Dla większości czytelników ta biografia będzie raczej rozczarowaniem. Dlaczego tak uważam? Zakładam następującą najpopularniejszą drogę do tej książki: Russell Crowe - John Nash i matematyka XX wieku. Prawda, że to zadziwiający kierunek? Nie ukrywam, że drażnią mnie komentarze dotyczące biografii wybitnego matematyka ze strony osób, które po prostu realizują program "film a potem książka". Jeśli ktoś nigdy w życiu nie zetknął się z nazwiskami Riemann, von Neumann albo Wiener to książkę przeczyta trochę na zasadzie plotek z życia słynnych ludzi (Przecież on był chory psychicznie...). A tymczasem to, co w tej książce najciekawsze, to opowieści z amerykańskich uniwersytetów i ośrodków naukowych. Samej matematyki w książce prawie nie ma, co uważam za jej poważny mankament (to jak słuchać jazzu, w którym jest mało jazzu). Wyszła taka biografia człowieka nauki, w której nie ma prawie nic, co pozwoliłoby się nieco zagłębić w problematykę tej nauki. Jednym słowem - nie ma w ogóle części popularno-naukowej, pozostaje tylko część biograficzna, anegdotyczna, rodzinna, medyczna. Z tego powodu nie uważam, żeby Piękny Umysł był w gronie najlepszych biografii tego typu.

Dla większości czytelników ta biografia będzie raczej rozczarowaniem. Dlaczego tak uważam? Zakładam następującą najpopularniejszą drogę do tej książki: Russell Crowe - John Nash i matematyka XX wieku. Prawda, że to zadziwiający kierunek? Nie ukrywam, że drażnią mnie komentarze dotyczące biografii wybitnego matematyka ze strony osób, które po prostu realizują program...