http://www.nieperfekcyjnie.pl/2018/05/trudne-dziecinstwo-dwa-zwyke-sowa.html

Dzieciństwo powinno być czasem beztroski oraz braku zmartwień, ale niestety często jest to okres, w którym dzieci doświadczają wiele złego ze strony osób, które powinny być oparciem. Po latach smutku i odrzucenia można zamknąć się w sobie oraz złościć na cały świat, a można również, tak jak Ashley Rhodes-Courter, podzielić się swoimi przeżyciami, uwrażliwiając na pewne aspekty oraz walcząc o godność.

Ashley Rhodes-Courter od dnia narodzin nie miała łatwo, ponieważ urodziła ją młoda dziewczyna, która nie potrafiła odpowiednio zająć się sobą, nie wspominając o małym dziecku. Dziewczynka dziewięć lat spędziła w czternastu domach zastępczych, trafiając do rodzin, które nie wywiązywały się ze swoich obowiązków. To nie tak powinno wyglądać...

Dzieci kochają swoje matki niemal w chorobliwy sposób - nawet jeśli rodzicielka jest totalnie nieodpowiedzialna, to jej potomstwo darzy ją ogromną miłością, co idealnie widać na przykładzie autorki. Przez wiele lat zamykała oczy na nieprzystosowanie społeczne oraz idiotyczne zachowania swojej mamy, ponieważ większość maluchów pragnie żyć u boku nawet kompletnie nieogarniętej bliskiej osoby, niżeli trafić do obcego domu. Dzieciaczki w różny sposób odreagowują porzucenie, smutek oraz tęsknotę, a jeżeli muszą zmierzyć się z dużą ilością niesprawiedliwości oraz okrucieństwa ze strony rodzin zastępczych, to wkraczają w dorosłe życie z potężnym bagażem złych doświadczeń.

Ogromnym smutkiem napawa świadomość, że dzieci skrzywdzone przez los i opuszczone przez rodziców, zamiast dostać szansę na lepsze życie, trafiają do miejsc, gdzie spotykają ich same nieszczęścia oraz przykrości. Niestety opiekunowie spychają odpowiedzialność na innych, rodziny zastępcze są przeludnione i skupiają się głównie na zarobku, a pracownicy socjalni charakteryzują się totalnym nieprzygotowaniem do swojej pracy. Kiedy do tego dochodzi wszechobecna znieczulica i niekompetentna władza, a także odwracanie oczu od ewidentnych zaniedbań, to liczba skrzywdzonych istot nieustannie rośnie.

"Dwa zwykłe słowa" to książka, która budzi ogrom emocji, ponieważ krzywdy, jakich doznają dzieci, najbardziej do mnie trafiają. Natomiast jeżeli chodzi o sam warsztat pisarski, to od razu da się wyczuć, że jest to debiut. Sam styl autorki jest przyjemny, aczkolwiek niekiedy nudziłam się podczas czytania, szczególnie przez wzgląd na dużą ilość powtórzeń. Jestem też ciekawa, ile zawartej treści Ashley Rhodes-Courter pamiętała, bo jednak sięga do wspomnień z najwcześniejszych lat dzieciństwa, opisując je bardzo skrupulatnie, a ile nieco ubarwiła, ponieważ nie sądzę, aby wszystko tak dobrze zapadło jej w pamięci. Niemniej to, co przeżyła nie powinno zdarzyć się nikomu!

http://www.nieperfekcyjnie.pl/2018/05/trudne-dziecinstwo-dwa-zwyke-sowa.html

Dzieciństwo powinno być czasem beztroski oraz braku zmartwień, ale niestety często jest to okres, w którym dzieci doświadczają wiele złego ze strony osób, które powinny być oparciem. Po latach smutku i odrzucenia można zamknąć się w sobie oraz złościć na cały świat, a można również, tak jak Ashley...