Autor przedstawia w swojej książce 48 praw, które na podstawie historii świata miały duże znaczeniu w szeroko rozumianym dojściu do władzy
1) Nie przyćmiewaj szefa- postępujmy tak, aby ktoś czuł się od nas lepszy, mądrzejszy, odnośmy się z szacunkiem i przypominajmy w ten sposób o wyższym statusie drugiej osoby.
2) Uważaj na przyjaciół, korzystaj z wrogów- więcej możemy zyskać na rozmowach z osobami, z którymi się nie zgadzamy, bowiem w ten sposób jesteśmy w stanie poznać poglądy i punkt widzenia. Zamiast zatrudniać przyjaciół, którzy są skłonni do zazdrości i zdrady, lepiej zatrudnić kogoś z umiejętnościami i odpowiednimi kwalifikacjami. Co więcej, wrogowie często są bardziej pożyteczni, bowiem dzięki nim możemy poznać swoje słabości
3) Ukrywanie zamiarów- nie ujawniajmy swoich intencji innym ludziom. Ukrywając je inni uwierzą, że jesteśmy przyjaźni i uczciwi
4) Mówić mało, jak tylko jest to możliwe- autor zaleca oszczędność w słowach, by nie mówić więcej, niż jest to konieczne. Warto zadbać o odpowiedni dobór słów, by przekaz był zrozumiały, krótki, ale dosadny. Nadmierne mówienie może sprawić, że staniemy się narażeni na krytykę lub dodatkowe pytania, co zwiększa prawdopodobieństwo powiedzenia czegoś niewłaściwego.
5) Strzeżenie reputacji- warto pamiętać, że im więcej osiągniemy, tym łatwiejszym będziemy celem.
6) Przyciąganie uwagi- autor proponuje zasadę „nieważne jak o tobie mówią, byleby mówili”. Wspomina o znaczeniu wyróżniania się, bycia znanym i przyciągania uwagi w procesie dochodzenia do władzy
7) Zbierajmy pochwały za pracę wykonaną przez innych- jeśli ktoś będzie wykonywał za nas zadania, możemy próbować przypisać sobie jego zasługi- nie jest to etyczne, ale wyjdziemy na skuteczniejszych niż w rzeczywistości
9) Nie kłóć się, a demonstruj- lepszym rozwiązaniem jest przedstawienie swojego punktu widzenia, aniżeli kłótnie. Negatywne uczucie i uraza, którą możemy wzbudzić, będzie na nas ciążyła przez długi okres czasu. Lepszym narzędziem jest przekonywanie.
10) Nieszczęście jest zaraźliwe, unikaj go- ludzie tonący pociągają ze sobą innych. Dlatego też należy z dala trzymać się od ludzi, którzy przyciągają nieszczęście w związku z nadmierną toksycznością
11) Bądźmy potrzebni- nawiązujmy relacje z ludźmi, którzy są od nas zależni. Zadbajmy, by współpracownicy nie nauczyli się wszystkiego co my, wtedy będą nas zawsze do czegoś potrzebować
12) Uczciwość i hojność w celu rozbrajania innych- akt uczciwości lub hojności sprawia, że możemy odzyskać zaufanie lub wiarygodność. Usypia to czujność nawet najbardziej czujnych osób.
13) Zaprezentuj, co mogą osiągnąć inni- nie oczekujmy, że na podstawie wdzięczności ktoś nam pomoże. Zamiast tego przedstawmy sytuację w taki sposób, aby obie strony odnosiły obupólne korzyści. Interes innych jest bowiem największą motywacją.
14) Wyglądaj jak przyjaciel, zachowuj się jak szpieg- znajomość słabych i mocnych stron drugiej strony jest potrzebna. Poprzez udawanie przyjaciela mamy możliwość zadawania konkretnych pytań i skłaniać przeciwników do ujawniania słabości, co można wykorzystać.
15) Niszczenie wroga- jeśli nadarzy się taka sposobność, zniszczmy wroga tak bardzo, jak jest to możliwe
16) Nie przesadzajmy z powitaniami- bycie niedostępnym sprawia, że inni będą chcieli wiedzieć o nas więcej. Ograniczając obecność sprawimy, że inni będą na nas zwracać uwagę, gdy się gdzieś pojawimy.
17) Nieprzewidywalność- jeśli będziemy zachowywać się przeciwnie, inni będą czuć, że nas kontrolują
18) Brak izolacji- zamiast się izolować, lepsze wydaje się być tworzenie sojuszy i otaczanie się ludźmi, którzy nas wspierają i chronią. Możemy im dodatkowo zlecać obowiązki i zadania.
19) Poznaj tych, z kim mamy do czynienia- należy być świadomym różnych typów osobowości i zrozumieć cechy charakteru drugiej osoby, bowiem umożliwia to dostosowanie podejścia do innych ludzi
20) Bądźmy bezstronni- nie przywiązujmy się mocno do jednej grupy, bowiem to umożliwia im przejęcie nad nami władzy. Będąc bezstronnym tworzymy poczucie szacunku i unikamy konfliktów.
21) Sprawmy, by inni poczuli się mądrzejsi- jeśli inni wierzą, że są bardziej inteligentni, nie będą podejrzewać, że mamy ukryte motywy. Nie sprawdzi się to jednak, gdy chcemy być uznani przez innych.
22) Poddaj się i wygraj- walka o honor nie ma znaczenia, zabiera energię i czas. Kiedy się poddajemy, pozbawiamy innych satysfakcji z wygranej, jednocześnie możemy się przegrupować i zaatakować z przyczajenia.
23) Koncentracja sił- autor zaleca, by koncentrować energię i siłę tylko w najbardziej krytycznych momentach, które mogą prowadzić do większego sukcesu i produktywności
