„Nowy dom na Wyrębach II” to trzecia z kolei część cyklu o Wyrębach. Akcja, tak jak w pozostałych tomach, dzieje się w 1996 roku w Wyrębach, malutkiej wiosce pod Lublinem. Stary dom na odludziu, pełen zła, nie daje nam odpocząć. Hubert Kosmala żyje w ciągłym napięciu i strachu o swoją rodzinę. Boi się, że przez zaangażowanie w wydarzające się w Wyrębach nieszczęścia ściąga zło na swoich bliskich. Męczą go dziwne sny, z których część potwierdza się w rzeczywistości.

Skrzywdzona Ewa Firlej chowa się przed Mikołajem. Kobieta izoluje się od świata, ukrywa się. Postanawia na własną rękę odkryć tajemnice rzucające cień na Mikołaja. Zastanawia się, kim on naprawdę jest i co przed nią ukrywa. Mikołaj natomiast w szaleńczym tempie wykańcza ich nowy wspólny dom w Wyrębach.

W pobliskim Kostrzewie dochodzi do tajemniczych morderstw. Kosmala podejrzewa, że może to mieć coś wspólnego z tragiczną śmiercią jego byłej studentki. Razem ze swoim przyjacielem oraz z pomocą znajomego egzorcysty postanawia rozwikłać tę zagadkę i powstrzymać zło prześladujące Wyręby od dziesięcioleci.

Stefan Darda to autor głównie literatury grozy i fantasy. Myślę, że na polskiej scenie horroru jest obecnie jedną z najważniejszych postaci. Genialnie potrafi stworzyć klimat grozy. W jego prozie wszystko straszy, od misternie rozpisanych postaci po pozornie zwykłe opisy przyrody. Kreowane przez niego sceny trzymają w najwyższym napięciu. W każdym zdaniu czytelnik spodziewa się jakiejś petardy.

Wielokrotnie spotkałam się z porównaniem Dardy do Stephena Kinga. Nie mogę się z tym nie zgodzić. Posunę się nawet to stwierdzenia, że książki Dardy znacznie silniej działają na wyobraźnię niż książki Kinga, którym rzadko udaje się mnie przestraszyć. Po spotkaniu z twórczością Dardy strach wypełnia mnie jeszcze przez jakiś czas po zamknięciu książki. Autor urzeka nie tylko treścią merytoryczną swoich powieści. Równie wyborny jest jego styl pisania. Lekkie pióro i niemal gawędziarski sposób prowadzenia narracji sprawiają, że czytelnik może poczuć się, jakby siedział ciemną nocą przy ognisku i opowiadał sobie ze znajomymi straszne historie.

W trzecim tomie cyklu o Wyrębach, podobnie jak w dwóch poprzednich, daje nam się we znaki uczucie niepokoju, które dokucza bohaterom książki. Autor wprowadza nas w świat słowiańskich wierzeń, których pozostałości do dziś widać w niewielkich miejscowościach, takich jak Wyręby. Losy bohaterów śledzimy z dwóch perspektyw. Z jednej obserwujemy poczynania Huberta Kosmali i jego najbliższych, z drugiej mamy wgląd w dzienniki prowadzone przez Ewę Firlej. Poznajemy odpowiedzi na pytania postawione jeszcze w drugim tomie cyklu. Nie obyło się też bez kilku niespodziewanych zwrotów akcji. Wszystko dzieje się dość szybko, toteż trudno oderwać się od lektury.

Cały cykl zdecydowanie zasługuje na poznanie. Bez przeczytania dwóch pierwszych tomów niełatwo będzie jednak czytelnikowi odnaleźć się w historii, ponieważ toczy się ona jednym ciągiem. Nie polecam zatem zaczynania przygody z Wyrębami od części innej niż pierwsza.

Książkę tę rekomenduję wszystkim fanom literatury grozy, szczególnie tym, którzy upodobali sobie twórczość Stephena Kinga. Gwarantuję, że będziecie się świetnie bawić. Nie zapomnijcie tylko zastosować się do zaleceń samego autora i zawsze miejcie obok siebie zapaloną świecę.

Klaudyna Ślenzak