małego miasteczka. Bardzo ludzkie pyłki, pouczające nas o tym jak łatwo przyklejamy łatkę „dziwaka” osobom, które nie podążają za tłumem, a jedynie chcą iść własną ścieżką. Dzięki nim dostrzegamy fundamentalną potrzebę więzi rodzinnych, miłości i bliskości. Przypominają, że warto widzieć życie, takim jakie jest, a ludzie powinni być cenieni nie tylko za to, co mają ze sobą wspólnego, ale i za to, co ich różni.

Tajemniczy, niepokojący i mroczny klimat książki uderza w nas od samego wstępu. Sensacyjne wątki i zagadki wiążą się w skomplikowany sposób, którego z pozoru byśmy się nie spodziewali po historii dedykowanej dla młodych czytelników, co tylko przypomina nam, że to właśnie oni są tymi najbardziej wymagającymi odbiorcami.

Magiczną okładkę, wklejkę, mapę i cudowne detale, książka zawdzięcza bajecznie uzdolnionemu niemieckiemu ilustratorowi Karlowi Jamesowi Mountfordowi. To co stworzył, jest nierozerwalną częścią historii. Aż trudno uwierzyć, że pomysł na książkę zrodził się w głowie autorki dzięki nabyciu pary okularów w australijskim sklepie z antykami. Autorka zmuszona zmienić szkła, w tych zapewne pięknych okularach, pomyślała o tym jak szkła odmieniają widziany przez nas obraz i voilà mamy książkę!

„Miasteczko Perfect” Heleny Duggan jak na historię o nieskazitelnym miasteczku, ma wiele przygód na sumieniu. Zapewnia nam idealną mieszankę unikatów: okularów zniekształcających rzeczywistość, hodowli krwiożerczych kwiatów – oczu, zuchwałej kradzieży wyobraźni na dużą skalę, a nawet śmiałej dywersji i rewolucji mieszkańców Ziemi Niczyjej. Okazuje się, że perfekcyjne miasto mieści w sobie niejeden ciemny zakątek.

Co oślepiło mieszkańców? Czym jest Nagięta Rzeczywistość? Co knują bliźniacy Archer? Jak uratować miasteczko i jego mieszkańców? Na czytelnika czeka wiele do odkrycia i przeżycia, a to wszystko by dojść do wniosku, że nie ma nic bardziej perfekcyjnego od naszej nieperfekcyjnej codzienności.

Anna Gajewska

*cytat z książki