24) Graj z zasadami- traktujmy wszystkich należytym szacunkiem i z uczciwością. Współpraca może bowiem sprawić, że łatwiej będzie nam osiągnąć konkretne cele.
25) Odkrywanie siebie na nowo- stwórzmy własną tożsamość, która będzie się wyróżniać. Nie dajmy sobie wmówić innym, kim mamy być i jak należy się zachowywać
26) Nie brudzenie rąk- ważny jest nieskazitelny wizerunek. Warto zatem wykorzystywać i mieć kogoś, na kogo możemy zrzucić winę w przypadku niepowodzeń
27) Tworzenie własnego kultu- pragnieniem ludzi jest należenie do grupy większej, niż oni sami. Szukają kogoś, kogo mogą naśladować. Możemy to wykorzystać, dając nadzieję, nowe pomysły i entuzjazm.
28) Odważne działanie- pewność siebie i inicjowanie działań, gdy jesteśmy czegoś pewni, to zawsze dobre rozwiązanie
29) Zaplanuj wszystko do końca- planujmy swoje działania, określmy plan końcowy i zidentyfikujmy potencjalne przeszkody. Powinniśmy być gotowi na wszystko i myśleć z wyprzedzeniem.
30) Sprawmy wrażenie łatwego- gdy zainwestowaliśmy w coś dużą ilość czasu, sprawmy, aby inni myśleli, że przychodzi nam coś łatwo i naturalnie. Gdy ktoś zapyta nas o osiągnięcia, nie wyjaśniajmy własnych metod, starajmy się pozostać tajemniczą zagadką.
31) Konfigurowanie fałszywych wyborów- pozwólmy innym wybierać pomiędzy dwiema złymi opcjami- przeciwnicy myślą, że mają nad nami kontrolę, a w rzeczywistości robią coś w naszym interesie
32) Spełnianie fantazji cudzych- mówienie prawdy komuś wiąże się z rozgoryczeniem i gniewem. Autor proponuje zatem tworzenie fałszywej, bardziej atrakcyjnej rzeczywistości, czyli mówienie ludziom to, co chcą usłyszeć.
33) Wykorzystywanie słabości innych- w celu pokonania wroga należy wyłapać słabe punkty i je atakować
34) Zachowuj się jak król- pewność siebie i siła to atrybuty, dzięki którym inni będą nas szanować i podziwiać. Nie przekazujmy złych wiadomości, bądźmy spostrzegawczy, nauczmy się opanowywać emocje
35) Działanie we właściwym momencie- zwracać uwagę na właściwy czas działania. Zastanówmy się, kiedy warto się wstrzymać, czekajmy cierpliwie, aż nadejdzie optymalna okazja.
36) Ignorowanie drobnych problemów- każdy z nas powinien wiedzieć na czym się skupiać, a co należy ignorować. Zwracanie uwagi na problem sprawi, że będzie on bardziej wiarygodny i może zacząć eskalować, a ignorowanie go sprawi, że po jakimś czasie zniknie. Tak samo można postępować w stosunku do ludzi
37) Zrobienie przedstawienia- ludzie to wzrokowcy, zatem gestykulacja i dodatkowe gadżety mogą ułatwić dostarczenie przekazu
38) Myśl jak chcesz, ale wtapiaj się w tłum- dostosowujmy się do norm społecznych, bowiem najgorsze co możemy zrobić w procesie dochodzenia do władzy to zagrozić istnieniu ustalonego porządku
39) Wstrząsanie przeciwnikami- istotne jest, byśmy byli spokojnie, mieli kontrolę nad emocjami, jednocześnie umiejętnie wywoływali złość u przeciwników, co umożliwia odkrycie słabych punktów i przejęcie kontroli
40) Używanie pieniędzy- za cenne rzeczy warto zapłacić, a darmowe wiążą się ze zobowiązaniami. Nie ufajmy zatem bezpłatnym przedmiotom.
41) Wyznaczanie własnego kursu- ludzkość przyzwyczajona jest do życia zgodnego ze standardami, które zostały wyznaczone przez np. rodziców, co często jest dużym wyzwaniem. Należy jednak podążać własną ścieżką, dążyć do ustalenia własnej tożsamości.
42) Uderz pasterza, a owce się rozproszą- większość problemów w grupie wynika z buntu jednej osoby. Izolując je uniemożliwiamy jej działanie i powstrzymujemy wpływy
43) Zdobywanie serc i umysłów- ludzie, którzy czują się zmuszani będą mieć do nas pretensje. Dlatego autor zaleca uwodzenie, przedstawianie to co jest dla kogoś ważne i poznanie obaw- tylko w ten sposób jesteśmy w stanie naprawdę przemówić komuś do rozsądku
44) Odzwierciedlanie emocji innych- jeśli pokażemy wrogom, że podzielamy ich zdanie, wówczas łatwiejsze jest osiągnięcie nad nimi władzy
45) Powolne wprowadzanie zmian- kiedy weszliśmy na pozycję władzy szanujmy zasady, które panowały do tej pory. Wprowadzajmy je powoli, bowiem większość osób rozwija się w związku z rutyną i przyzwyczajeniami
46) Uwaga na zazdrość- jeśli inni postrzegają nas jako nieskazitelnych i bez słabości, wówczas możemy stać się obiektem zazdrości. Warto zatem ukazywać również nieszkodliwe wady, wydajemy się wtedy bardziej przystępni do kontaktu
47) Wiedza, kiedy przestać- sukces = spełnienie i zwycięstwo. Pamiętajmy jednak o tym, aby zachować chłodny rozum i unikać rozleniwiania się i popadnięcia w samozachwyt.
48) Nieuchwytność- częste zmiany są konieczne, ale nie muszą być one na stałe. Nie ujawniajmy naszych planów, bowiem niemożliwe jest zaatakowanie czegoś nieznanego.

