Kupiłam tę powieść mojej 13-letniej chrześniaczce, ale na pewno nie dam jej "Amore 14" w prezencie. Dlaczego? Ano dlatego, że staram się, by książkowe upominki były wartościowe, a ta opowieść to dla mnie zwykła "wydmuszka".

Przyznaję, nie przeczytałam całości, bo tego po prostu nie da się czytać. "Zaliczyłam" pierwsze 50 stron, potem ostatnie 30 i jeszcze kilkanaście stron wybranych ze środka.
Wystarczy, by stwierdzić, że główna bohaterka bardzo odstaje od świata mojej chrześniaczki (główny problem książkowej czternastolatki to dylemat: czy pójść do łóżka z chłopakiem, czy też nie). Płytkie i pretensjonalne są dialogi oraz monologi wewnętrzne narratorki, za dużo tu wulgaryzmów. Nie jestem pruderyjna, ale raziły mnie te wszystkie "kutasy" i "kutafony" w ustach nastolatki, zwłaszcza, że często rzucane były od niechcenia.
Styl miał zapewne być lekki i dowcipny, autorowi wyszedł jednak językowy potworek - prymitywny, prostacki, rażący sztucznością.

Nie zamierzam cenzurować lektur mojej chrześnicy, wiem, że zdarzyło się jej sięgać po książki z założenia przeznaczone dla starszej młodzieży, nie umiem jednak przyłożyć ręki do "czytelniczego przestępstwa", za jakie uznaję obdarowywanie książkami bezwartościowymi i kiczowatymi.
Na razie powieść leży na dnie szafy. Nie wiem jeszcze, co z nią zrobię, na pewno nie przeczytam i nikomu nie polecę.

Kupiłam tę powieść mojej 13-letniej chrześniaczce, ale na pewno nie dam jej "Amore 14" w prezencie. Dlaczego? Ano dlatego, że staram się, by książkowe upominki były wartościowe, a ta opowieść to dla mnie zwykła "wydmuszka".

Przyznaję, nie przeczytałam całości, bo tego po prostu nie da się czytać. "Zaliczyłam" pierwsze 50 stron, potem ostatnie 30 i jeszcze kilkanaście...