W kolejnej części owocowej serii spotykamy Jagodę, która pracuje w FIRMIE (typowej korporacji). Nasza główna bohaterka z powodu jakiejś banalnej głupoty z początkiem lipca przechodzi na bezpłatny urlop, po którym w panice spodziewa się zwolnienia. I oto towarzyszymy jej przez najbliższe trzy miesiące życia, z których każdy dzień (co do jednego) jest skrupulatnie opisany przez autorkę. Mimo niewielkich rozmiarów książki (224 strony) czyta się ją gorzej niż sześciuset stronicowe tomiszcze. Jedynym jasnym punktem lektury jest spotkanie z Maliną, bohaterką pierwszej części.

Owocowa seria, mimo że rozłożyłam ją sobie na raty, umęczyła mnie jak żadna inna książka. Ale ostatnia część „Herbatniki z jagodami” była wybitnie nie do zniesienia. Po raz pierwszy od baaaardzo, bardzo dawna myślałam, że po prostu nie dokończę czytać książki. A raczej mi się to nie zdarza. Wzięłam sobie jednak za punkt honoru jej dokończenie i udało się. Ale bez wątpienia już do niej nie wrócę. O ile przedstawiona w pierwszej części Malina wzbudziła moją ogromną sympatię o tyle w drugiej części Wiśnia była już trochę bardziej irytująca. Jednak Jagoda…była chyba zwyczajnie nijaka. Książkę czytało się przykro (nawet jako odmóżdżającą lekturę na upalne dni). Polecam omijać ten tytuł.

W kolejnej części owocowej serii spotykamy Jagodę, która pracuje w FIRMIE (typowej korporacji). Nasza główna bohaterka z powodu jakiejś banalnej głupoty z początkiem lipca przechodzi na bezpłatny urlop, po którym w panice spodziewa się zwolnienia. I oto towarzyszymy jej przez najbliższe trzy miesiące życia, z których każdy dzień (co do jednego) jest skrupulatnie opisany...