Gdy tylko zobaczyłam pierwsze zwiastuny tego, że Arek Borowik wyda kolejną książkę, niecierpliwie jej wypatrywałam, bo jego prozę, a ściśle mówiąc, poczucie humoru z jednej, a nieprzeciętną emocjonalność z drugiej strony, uwielbiam. Co prawda potem odłożyłam na pewien czas na stosik, jednak w końcu przyszła kolej na kolejne bliskie spotkanie ze Strawińskim i jego opowieściami. Autor „Błazna w stroju klauna” nie wychodzi z wprawy, z właściwym sobie wdziękiem i sarkastycznym podejściem do ludzkiej głupoty przedstawia następne uwspółcześnione, wstrząsające bajki.
Powiem szczerze, że trudno jest zrecenzować kolejną książkę z serii, która przecież jest równie dobra, jak poprzednie, a ponadto opiera się na takich samych założeniach i takim samym stylu. Spodziewałam się, że autor niczym mnie nie zaskoczy, a jedynie da kolejne godziny równie wciągającej i przyjemnej lektury. Mój ukochany bohater, Strawiński, nic nie traci ze swojego charakteru, swojego dystansu do życia i całkowitego braku zaangażowania w pracę, której sensu nie widzi nikt. Samouwielbienie jego szefa, Maksymiuka, połączone z nieskrywaną dumą z osiągnięć firmy, będących wynikiem jego genialnych decyzji, też nie straciło mocy.
Opowieści Strawińskiego – jego bajki dziejące się we współczesnych realiach – są tak samo, jak poprzednie, rozdzierające, wstrząsające, poruszające. Tym razem poznajemy historię śpiącej królewny, Jasia i Małgosi oraz Kopciuszka. Pierwsza z nich, dzieje się w bogatej, wpływowej, ale uwikłanej w mafijne relacje rodzinie, w której przychodzi na świat mała Marta. Na jej chrzcinach pojawia się Skaj, bezlitosny gangster, który zapowiada, że za zdradę, która zaowocowała jego osiemnastoletnich pobytem w więzieniu, on zabierze Krisowi jedyną rzecz, którą ten kocha, czyli córkę. Ze względu na to, że wpadł na przyjęcie siejąc spustoszenie i śmierć wśród ochroniarzy Krisa, trafia znów do więzienia, jednak na rodzinę pada blady strach, który doprowadza do histerycznej, chorobliwej ochrony dziecka, polegającej na całkowitym niemal odcięciu dziewczynki od świata zewnętrznego, nawet matki. Jej pobyt w zamkniętej wieży staje się coraz bardziej dramatyczny w miarę dojrzewania i zadawania coraz trudniejszych pytań, na które nie otrzymuje zadowalających odpowiedzi. W końcu dowiaduje się prawdy o przyczynach swojej niewoli, w końcu też Skaj wychodzi na wolność, a Marta osiąga pełnoletniość, dojrzewa i zakochuje się w swoim osobistym ochroniarzu. Ostatecznie to on okazuje się wykonawcą okrutnego planu zemsty Skaja.
Chyba nie będzie to dobre, jeśli zdradzę szczegóły dwóch kolejnych opowieści. Schemat jest znany – tak samo jak znana jest bajka, a już i tak zabieram potencjalnym czytelnikom przyjemność z odkrywania, z jaką mamy do czynienia, bo to nie jest od samego początku takie oczywiste.
Warto wspomnieć o podtytule książki – „mocna rzecz o namiętnościach”. Poza niezwykłą kreacją Strawińskiego, treścią główną są opowieści, które nie pozostawią nikogo obojętnym, bo są tak bardzo dramatyczne. Namiętności, rozumiane tutaj jako silnie odczuwane emocje, grają tutaj największą rolę, targają bohaterami, skłaniając ich do działań zupełnie irracjonalnych, niedorzecznych. Osobiste tragedie i doświadczenia są przekładane na niewinnych ludzi i prowadzą do zniszczenia ich życia.
„Błazen w stroju klauna” to kolejna bardzo udana książka Arka Borowika z serii „Mocna rzecz o namiętnościach”. Sam pomysł interpretacji bajek jest według mnie genialny, aktualizuje te opowieści, a jednocześnie pogłębia. Autor wykazał się przebogatą wyobraźnią, która pozwoliła na bardziej wnikliwe wczucie się w emocje bohaterów. Historie dla dzieci stały się kanwą do wyjątkowo poruszających przemyśleń dla dorosłych.

Gdy tylko zobaczyłam pierwsze zwiastuny tego, że Arek Borowik wyda kolejną książkę, niecierpliwie jej wypatrywałam, bo jego prozę, a ściśle mówiąc, poczucie humoru z jednej, a nieprzeciętną emocjonalność z drugiej strony, uwielbiam. Co prawda potem odłożyłam na pewien czas na stosik, jednak w końcu przyszła kolej na kolejne bliskie spotkanie ze Strawińskim i jego...