Historia jakich wiele, gdy młoda dziewczyna wychodzi szybko za mąż za człowieka z innej kultury, który w swoim kraju pokazuje prawdziwe oblicze. Jacqueline jest jednak silną kobietą i stawia czoła wykorzystując sytuację by wraz z dziećmi uciec, a raczej nie wrócić. Prawdziwy dramat rozpoczyna się, gdy po kilku latach spokojnego i ustabilizowanego życia, były mąż porywa swoje dzieci.. Polecam

Historia jakich wiele, gdy młoda dziewczyna wychodzi szybko za mąż za człowieka z innej kultury, który w swoim kraju pokazuje prawdziwe oblicze. Jacqueline jest jednak silną kobietą i stawia czoła wykorzystując sytuację by wraz z dziećmi uciec, a raczej nie wrócić. Prawdziwy dramat rozpoczyna się, gdy po kilku latach spokojnego i ustabilizowanego życia, były mąż porywa...

Ludzi krótkowzrocznych jest na pęczki i można z tym żyć. Jeśli jednak do głupoty lub lenistwa umysłowego dodać pech i brak życzliwych aniołów czy przyjaciół do rady i pomocy - wtedy jest tragedia i katastrofa.
I to jest właśnie najkrótsza recenzja przeczytanej autobiograficznej książki pewnej młodziutkiej Australijki, która uciekła przed molestowaniem seksualnym z toksycznego domu prosto w ramiona malezyjskiego księcia.
Książę niestety nie był "z tej bajki", co się okazało w noc poślubną. Potem było tylko gorzej; do muzułmańskiego stylu życia doszły: awanturniczy styl życia księcia, agresja, zdrady, skąpstwo i traktowanie żony jak taniej niewolnicy. Wreszcie, po wielu perypetiach, rozwiedziona, z dwójką dzieci, Jacqueline - Yasmine próbuje ułożyć sobie na nowo życie w Australii i tu spada na nią kolejny cios: były mąż porywa dzieci do Malezji.
To historia prawdziwa, która wiele miesięcy nie schodziła z nagłówków gazet. Budziła kontrowersje i spory; matka ochrzciła przecież dzieci, nie informując ich muzułmańskiego ojca, co w kulturze islamu jest traktowane jako utrata honoru.
Polskiemu czytelnikowi wyda się wstrząsająca i przejmująca, zwłaszcza w kontekście wyrwania małych dzieci wychowywanych w kulturze Zachodu od matki i przeniesienia ich na obcy grunt. Zgrozę wywołuje zwłaszcza sytuacja córeczki, przeniesionej do kraju, gdzie wartość kobiety jest mniejsza niż cena krowy, gdzie ogranicza się ją na każdym kroku a religia wymaga wykonania na niej zabiegu obrzezania.
Książka absolutnie warta przeczytania. Choćby ku przestrodze.

Ludzi krótkowzrocznych jest na pęczki i można z tym żyć. Jeśli jednak do głupoty lub lenistwa umysłowego dodać pech i brak życzliwych aniołów czy przyjaciół do rady i pomocy - wtedy jest tragedia i katastrofa.
I to jest właśnie najkrótsza recenzja przeczytanej autobiograficznej książki pewnej młodziutkiej Australijki, która uciekła przed molestowaniem seksualnym z...

Ciekawa i poruszająca prawdziwa historia kobiety, która miała ciężkie dzieciństwo i niestety dorosłe życie nie okazało się lepsze. Przemoc, znęcanie, później chwila spokoju i następnie tragedia - porwanie dzieci. Polecam

Ciekawa i poruszająca prawdziwa historia kobiety, która miała ciężkie dzieciństwo i niestety dorosłe życie nie okazało się lepsze. Przemoc, znęcanie, później chwila spokoju i następnie tragedia - porwanie dzieci. Polecam

Czy sprawiedliwe byłoby ocenianie książki opartej na faktach, pisanej przez samo życie? Chyba nie, dlatego pominę samą treść, zresztą raczej niezaskakującą. Nadmienię jednak, że książka ma forme „pisania na kolanie”, co bardzo mnie irytowało. Przeskakiwanie z wątku na wątek, całkowicie nielogicznie połączone wydarzenia, wracanie do opowieści wcześniej zaczętych (jak się okazywało niedokończonych). Totalny brak ładu i składu.
Jedynym plusem jest psychologiczny aspekt tej książki (myślę, że był to raczej cel niezamierzony). Obserwacja zmiany w postawie autorki: jej dorastanie „na naszych oczach” z pogubionej dziewczyny w silną kobietę, wpływ jaki wywiera rodzicielstwo na kobietę i jak macierzyństwo buduje kobietę na nowo – to jedyny plus jaki znalazłam dla siebie podczas czytania „Kiedyś byłam księżną”.

Czy sprawiedliwe byłoby ocenianie książki opartej na faktach, pisanej przez samo życie? Chyba nie, dlatego pominę samą treść, zresztą raczej niezaskakującą. Nadmienię jednak, że książka ma forme „pisania na kolanie”, co bardzo mnie irytowało. Przeskakiwanie z wątku na wątek, całkowicie nielogicznie połączone wydarzenia, wracanie do opowieści wcześniej zaczętych (jak się...

Ledwie przebrnęłam przez ta pozycję. Nie dlatego, że była zła, ale chyba przedawkowałam naiwne bohaterki w tym roku. Ile jeszcze potrzeba przykładów, aby młode dziewczyny się obudziły i nie wpadały w ramiona/sidła przystojnych i bogatych mężczyzn, których religia i wychowanie dalekie jest od naszych zwyczajów.

