„Czarny klucz” Amy Ewing jest tomem trzecim i kończącym cykl „Klejnot”.
Strasznie ciężko jest mi ocenić tą książkę, ponieważ jest bardzo nierówna ( lub ja ją po prostu tak odebrałam ). Początek znowu jest mocno statyczny – takie pisanie nie wiadomo o czym dokładnie, ale okres przygotowań jako takich, zazwyczaj jest mało ekscytujący i tak właśnie wygląda, więc nie mogę całej winy zwalić na autorkę.
Natomiast kiedy akcja w końcu rusza.. robi to wybuchowo i zaraz potem rozpoczyna się kolejny szaleńczy rajd na złamanie karku. Tak na marginesie - Byłam pewna, że autorka opis rewolucji właściwej, albo pominie całkowicie, albo zamknie jej całość w kilku naszpikowanych frazesami i schematami zdaniach - bo przecież niełatwo jest oddać atmosferę tak drastycznego wydarzenia. Pani Amy udało się jednak tego dokonać w bardzo dobrym stylu. Może i obraz nie jest pełny, ale świetnie ta fragmentaryczność została uzasadniona i ma solidne podstawy do wyrywkowych jedynie obrazów, towarzyszących niejako naszej bohaterce. Doskonale mogłam poczuć ten lęk i napięcie „przed”- oraz desperację i szaleńczą odwagę, objawiającą się zarówno w zbiorowych jak i pojedynczych aktach „w trakcie”.
Nie ma rewolucji, która nie pociągałaby za sobą ofiar.
I nawet jeśli lektura tej książki nie wyrywa czytelnika z butów, to i tak trzeba jej oddać, że jest niezmiernie wciągająca, emocjonalna i wzruszająca wielokrotnie.
Zatem jak już zapewne się domyśliliście, zakończenie jest słodko / gorzkie – ale też niezaprzeczalnie daje nadzieję na lepsze jutro… i bohaterom - i nam, czytelnikom.
Jestem bardzo zadowolona, że mogłam poznać tą historię.

„Czarny klucz” Amy Ewing jest tomem trzecim i kończącym cykl „Klejnot”.
Strasznie ciężko jest mi ocenić tą książkę, ponieważ jest bardzo nierówna ( lub ja ją po prostu tak odebrałam ). Początek znowu jest mocno statyczny – takie pisanie nie wiadomo o czym dokładnie, ale okres przygotowań jako takich, zazwyczaj jest mało ekscytujący i tak właśnie wygląda, więc nie mogę...