Autor przedstawia w swojej książce 48 praw, które na podstawie historii świata miały duże znaczeniu w szeroko rozumianym dojściu do władzy
1) Nie przyćmiewaj szefa- postępujmy tak, aby ktoś czuł się od nas lepszy, mądrzejszy, odnośmy się z szacunkiem i przypominajmy w ten sposób o wyższym statusie drugiej osoby.
2) Uważaj na przyjaciół, korzystaj z wrogów- więcej możemy...

Ciekawe spojrzenie na metody stosowane przez ludzi u władzy i sposoby na zdobywanie władzy.
Nie traktowałbym tej książki jako "poradnika" jak zdobyć władzę, a bardziej jako na analizę mechanizmów działania władzy, sposobów wywierania wpływu i technik stosowanych na przestrzeni historii przez osoby u władzy.
Wiele osób zarzuca książce sprzeczność zasad, ale moim zdaniem właśnie owa sprzeczność jest celem prowadzącym do pokazania, że nie istnieje "jeden właściwy" sposób zdobycia władzy, a sama władza jest kapryśna i jedynie chwilowa.

Ciekawe spojrzenie na metody stosowane przez ludzi u władzy i sposoby na zdobywanie władzy.
Nie traktowałbym tej książki jako "poradnika" jak zdobyć władzę, a bardziej jako na analizę mechanizmów działania władzy, sposobów wywierania wpływu i technik stosowanych na przestrzeni historii przez osoby u władzy.
Wiele osób zarzuca książce sprzeczność zasad, ale moim zdaniem...

Dobra, potrzebna książka. Ta książka jest przedstawiana przez środowiska bardziej lewicowe jako coś bardzo toksycznego. W mojej ocenie zwyczajnie zbiera porady jak stać się człowiekiem bardziej wartościowym. To normalne, że autor ma lekko ofensywny styl pisania. Żeby poważny przekaz trafił MOCNIEJ, człowiekiem trzeba wstrząsnąć.

