dość trudny temat. Autorka, ekspert ds. terroryzmu, wraca do koszmaru z przeszłości. jako nastolatka została zgwałcona gdy wracała z lekcji baletu. Wraca do zapisków, akt tamtej sprawy. Atakujący zamknął ją i siostrę w swoim domu. W jednej chwili Jessica Stern straciła swoją ufność i niewinność.im domu, pistoletem groził im i wielokrotnie wykorzystał. Były to lata 70-te i w głowie się nie mieściło, by takie nieszczęście mogło się zdarzyć w biały dzień. Ojciec z drugą żoną przebywali daleko, nie mogli im pomóc.
Koszmar trwał, mimo zeznań, policja nie kwapiła się odszukać gwałciciela, a okazało się potem, że na przestrzeni kilku czy nawet 10 lat atakował i dokonywał gwałtów zupełnie bezkarnie, stosując podobny modus operandi. Jako kryminolożka, powróciła do utajonych wspomnień, analizowała dostępny jej materiał dowodowy. Jessica aktywnie walczyła ze swoją traumą, odkrywając fakty ze śledztwa, szukając motywacji oskarżonego dokopała się do jego trudnej młodości, molestowania, którego padł ofiarą
Irytowała mnie beznamiętna narracja, choć podziwiam ją za nawiązywanie kontaktu z innymi ofiarami, porównują swoje przeżycia, wzajemnie się pocieszają. Głęboki uraz, który tkwi w niej, jak i każdej ofierze gwałtu.
Bolesna wiwisekcja własnego nieszczęścia, życia Briana Beata, gwałciciela, rozmowy z jego córką czy byłą żoną. Okazuje się, że też dobierał się do córki, przez co opuściła go żona. Lucy, Abby wiedzą że wstyd jest zaraźliwy, że odrzucają swoją cielesność i seksualność przez krzywdy zadane przez Briana Beata. Nihil novi sub sole w temacie gwałcicieli i ich ofiar, do tego Stern zbyt skupia się na dochodzeniu. Można się umęczyć tą lekturą, nie tylko ze względu na niewdzięczną i trudną tematykę.

dość trudny temat. Autorka, ekspert ds. terroryzmu, wraca do koszmaru z przeszłości. jako nastolatka została zgwałcona gdy wracała z lekcji baletu. Wraca do zapisków, akt tamtej sprawy. Atakujący zamknął ją i siostrę w swoim domu. W jednej chwili Jessica Stern straciła swoją ufność i niewinność.im domu, pistoletem groził im i wielokrotnie wykorzystał. Były to lata 70-te i...

Rozumiem, że ta książka miała być swoistą terapią. Temat nie jest łatwy i ze szczerego serca życzę, aby to rozliczenie pomogło autorce ale chciałabym odradzić wszystkim czytanie jej. Dość często sięgam o książki o podobnej tematyce i ta jest chyba najmniej wartościowa dotąd. Dla mnie styl jest nie do przyjęcia. Zgaduję, że mówienie o gwałcie, którego było się ofiarą nie jest łatwe ale czytając ją poczułam się jakbym to ja była winna tej tragedii. Dla zobrazowania załączam cytat.

"[...] myślę teraz o tobie czytelniczko lub czytelniku. Czy jest ci mnie szkoda, czujesz się jak odrobinę lepsza osoba? Czy zastanawiasz się, że może przesadzam, że wymyśliłam część tej historii? Ujawnię teraz prześladowcę ukrytego we mnie, ukrytego w każdej ofierze brutalnego czy wykorzystywania seksualnego - chciałabym zobaczyć, jak przechodzisz przez to, co ja przeszłam."

Rozumiem, że ta książka miała być swoistą terapią. Temat nie jest łatwy i ze szczerego serca życzę, aby to rozliczenie pomogło autorce ale chciałabym odradzić wszystkim czytanie jej. Dość często sięgam o książki o podobnej tematyce i ta jest chyba najmniej wartościowa dotąd. Dla mnie styl jest nie do przyjęcia. Zgaduję, że mówienie o gwałcie, którego było się ofiarą nie...

