Anna Kańtoch ma na swoim koncie wiele powieści, w tym fantastyczną serię dla młodzieży. Ale choć główna bohaterka cyklu Tajemnica diabelskiego kręgu ma zaledwie trzynaście lat, o jej przygodach z przyjemnością będą czytali również dorośli, a wszystko za sprawą nieustannie podkręcanego napięcia, niepowtarzalnej atmosfery grozy i po prostu bardzo dobrego warsztatu autorki.
Tajemnica godziny trzynastej to trzecia część cyklu i muszę przyznać, że zrobiło mi się przykro, gdy w materiałach od wydawnictwa przeczytałam, że ostatnia. Na szczęście okazało się, że to pomyłka i że będą kolejne. Kamień z serca, bo to jedna z moich ulubionych polskich serii fantastycznych. Jeśli zastanawiacie się, czy możecie czytać Tajemnicę godziny trzynastej bez znajomości poprzednich części, odpowiedź brzmi tak. Jest to możliwe, ale oczywiście warto znać poprzednie i będę was namawiała, żebyście jednak zaczęli tę serię od początku. Nie pożałujecie!
Rozpoczęcie książki jest naprawdę mocne i klimatyczne, niczym z jakiegoś horroru. Bohaterka budzi się w lodowatym pomieszczeniu ubrana w strój z innej epoki. Nic nie pamięta, nie wie nawet, jak ma na imię, nie ma pojęcia, gdzie się znajduje i co najważniejsze – gdzie u diabła podziali się wszyscy ludzie w miasteczku? Pierwszych trzydzieści stron mocno przykuwa uwagę czytelnika. Potem autorka powraca do wcześniejszych wydarzeń, które doprowadziły Ninę do sytuacji, w jakiej się znalazła. Książka składa się z następujących po sobie rozdziałów z teraźniejszości i przeszłości. Jeśli dodać do tego fakt, że autorka powolutku odsłania karty i dawkuje informacje, jest to zabieg bardzo sprytny, bo nieustannie trzyma czytelnika w napięciu i pobudza jego ciekawość. Kiedy już wydaje nam się, że bohaterka coś odkryła, okazuje się, że kolejne odpowiedzi jedynie mnożą pytania. Nie sposób nie zastanawiać się wraz z Niną nad rozwiązaniem zagadki i żeby w jakimś stopniu się go domyślić, przydaje się znajomość poprzednich części.
Oprócz Niny w Tajemnicy godziny trzynastej mamy dużo Jacka, który razem z dziewczyną trafia do opuszczonego miasteczka. Lis pojawia się jedynie sporadycznie, ale jak już to robi, wzbudza zainteresowanie czytelnika. Bo może jednak jest inny, niż nam się wcześniej wydawało? Jacek jak to Jacek, jest sympatycznym chłopakiem, myślącym sporo o jedzeniu. Pojawia się też nowa postać – Marcin. Podobnie jak Lis jest on dość niejednoznacznym bohaterem i jestem ciekawa, czy spotkamy się z nim jeszcze w kolejnych częściach.
Ustaliliśmy już, że bardzo lubię ten cykl i że ta część jak najbardziej trzyma poziom poprzednich, ale nie może obejść się też bez minusów. A niestety ta seria ma jeden ogromny: kolejne części ukazują się w zbyt dużych odstępach czasu. Domyślam się, że autorka ma inne zobowiązania i nie może skupiać się jedynie na pisaniu kolejnych części przygód Niny i jej przyjaciół, ale kiedy książki z serii ukazują się co kilka lat, treść poprzednich części ulatuje z głowy i jeśli ich sobie nie przypomnimy, siadamy do czytania właściwie jak ci, którzy nie znają poprzednich części. Niestety nie miałam pod ręką tych książek i musiałam pobudzać pamięć czytaniem własnych recenzji, by przypomnieć sobie wcześniejsze wydarzenia. Trochę to odbiera radość z czytania, więc mam nadzieję, że kolejną książką z cyklu autorka uszczęśliwi nas szybciej.
Szczerze polecam tę część i całą serię zarówno młodszym, jak i starszym czytelnikom. To bardzo przyjemna, trzymająca w napięciu lektura, z niepowtarzalną atmosferą grozy, którą autora buduje bez uciekania się do tanich środków. Jeśli jeszcze nie poznaliście Niny i jej przyjaciół, koniecznie nadróbcie zaległości!

Anna Kańtoch ma na swoim koncie wiele powieści, w tym fantastyczną serię dla młodzieży. Ale choć główna bohaterka cyklu Tajemnica diabelskiego kręgu ma zaledwie trzynaście lat, o jej przygodach z przyjemnością będą czytali również dorośli, a wszystko za sprawą nieustannie podkręcanego napięcia, niepowtarzalnej atmosfery grozy i po prostu bardzo dobrego warsztatu...