Dla każdego, kto uznaje książkę "48 Praw Władzy" za niepoprawną politycznie - autor ma żydowskie pochodzenie.

Dobra, potrzebna książka. Ta książka jest przedstawiana przez środowiska bardziej lewicowe jako coś bardzo toksycznego. W mojej ocenie zwyczajnie zbiera porady jak stać się człowiekiem bardziej wartościowym. To normalne, że autor ma lekko ofensywny styl pisania. Żeby poważny przekaz trafił MOCNIEJ, człowiekiem trzeba wstrząsnąć.

Dla każdego, kto uznaje książkę "48 Praw...

Dla mnie rewelacja. Wydestylowana do 48 zdań psychologia i socjologia. Pomaga zauważać zjawiska i zachowania mające miejsce w polityce albo w Twojej firmie, skutkiem czego samemu stajesz się mniej podatny na manipulację. Świetna forma - można przeczytać same zasady (mieszczą się na 15tu stronach) albo również krótkie rozdziały (2-5 stron) z ich rozwinięciem. Książka nie męczy i nie leje wody.

Dla mnie rewelacja. Wydestylowana do 48 zdań psychologia i socjologia. Pomaga zauważać zjawiska i zachowania mające miejsce w polityce albo w Twojej firmie, skutkiem czego samemu stajesz się mniej podatny na manipulację. Świetna forma - można przeczytać same zasady (mieszczą się na 15tu stronach) albo również krótkie rozdziały (2-5 stron) z ich rozwinięciem. Książka nie...

Nie czytuje książek "kołczingowych", ale ta sprawdza się, choćby jako rozrywka. Głównie ze względu na całą masę ciekawych anegdot historycznych, fragmentów przypowieści, aforyzmów, mądrości ludowych i tym podobnych.
Nie będę oceniał moralności czy przydatności tych "praw", pewnie używa się ich w biznesie albo polityce i to z piekielnie dobrymi rezultatami, ale wątpię żebym ja czy ty użył czegoś w życiu osobistym.
Ogólnie myślę też, że Greene odwalił kawał zręcznej pracy, tylko problem jest taki, że wokół tej książki powstała duża otoczka i jej odbiór jest mocno zaburzony i emocjonalny.

Nie czytuje książek "kołczingowych", ale ta sprawdza się, choćby jako rozrywka. Głównie ze względu na całą masę ciekawych anegdot historycznych, fragmentów przypowieści, aforyzmów, mądrości ludowych i tym podobnych.
Nie będę oceniał moralności czy przydatności tych "praw", pewnie używa się ich w biznesie albo polityce i to z piekielnie dobrymi rezultatami, ale wątpię...

Poradnik jak być toksyczną osobą bez moralności i jak tworzyć toksyczne środowisko dla osób wokół. Nie mogę wyjść z podziwu jak dla niektórych osób może tutaj być coś wartościowego

Poradnik jak być toksyczną osobą bez moralności i jak tworzyć toksyczne środowisko dla osób wokół. Nie mogę wyjść z podziwu jak dla niektórych osób może tutaj być coś wartościowego

Tak naprawdę to nie ma tutaj nic toksycznego.

Tak naprawdę to nie ma tutaj nic toksycznego.

Mówię sobie: rzucę okiem w ramach małej odskoczni i gdzieś w połowie książki odpuściłem…

Nie trzeba być jakimś wielkim socjologiem, żeby zauważyć tendencje wśród młodych ludzi, którzy zainteresowali się ogólnie pojętym rozwojem osobistym, że pierwszą rzeczą, jaką robią, kiedy zaczynają zgłębiać ten temat i zaczynają w jakiś sposób pracować nad sobą, jest maksymalne pójście w bycie „czarnym charakterem” i zamiast skupiać się na budowaniu relacji z innymi ludźmi opartych między innymi na: zaufaniu, przyjaźni, wzajemnej uprzejmości i lojalności. Na samym wstępie rzucają się na książki o manipulacji i próbują rozgrywać wszystkich dokoła siebie. Problem jest z tym taki, że na takim fundamencie nie da się zbudować nic wartościowego ani nic, co przetrwa dużo czasu.Kolejnym problemem, jeśli chodzi o manipulacje, jest też taki, że większość ludzi prędzej czy później pozna się na tym, że ktoś próbuje nimi manipulować. Jeżeli budujecie relacje na manipulowaniu kimś, to musicie wiedzieć, że moment, kiedy ta osoba się zorientuje, będzie momentem, w którym ta relacja legnie w gruzach. Jakaś część osób podchodzi do manipulacji jak do takiej zbroi, tarczy, za którą może się schować, i mają wrażenie, że jak będą starali się manipulować innymi, to wtedy jest mniejsza szansa, że ktoś ich zrani. Tutaj jest dość podobnie, jeśli chodzi o przyjaciół – nigdy się nie dowiecie, czy ktoś jest wart waszego zaufania, jeżeli mu nie zaufacie. Podsumowując, zamiast skupiać się na tym, żeby każdego rozstawiać jak figurę na szachownicy, dobrze by było skupić się na tym, żeby oprócz bycia najlepszą wersją samego siebie, jaką można być, spróbować nauczyć się komunikacji z drugim człowiekiem. Z moich własnych obserwacji i doświadczeń, w których, umówmy się, sam nie jestem mistrzem, wynika, że większość…Osób mają problem ze słuchaniem innych i wyrażaniem tego, co mają w głowie. Gdyby ludzie poświęcili więcej czasu na naukę tego, jak przełożyć na słowa swoje myśli, ich relacje wyglądałyby zupełnie inaczej. Jeśli ktoś to przeczytał, może mógłby mi polecić jakąś książkę właśnie o budowaniu relacji z drugim człowiekiem? Chętnie jakąś sprawdzę.