Gdy książka dotyczy tak trudnego tematu, ciężko ocenić ją jaką złą. Jednak w takiej sytuacji musimy oddzielić historię od formy jej napisania. O ile historia autorki jest poruszająca i trudna, o ile forma sprawia, że praktycznie nie da się tego czytać.

Gdy książka dotyczy tak trudnego tematu, ciężko ocenić ją jaką złą. Jednak w takiej sytuacji musimy oddzielić historię od formy jej napisania. O ile historia autorki jest poruszająca i trudna, o ile forma sprawia, że praktycznie nie da się tego czytać.

To jedna z pierwszych książek z serii "Historia prawdziwa" która przeczytałam.

Jessica Stern (autorka jak i bohaterka książki) jest dziś ekspertem w sprawach terroryzmu na świecie. Ale w młodości była ofiarą gwałtu. Nie od dziś wiemy, że ten rodzaj przemocy jest dla nastolatki czy dojrzałej kobiety traumą na resztę życia. Tak na prawdę prócz ofiary nikt nie wie jakie to uczucie i jak po tym wszystkim znów się pozbierać. Tylko one wiedzą jakie ma to skutki w przyszłości ich i być może ich rodzin (piszę być może, bo niejedna kobieta rodziny po czymś takim nie założyła i nie założy)* Pani Jessica spróbowała w formie śledztwa i wspomnień pokazać nam co przeszła i przeżyła - a było tego sporo. W wieku 15 lat została zgwałcona i pozwala nam się zatopić w jej historię. Jest o tyle ciężka, że pisana w pierwszej osobie co daje nam możliwość wejść w całą tą sytuację dogłębniej. Czytając tę książkę odczuwamy razem z autorką wiele różnorodnych emocji począwszy od strachu i bólu, przez zwątpienie po wiarę w lepsze. Książka napisana prosto, ale dojrzale co czuje się na każdej stronie historii.

Książka trudna i momentami ciężka. Czyta się ją dość długo, bo jej forma jest jak by to ująć dziwna, nie sprzyja czytaniu mimo tematyki, po którą kobiety chętnie sięgają. Polecam ją każdemu kto lubi literaturę faktu choć może być tak, że nie każdy przez nią przebrnie.
*Prawdopodobne jest, że mój wpis przeczyta nie jedna ofiara tego przestępstwa dlatego za wszelkie niezgodności z realiami z góry przepraszam

To jedna z pierwszych książek z serii "Historia prawdziwa" która przeczytałam.

Jessica Stern (autorka jak i bohaterka książki) jest dziś ekspertem w sprawach terroryzmu na świecie. Ale w młodości była ofiarą gwałtu. Nie od dziś wiemy, że ten rodzaj przemocy jest dla nastolatki czy dojrzałej kobiety traumą na resztę życia. Tak na prawdę prócz ofiary nikt nie wie jakie to...

Nie podobała mi się.. lubię literaturę faktu, ale ta książka wyjątkowo mi nie podeszła..

Nie podobała mi się.. lubię literaturę faktu, ale ta książka wyjątkowo mi nie podeszła..

