"Pamiętaj, że to, co wpuszczasz do głowy, pozostaje w niej na zawsze."

Książka niesamowita, wypaliła w mojej pamięci ślad, który pozostanie już tam na zawsze. Jedna z najlepszych (jeśli nie najlepsza książka) jaką przeczytałem. Każde słowo wyryte na kartach tej książki jest jak cięcie skalpela, strzał snajpera - precyzyjne, przemyślane, skuteczne... Już po przeczytaniu kilku stron, wręcz czułem smak popiołu, który był wszędzie i wdzierał się nieubłaganie do wnętrza. Powieść mimo że dominuje w niej minimalizm i oszczędność niesie ogromy ładunek emocji, zmusza do myślenia, uruchamia wyobraźnię, elektryzuje a "w najbardziej ponurych momentach osiąga lotność poezji".

Świat przedstawiony w książce jest brutalny, pełen przemocy, bezwzględny, ludzie ulegli zezwierzęceniu a jednak miałem wrażenie że autor nie rzuca nam w twarz całym tym okropieństwem, bestialstwem lecz obserwujemy to jak w dzieciństwie horrory - ukradkiem, przez palce, czego nie zobaczymy w prost musimy się domyśleć... a wyobraźnia potrafi stworzyć świat bardziej przerażający niż same słowa.
Powieść tak jak świat w niej przedstawiony jest przygnębiająca, smutna, dołująca ale czy pozbawiająca nadziei?
Czytając ją, dochodziłem do wniosku, że ja wolał bym odebrać sobie życie niż żyć w takim świecie, żyć mimo wszystko, tylko dla samego faktu istnienia, wegetować bo czym że jest nasze człowieczeństwo skoro tak łatwo zapewne wielu by się go wyzbyło.
Jednak nadzieja była, cały czas się skrywała pod grubą warstwą popiołu, i zapewne tak jest że to ona umiera ostatnia, bo wciąż, pomimo a może właśnie dzięki takim książką ją mamy. Tak jak nieufność, ostrożność była potrzebna by przetrwać tak nadzieja potrzebna jest by istnieć...

Polecam i zachęcam gorąco do przeczytania tej powieści, choć nie jest to zapewne książka dla każdego, nie dotknie każdej "wrażliwości" w ten sam sposób to jednak warto jest się nad nią pochylić, by w szarości, grzebiąc w popiołach odkryć prawdziwy skarb, który pozwoli nam sięgnąć w głąb siebie, spojrzeć na to co mamy, kim jesteśmy i odnaleźć nadzieje.

"Pamiętaj, że to, co wpuszczasz do głowy, pozostaje w niej na zawsze."

Książka niesamowita, wypaliła w mojej pamięci ślad, który pozostanie już tam na zawsze. Jedna z najlepszych (jeśli nie najlepsza książka) jaką przeczytałem. Każde słowo wyryte na kartach tej książki jest jak cięcie skalpela, strzał snajpera - precyzyjne, przemyślane, skuteczne... Już po przeczytaniu...