Mówię sobie: rzucę okiem w ramach małej odskoczni i gdzieś w połowie książki odpuściłem…

Nie trzeba być jakimś wielkim socjologiem, żeby zauważyć tendencje wśród młodych ludzi, którzy zainteresowali się ogólnie pojętym rozwojem osobistym, że pierwszą rzeczą, jaką robią, kiedy zaczynają zgłębiać ten temat i zaczynają w jakiś sposób pracować nad sobą, jest maksymalne pójście...

Przecież autor książki sam sobie zaprzecza... w jednym rozdziale napisał, aby się wyróżniać, w drugim zaś, żeby siedzieć cicho jak mysz pod miotłą.
Aby nie czuć, że straciłem pieniądze kupując tę książkę, wyrwę z niej kartki i wyrzucę na kompost, a okładkę zachowam, bo to jedyne co jest w niej wartościowego, nie umniejszając kartkom.

Taką recenzję napisałbym, gdyby nie ostatni rozdział/prawo, które jako tako składa wszystko do kupy, lecz książkę oceniam na 3 z tego względu, że przez czterdzieści siedem czterdziestych ósmych książki gotowało się we mnie.

Przecież autor książki sam sobie zaprzecza... w jednym rozdziale napisał, aby się wyróżniać, w drugim zaś, żeby siedzieć cicho jak mysz pod miotłą.
Aby nie czuć, że straciłem pieniądze kupując tę książkę, wyrwę z niej kartki i wyrzucę na kompost, a okładkę zachowam, bo to jedyne co jest w niej wartościowego, nie umniejszając kartkom.

Taką recenzję napisałbym, gdyby nie...

Zachęcony coraz większą ilością shortsów z Robertem Greene przewijającą się przed moimi oczami, zakupiłem i przeczytałem tą właśnie książkę w przerwie świątecznej. Jak z każdą inną pozycją - jest przydatna w takim stopniu, w jakim jesteś w stanie z niej coś wynieść dla siebie i swojego życia. Nie zrewolucjonizowała mojego postrzegania ani sposobu bycia, ale bardzo przypadła mi do gustu. Jest nie tylko interesująca, ale i świetnie napisana, dlatego też na pewno przeczytam ją jeszcze nie raz i nie dwa.

Jak to zwykle bywa po lekturze tego typu dzieł, gdzieś tam w głębi duszy poruszył się znów mój wybudzony czerw żalu... jednak nie będę Borgią XXI wieku. Jednak to nie mną będą się inspirowały autorki przyszłych 365 Twarzy. Jednak nie była to pozycja tak rewolucyjna i przełomowa, jakbym chciał. Pamiętam mniej niż powinienem, a zaimplementuję z tego tak niewiele, że nieprzyzwoitym byłoby się do tego przyznawać.

Niemniej, choć jest to wadą, jest to też zaletą tej pozycji.
Coś we mnie poruszyła.

Zachęcony coraz większą ilością shortsów z Robertem Greene przewijającą się przed moimi oczami, zakupiłem i przeczytałem tą właśnie książkę w przerwie świątecznej. Jak z każdą inną pozycją - jest przydatna w takim stopniu, w jakim jesteś w stanie z niej coś wynieść dla siebie i swojego życia. Nie zrewolucjonizowała mojego postrzegania ani sposobu bycia, ale bardzo przypadła...