Dlaczego nikt mnie nie uprzedził,że to jest część druga.Mam żal do pań z biblioteki.Nie ma o tym nawet malutkiej wzmianki na okładce.Ani z przodu,ani z tyłu,ani w środku.Zorientowałam się po kilku pierwszych rozdziałach,że to jest kontynuacja,bo autor nawiązuje do wcześniejszych wydarzeń.A ja nie cierpię zaczynać od dupy strony,ot co.Pamiętajcie zatem,żeby najpierw przeczytać "Trzy metry nad niebem" Federico Moccia,a potem wziąć się za "Tylko ciebie chcę".Nie znając wcześniejszych losów bohaterów,swoje wrażenia z przeczytanej lektury odnoszę więc tylko do drugiej części.

Stepa poznajemy w samolocie lecącym z Nowego Jorku do Rzymu.Chłopak wraca po dwuletniej nieobecności,z kursu grafiki.Okazuje się,że w mieście wszyscy go znają,a jego postać wręcz obrosła legendą.Step,przystojny i seksowny zabijaka,twardziel,walczył na pięści z połową rzymskiej populacji.Jednym słowem jest cool.Rozpoczyna pracę w telewizji,poznaje Gin,z którą na dzień dobry o mały włos się nie pobił na stacji benzynowej.Dziewczyna jest odważna,nie trzepocze rzęsami ani nie narzuca tyłkiem przed Stepem.Między nimi rodzi się coś więcej,a początki bywają trudne.Jak na Włochów przystało ich związek jest bardzo burzliwy,ale i namiętny.Step postanawia na dobre zapomnieć o Bibi, swojej dawnej wielkiej miłości.Nie jest to jednak proste,bo przeszłość daje o sobie znać.

Bardzo podobała mi się ta klimatyczna,pełna włoskiej atmosfery powieść.Żałuję,że nie zaczęłam od pierwszej części,miałabym lepsze rozeznanie w sytuacji,ale to da się nadrobić.Autor w doskonały sposób oddał atmosferę życia młodzieży w Rzymie.Razem z Gin i Stepem wyruszamy na nocne eskapady na motorach,na rundki po knajpach, wiatr rozwiewa włosy,a w powietrzu czuć zapach włoskich potraw,w ustach smak pizzy i piwa.I te miękko,śpiewnie brzmiące imiona:Paolo,Fabiola,Pallina,Raffaella.Temperamentni Włosi,dziewczyny na skuterach,to wszystko sprawia,że siedząc pod orzechem i czytając tę książkę,czułam się jakbym siedziała we włoskiej knajpie na rzymskim placyku. Cała historia Stepa,moim zdaniem, zawiera się w tych słowach:
"To,co w danej chwili wydaje nam się takie doskonałe,z czasem może już takie nie być.Może nawet dociera do nas,że to nie było aż takie znów doskonałe i nawet jeśli to utraciliśmy wcale nie jest powiedziane,że więcej tego nie znajdziemy a wręcz,że nie znajdziemy czegos lepszego".

Dlaczego nikt mnie nie uprzedził,że to jest część druga.Mam żal do pań z biblioteki.Nie ma o tym nawet malutkiej wzmianki na okładce.Ani z przodu,ani z tyłu,ani w środku.Zorientowałam się po kilku pierwszych rozdziałach,że to jest kontynuacja,bo autor nawiązuje do wcześniejszych wydarzeń.A ja nie cierpię zaczynać od dupy strony,ot co.Pamiętajcie zatem,żeby najpierw...