Night Raid zostaje wrobione w mordowanie dobrych ludzi, tak by premier pozbył się swoich rywali politycznych. Jednocześnie do stolicy sprowadzone są najsilniejsze wojska dowodzone przez sadystyczna generał Esdeath. Misja bohaterów ma coraz mniejsze szanse powodzenia. Jednak Tatsumi i jego kompani nie zamierzają się poddać. Czy specjalna misja na terenie okrętu przybliży Night Raid do zwycięstwa?

https://operacjapanda.pl/2024/recenzja-mangi-akame-ga-kill-tom-1-3-czyli-mordercza-kraina

Night Raid zostaje wrobione w mordowanie dobrych ludzi, tak by premier pozbył się swoich rywali politycznych. Jednocześnie do stolicy sprowadzone są najsilniejsze wojska dowodzone przez sadystyczna generał Esdeath. Misja bohaterów ma coraz mniejsze szanse powodzenia. Jednak Tatsumi i jego kompani nie zamierzają się poddać. Czy specjalna misja na terenie okrętu przybliży...

Kolejny? Normalnie padają jak muchy. A tak się dobrze trzymali, dopóki nie dołączył do nich główny bohater.

Kolejny? Normalnie padają jak muchy. A tak się dobrze trzymali, dopóki nie dołączył do nich główny bohater.

Akame ga kill! to dość prosta, acz widowiskowa historia mająca głównie za zadanie zapewnić chwilę rozrywki miłośnikom bardziej dynamicznych komiksów fantasy. Lejąca się krew, żywiołowi bohaterowie, zacierająca się granica światła i mroku, to wszystko sprawia czytelnikowi wiele przyjemności i sprawia, że po tytuł warto sięgnąć, nawet jeśli wcześniej miało się już do czynienia z anime. Cała recenzja na PopKulturowy Kociołek

https://gameplay.pl/news.asp?ID=118367

Akame ga kill! to dość prosta, acz widowiskowa historia mająca głównie za zadanie zapewnić chwilę rozrywki miłośnikom bardziej dynamicznych komiksów fantasy. Lejąca się krew, żywiołowi bohaterowie, zacierająca się granica światła i mroku, to wszystko sprawia czytelnikowi wiele przyjemności i sprawia, że po tytuł warto sięgnąć, nawet jeśli wcześniej miało się już do...

Okazuje się jednak, że to trzecia część jest tą najbardziej emocjonalną i przejmującą z omawianych. Skupia się na Bulatcie – “Braciszku” i pewnych osobach z jego przeszłości. Wątek z nim autor buduje (z drobnymi przerwami) przez cały tomik, odpowiednio odkrywając kolejne informacje, w tym opowieści z młodości bohatera. Dopiero na koniec, wszystkie puzzle wskakują na swoje miejsce. Mam jednak wrażenie, że mangaka dopiero się rozkręca i zaczyna przemycać coraz więcej brutalnych szczegółów, jeszcze mocniej wszystko nawarstwiając fabularnie.

Cała recenzja na Wypowiemsie.pl:
http://wypowiemsie.pl/akame-ga-kill-01-03/

Okazuje się jednak, że to trzecia część jest tą najbardziej emocjonalną i przejmującą z omawianych. Skupia się na Bulatcie – “Braciszku” i pewnych osobach z jego przeszłości. Wątek z nim autor buduje (z drobnymi przerwami) przez cały tomik, odpowiednio odkrywając kolejne informacje, w tym opowieści z młodości bohatera. Dopiero na koniec, wszystkie puzzle wskakują na swoje...

NIE UMRĘ

Jak tu nie lubić „Akame ga kill!”. Wystarczy rzut oka na okładkę, by w czytelnikach z mojego pokolenia (a pewnie i nie tylko) obudził się sentyment. Bohaterka na niej przedstawiona to wypisz wymaluj Son Goku SSJ3 z nieśmiertelnego „Dragon Ball”, a jej dłoń przypomina dłoń Piccolo z tej samej mangi. Środek też jest podobny, bo oparty na walkach, choć już sam gatunek, klimat całości i jej brutalność bliższe są „Naruto” – serii inspirowanej… tak, tak „Smoczymi kulami”. Jak nie ulec takiej opowieści? Szczególnie, że „Akame” to naprawdę sympatyczna pozycja, lepsza niż wiele podobnych tytułów.

Całość recenzji na moim blogu: http://ksiazkarniablog.blogspot.com/2018/01/akame-ga-kill-3-takahiro-tetsuya-tashiro.html

NIE UMRĘ

Jak tu nie lubić „Akame ga kill!”. Wystarczy rzut oka na okładkę, by w czytelnikach z mojego pokolenia (a pewnie i nie tylko) obudził się sentyment. Bohaterka na niej przedstawiona to wypisz wymaluj Son Goku SSJ3 z nieśmiertelnego „Dragon Ball”, a jej dłoń przypomina dłoń Piccolo z tej samej mangi. Środek też jest podobny, bo oparty na walkach, choć już sam...

To tylko kolejny element popkultury, gdzie absurdalna ilość walk przesłania dylematy sumienia.

To tylko kolejny element popkultury, gdzie absurdalna ilość walk przesłania dylematy sumienia.