Publicystyka
11
Popularne wyszukiwania
Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
- Wszystkie
- Książki
- Czasopisma
2018
2014
2010
2008
Powiązane treści
Korespondencja Giuseppe Tornatore 
Ta raptem stupięćdziesięciostronnicowa książka wywarła na mnie duże wrażenie. Przede wszystkim jej autorem jest znany włoski reżyser Giuseppe Tornatore. Jak to wygląda, kiedy reżyser przerabia scenariusz na prawdziwą powieść? Po części przekonać się o tym można było czytając np. chyba najbardziej znaną książkę N.H. Kleinbaum, czyli ,,Stowarzyszenie Umarłych Poetów''. W granicach tego tematu oscylują również wydawane w Polsce retelingi Szekspir, np. ,,Otello. Ten nowy'', jednak jest to sporo różniący się przykład, aczkolwiek zamysł podobny. W przypadku ,,Korespondencji'' jest to jednak jednocześnie najdokładniej oddany, bo przez samego twórcę obraz, jak i powieść, która nie uniknęła skaz powodowanych powiedzmy to 'amatorskim' pisarstwem.
On, Ed Phoerun - szanowany w naukowym półświatku profesor fizyki z czystą kartą. W domu nieobecny duchem. Zakochany w młodej studentce z którą obcuje głównie w internecie i podczas sporadycznych spotkań w hotelowym pokoju.
Ona, Amy - dorabia jako dublerka w scenach kaskaderskich na planach filmowych. Zamiast uczyć się do egzaminów końcowych chce rozwikłać zagadkę śmierci Eda.
De facto mamy tu dwie postacie, a pozostałe osoby stanowią jednowymiarowe tło. Najbardziej rozbudowana została postać właśnie Amy, która przeżywa to kryzys, to znowu postanawia zacząć od nowa, jednak później tę decyzję zmienia. Przez pewien czas miałem w głowie myśl, że może najwyższa pora, aby zaakceptowała to, że Ed ma własną rodzinę, a nie ciągle starała się skupić na niej całą jego uwagę. Potem zrozumiałem, dlaczego...
Tę historię można w zasadzie traktować jako opowiadanie. Jest krótka, z dużą czcionką i szybko się ją czyta. Główna bohaterka ma dwie twarze; w zasadzie to nawet trzy, jeśli rozdzielimy życie studentki od życia kaskaderki filmowej.
Książkę czyta się zaskakująco szybko i dobrze, mimo, że nie napisał jej zawodowy pisarz, a reżyser. Fabuła nie jest może jakoś specjalnie wymyślna i intrygująca, ale myślę, że niektórzy pisarze romansów od Giuseppe mogliby się sporo nauczyć o ty, jak pisać dobry romans. Nawet pan Sparks. Nie jest to do końca historia ślepo zapatrzonej w dojrzałym mężczyźnie nastolatki, ale naprawdę ujmująca historia o miłości, chorobie, i próbie pozostawienia po sobie jakiegoś dziedzictwa. Choćby w postaci kilku filmików i paru paczek.
Pełna recenzja na CzytanieJestSpoko.blogspot.com
Korespondencja Giuseppe Tornatore
Giuseppe Tornatore to włoski scenarzysta, reżyser twórca takich filmów, jak Malena, Koneser i Cinema Paradiso. Oba oglądałam, oba przypadły mi do gustu.
W Korespondencji opowiada o zdawałoby się banale, romansie, jakich wiele. Ich dwoje, on starszy i ustatkowany, ona młoda. On profesor fizyki z wielkim dorobkiem, uznaniem, przykładny mąż i ojciec dwójki dzieci. Ona, to z kolei jego studentka fizyki, ledwo wiążąca koniec z końcem.
Pomiędzy nimi wybucha romans, pokoje hotelowe, tajne spotkania, namiętność, ukradkowe spojrzenia, smsy, mejle, kradzione chwile, słane przez internet skrawki przemyśleń, opowiadane sny. Znacie to z filmów, literatury? Każdy chyba zna.
Wydawałoby się, że Tornatore serwuje nam kolejny słodko-gorzki, być może niestrawny banał. Nic z tych rzeczy. Całość burzy niespodziewana i tragiczna wiadomość.
Więcej nie zdradzę. Mogę was tylko gorąco zachęcić do lektury.
Korespondencja ma zaledwie 155 stron, spore marginesy, ale ta lektura udowadnia, iż nie ilość, a jakość się liczą. Włoski autor na kartach książki zawarł opis niesamowitych ludzi, niezwykłego uczucia, które ich łączyło, masę emocji, uczuć, przemyśleń w trakcie i po romansie. O tym uczuciu opowiada w wyjątkowy sposób, który unika banału, ocierania się o kich, tandetę. W opowieści brak zbędnych dialogów, brak długich romantycznych opisów, długich spojrzeń w oczy, słodkich jak ulepek wyznań. Jest coś innego i dla tego czegoś warto po tę książkę sięgnąć.
Ta opowieść to zdecydowanie coś więcej niż historia romansu, jakich wiele. Korespondencja i jej autorzy zmuszają do myślenia, do bardziej żywiołowej reakcji, niż tylko odwracanie kolejnych kartek i czytanie. Będziecie zdziwieni, że tak zwyczajna z pozoru, krótka opowieść wywoła tyle emocji i na tak długo z wami zostanie. Polecam.
http://pasje-fascynacje-mola-ksiazkowego.blogspot.com/
