Fabularnie w tej części otrzymujemy to, czego mogliśmy się spodziewać po ostatnim tomie. Wydarzenia są przesycone ciężkimi decyzjami Vuko, zbrojeniem armii, gromadzeniem zapasów do oblężenia, planowaniem i wymyślaniem awaryjnych planów. Wszystko oczywiście śledzimy z zapartym tchem, bowiem Jarosław Grzędowicz nadal wprowadza wiele nowych ekscytujących elementów: wymyślnych statków, potężnych maszyn do obrony murów Lodowego Ogrodu, czy pieśniarskich sond, przypominających nocne zjawy. Świat Midgaardu jest pełen niespodzianek, niewyjaśnionych rzeczy i równie niezrozumiałej magii, którą Vuko za wszelką cenę chce ujarzmić.

Najważniejszym momentem jest jednak czas, kiedy zaczyna się oblężenie Lodowego Ogrodu. Tutaj Jarosław Grzędowicz w bardzo umiejętny sposób poprowadził narrację. Część wydarzeń śledzimy z perspektywy Terkeja Tendżeruka. Wydarzenia widziane jego oczami sprawiają, że wojna Pieśniarzy jest jeszcze bardziej niewiarygodna. Zachowania Vuko wydają mu się często abstrakcyjne, a wszystkie dziwne rzeczy na polu bitwy jeszcze bardziej niewiarygodne, zwłaszcza że oddziały Dykena przypominają armię z koszmarów.

Zapraszamy po całą recenzję na Wypowiemsie.pl
http://wypowiemsie.pl/mistrzowie-polskiej-fantastyki-04-pan-lodowego-ogrodu-tom-4-cz-ii/

Fabularnie w tej części otrzymujemy to, czego mogliśmy się spodziewać po ostatnim tomie. Wydarzenia są przesycone ciężkimi decyzjami Vuko, zbrojeniem armii, gromadzeniem zapasów do oblężenia, planowaniem i wymyślaniem awaryjnych planów. Wszystko oczywiście śledzimy z zapartym tchem, bowiem Jarosław Grzędowicz nadal wprowadza wiele nowych ekscytujących elementów: wymyślnych...