Gwałt jest czymś strasznym dla każdej kobiety. Zarówno dla małej dziewczynki, nastolatki czy też dla kobiety dorosłej i dojrzałej. Jest to trauma, która trwa przez całe życie, siedzi głęboko zakorzeniona w psychice i raczej nie ma możliwości żeby całkowicie się jej pozbyć. Dodatkowo takie przeżycie wpływa na inne sfery naszego życia – stosunek do ludzi, miłość, dom, rodzina…
Jessica Stern w wieku 15 lat została zgwałcona. W książce tej opisuje swoją historię. Narracja jest pierwszoosobowa z punktu widzenia głównej bohaterki, która jest zarówno autorką powieści. Daje nam to bardzo dużą możliwość zżycia się z nią i poznania dogłębniej jej uczuć oraz emocji. Mogłabym nawet rzec, że forma trochę przypomina coś w stylu pamiętnika. Mamy tutaj zarówno opisane sytuacje jak i również przemyślenia oraz refleksje pani Stern. Wspomnienia dotyczą nie tylko samego gwałtu, ale także kilku innych rzeczy. Autorka wspomina poszczególnych członków swojej rodziny(z ojcem nawet przeprowadza wywiad),można dostrzec pewne zależności oraz wpływ jej rodziny na jej osobowość oraz charakter.
Język powieści jest bardzo prosty, jednak widać, że jest dojrzalszy niż w niektórych książkach, jakie miałam okazję przeczytać. Książkę czyta się dość szybko, są momenty, które potrafią wciągnąć na dłużej. Książka jest bardzo dobrze dopracowana, zawiera wiele szczegółów oraz dobrych opisów, które idealnie oddają obraz sytuacji. Tak na dobrą sprawę zabrałam się za tą książkę nie pamiętając do końca opisu oraz tego, że jest to swego rodzaju pamiętnik. Jednak bardzo łatwo można zauważyć czy też się domyślić, że główna bohaterka to sama autorka. Myślę, że osobie, która czegoś takiego nie przeżyła byłoby znacznie ciężej i trudniej opisać to wydarzenie, a także pozostałe wspomnienia.
Autorka idealnie opisała wszystkie swoje uczucia i emocje. Widać w nich lekki ból, strach, swego rodzaju siłę, zwątpienie… naprawdę tych odczuć jest całe mnóstwo i są bardzo wyraźnie widoczne. Trzeba by się naprawdę niesamowicie postarać, żeby ich nie zauważyć, o ile jest to w ogóle możliwe. W sumie podziwiam autorkę, że zdobyła się na napisanie tej książki, myślę, że nie przyszło jej to łatwo. Widać wewnętrzne rozdarcie oraz to jak gwałt stopniowo wpłynął na kształtowanie jej charakteru i osobowości.
Książka na pewno nie należy do tych łatwych, które to się czyta, żeby oderwać się od wszystkiego. Nie jest jednak wybitnie ciężka czy trudna do zrozumienia. Porusza ona poważny temat i sama taka jest – poważna. Tak, to dobre słowo. Mimo wszystko można ją nadal pojmować jako zwykłą powieść, ale ciężko zapomnieć o tym, że jest to historia prawdziwa. Myślę, że książka ta może być także poradnikiem dla kobiet, które zostały zgwałcone. Nie zdziwiłoby mnie również to, że samej autorce napisanie tego dzieła przyniosło pewne ukojenie. Pod koniec jest tu wiele przemyśleń, odpowiedzi na ciężkie pytania, niektóre wypowiedzi podchodzą wręcz pod zagadnienia filozoficzne. Naprawdę uważam, że książka ta jest godna uwagi i jest dość ciekawa. Daje sporo do myślenia i zmusza do refleksji.
Historię tę czytało mi się całkiem przyjemnie, była to pewna odmiana od tego, co czytam normalnie. Jestem przekonana, że przypadnie ona do gustu osobom, które lubią powieści oparte na prawdziwych historiach oraz literaturę faktu.

Gwałt jest czymś strasznym dla każdej kobiety. Zarówno dla małej dziewczynki, nastolatki czy też dla kobiety dorosłej i dojrzałej. Jest to trauma, która trwa przez całe życie, siedzi głęboko zakorzeniona w psychice i raczej nie ma możliwości żeby całkowicie się jej pozbyć. Dodatkowo takie przeżycie wpływa na inne sfery naszego życia – stosunek do ludzi, miłość, dom,...

http://miqaisonfire.wordpress.com/2011/09/17/75-to-nie-moglo-sie-zdarzyc-jessica-stern/

http://miqaisonfire.wordpress.com/2011/09/17/75-to-nie-moglo-sie-zdarzyc-jessica-stern/