Ledwie przebrnęłam przez ta pozycję. Nie dlatego, że była zła, ale chyba przedawkowałam naiwne bohaterki w tym roku. Ile jeszcze potrzeba przykładów, aby młode dziewczyny się obudziły i nie wpadały w ramiona/sidła przystojnych i bogatych mężczyzn, których religia i wychowanie dalekie jest od naszych zwyczajów.

Niesamowity okrutny los głównej bohaterki od samego dzieciństwa.Gdy bohaterka ma nadzieję że teraz skoro spotkała na swojej drodze księcia to w końcu będzie szczęśliwa ale nic z tego teraz to dopiero okrutny los ją czeka.Super książka tylko szkoda że nie jest to zmyślona historia.Mam nadzieję że w następnej części uda jej się odzyskać dzieci.Polecam.

Niesamowity okrutny los głównej bohaterki od samego dzieciństwa.Gdy bohaterka ma nadzieję że teraz skoro spotkała na swojej drodze księcia to w końcu będzie szczęśliwa ale nic z tego teraz to dopiero okrutny los ją czeka.Super książka tylko szkoda że nie jest to zmyślona historia.Mam nadzieję że w następnej części uda jej się odzyskać dzieci.Polecam.

Czytam tę książke i skonczyć nie umiem... Ciężko się ją czyta, mimo że lubię powieści oparte, na faktach.

Czytam tę książke i skonczyć nie umiem... Ciężko się ją czyta, mimo że lubię powieści oparte, na faktach.

Dla mnie to nowe, dość zaskakujące spojrzenie na okrutny świat wyznawców islamu, w którym nigdy nie chciałabym się znaleźć. Nigdy nie spotkałam się z reportażem, który pokazywałby życie muzułmanów w tych rejonach świata, czyli w Malezji i Indonezji i społeczeństwa tych krajów uważałam za mało radykalne, przyjazne i w 100% cywilizowane. Jakże się myliłam.

Autorka książki, Jacqueline Pascarl-Gillespie przyszła na świat jako Australijka. Dorastała w patologicznej rodzinie, była molestowana przez ojczyma, nic więc dziwnego, że stała się łatwą zdobyczą dla czarującego malezyjskiego księcia, który obsypywał ją kwiatami, prezentami i obiecywał świetlaną przyszłość. Wszystko zdawało się układać jak w bajce, wyjechała z nim zatem do Malezji i przed ślubem, nie do końca świadomie, przyjęła islam.

W tym momencie jej marzenia prysły jak bańka mydlana. Czuły uprzednio kochanek pobił ją brutalnie i zgwałcił podczas nocy poślubnej. Choć w okresie narzeczeństwa zachwycał się jej ciałem w bikini, kazał jej zakrywać się od stóp do głów. Każdy jej krok był kontrolowany, a ze złotej klatki, w której ją zamknięto, nie było ucieczki. Jedyne oparcie znajdowała w nielicznych kobietach z nowej rodziny, ale nawet one nie potrafiły zrozumieć jej dążenia do wolności, bo od najmłodszych lat były kształtowane zgodnie z muzułmańskimi regułami. Diamenty, którymi obwieszone były jej siermiężne szaty, nie przyniosły jej szczęścia. Jedyne, do czego doprowadził związek z księciem Bahrinem, to porwanie dwójki dzieci i rozpaczliwa walka o ich odzyskanie.

Historia zna wiele przykładów nieszczęśliwych monarchiń. Wystarczy wymienić chociażby Sissi, księżną Dianę, Karolinę Hanowerską. Ale większość tych przypadków nie przemawia nam do wyobraźni, bo poza księżną Dianą te przypadki wydarzyły się dawno i dotyczyły dziewcząt zbyt młodych do małżeństwa i niedorosłych do swoich obowiązków. A tym razem mamy do czynienia ze współczesną historią, w której zagubionej kobiecie nie pomogły międzynarodowe traktaty ani to, że ona i jej dzieci byli obywatelami wolnego, demokratycznego kraju. Jest to tym bardziej przerażające, bo zdaję sobie sprawę z tego, że gdyby jakaś Polka znalazła się w tej sytuacji, to nasze państwo też nie kiwnęłoby palcem.

Od strony technicznej, książkę czytało się dobrze, chociaż sam styl czy kompozycja nie zrobiły na mnie wielkiego wrażenia, były to raczej przeciętne doznania artystyczne. Ale książka to doskonała przestroga dla każdej bujającej w obłokach Europejki, Amerykanki czy Australijki, która myśli, że muzułmański czarujący wybranek będzie idealnym mężem. Ich kobiety nie mają wyboru, ale my tak, więc korzystajmy z tego. Moja islamofobia po tej lekturze znacznie się pogłębiła, a Malezja znalazła się na mojej prywatnej liście krajów opatrzonych opisem: "Nie podróżuj".

Dla mnie to nowe, dość zaskakujące spojrzenie na okrutny świat wyznawców islamu, w którym nigdy nie chciałabym się znaleźć. Nigdy nie spotkałam się z reportażem, który pokazywałby życie muzułmanów w tych rejonach świata, czyli w Malezji i Indonezji i społeczeństwa tych krajów uważałam za mało radykalne, przyjazne i w 100% cywilizowane. Jakże się myliłam.

Autorka książki,...

niesamoita biografia wciagająca do samego dna

niesamoita biografia wciagająca do samego dna

wzruszająca i jednocześnie przerażająca opowieść kobiety, w bardzo trudnej sytuacji. Sytuacji, w której nie chciałaby być żadna kobieta. utrata dzieci, niewyobrażalny ból, strach i tęsknota...

wzruszająca i jednocześnie przerażająca opowieść kobiety, w bardzo trudnej sytuacji. Sytuacji, w której nie chciałaby być żadna kobieta. utrata dzieci, niewyobrażalny ból, strach i tęsknota...