Takie miłe, pocieszne, przyjazne, nienaiwne. Czyli w sumie, jak by spojrzeć na samo urban fantasy to wspaniałą książkę mamy przed sobą. Ale ja irytująca jestem, wymagam czegoś więcej, więc gwiazdek tylko 6.

Opinię piszę, nie ukrywam, czytając już trzeci tom. Tak jakoś wyszło, że nie wzięłam się za to od razu i skończyło się, jak się skończyło. Ale to o powieści dobrze świadczy- zamiast brać się za głupoty w stylu pisania, czytam następne części. Świat Kate Daniels (wreszcie bohaterka, której imienia nie muszę sprawdzać w treści!) łatwo wciągnął mnie w swoje odmęty, może nie bez reszty, ale całkiem konkretnie. Jest intrygujący, sensowny, przemyślany. Nie jakoś strasznie ambitny, skomplikowany i realistyczny, ale przynajmniej logiczny. Cecha bardzo, bardzo ważna, nawet w literaturze fantastyczniej.

Kate Daniels to najemniczka, kobieta silna i niezależna, z gatunku tych, które woła się do zabicia pająka. A przy tym jeżeli chodzi o postaci kobiece, o tyle wyjątkowa, o ile nie wpada w ramiona postawionemu na swojej drodze Casanovie. Książka naprawdę wiele tym zyskuje. Nie oszukujmy się, tanie romanse to nie ten gatunek. A ten "związek" pod tym kątem całkiem ciekawy się później robi- czytam sobie ten trzeci tom, a oni dalej nic! I aż by się chciało tego wątku romantycznego. A tu nici! Pocałuj się, Czytelniku drogi, sam wiesz gdzie... Ale ja nie o tym miałam... Żyje sobie nasza bohaterka w świecie dosyć specyficznym, kreowanym przez nadchodzące i zanikające fale dominacji magii lub technologii, pozbawionym wysokich wieżowców (magia ich nie lubi), korków ulicznych (a jak nadejdzie fala magii i auto w środku nigdzie się zatrzyma?), a także wielu innych udogodnień (naszego) dnia codziennego. Autorom udało się wykreować niezwykłe (bo sensowne) połączenie świata telefonów i komputerów, ze światem koni i broni białej. Ta kreacja to moim zdaniem największy plus tej powieści.

Pałętają się po tym świecie też od czasu do czasu bohaterowie. I są naprawdę dobrze skrojeni. Nie stanowią niestety tworów na miarę Martina, czy Sandersona, ale nie są to też papierowe ludziki, z papierowymi problemami i emocjami. Mają sensowne motywacje, swój styl bycia, własne, indywidualne ja. Nie są identyczni, bywają trochę podobni do siebie nawzajem, ale nie jest to jakaś oszałamiająca, uniemożliwiająca czerpanie przyjemności z lektury wada. Zdążyłam już ich wszystkich szczerze polubić, a zdarza mi się to stosunkowo rzadko.

Cieszę się, że w końcu sięgnęłam po serię opowiadającą przygody Kate. A zbierałam się długo. Ale sami wiecie jak to jest. Im częściej się jakiejś książce przygląda, tym większe oczekiwania (pozytywne bądź negatywne, w tym przypadku, co ciekawe, raczej te drugie) wobec niej narastają, powstaje pewna wizja tego czym jest. Pewnie warto ją zweryfikować, ale czasami trudno się przemóc i naprawdę to zrobić. Tym razem spokojnie mogę powiedzieć, że nie żałuję.

A nawet polecam.

Takie miłe, pocieszne, przyjazne, nienaiwne. Czyli w sumie, jak by spojrzeć na samo urban fantasy to wspaniałą książkę mamy przed sobą. Ale ja irytująca jestem, wymagam czegoś więcej, więc gwiazdek tylko 6.

Opinię piszę, nie ukrywam, czytając już trzeci tom. Tak jakoś wyszło, że nie wzięłam się za to od razu i skończyło się, jak się skończyło. Ale to o powieści dobrze...