Styl pani Marty to przede wszystkim specyficzny humor i budowa zdań czy akapitów. Uwielbiam to! Także dialogi między Odą, a jej kuzynką sprawiły, że zakochałam się w tym opowiadaniu <3

Akcja... Na 63 stronach ciężko napisać coś, co miałoby spójną akcję, gdyby nie to, że Szaławiła to wstęp do czegoś więcej - i zdecydowanie czekam na to więcej z niecierpliwością! Nie mogę się doczekać, aby poznać dalsze losy Ody, z którą ani przez chwilę nie można się nudzić. Co mieszka w piwnicy? Co ukrywa Roch? Tego wszystkiego dowiecie się, czytając Szaławiłę. Do tego możecie znów spotkać przez chwilę bohaterów z Dożywocia.

Oda to silna, energiczna bohaterka, która nie boi pobrudzić sobie rączek. Ekipy budowlane drżą ze strachu, rodzina załamuje ręce, a sama Oda generalnie postanawia robić wszystko po swojemu i za to ją bardzo lubię. Drugą stroną monety jest kuzynka Agnieszka, matka, zdawałoby się rozsądniejsza, ale nic nie przeszkadza jej upijać się przy ognisku w środku lasu, więc również bardzo ją polubiłam. Roch stanowi zagadkę, a reszty bohaterów nie mamy okazji poznać dokładniej i mam nadzieję nadrobić to, gdy zostanie wydana pełna książka <3

Podsumowując, fani Dożywocia powinni natychmiast zaopatrzyć się w egzemplarz z dodatkiem <3 <3 Kocham, uwielbiam, chcę więcej!

Styl pani Marty to przede wszystkim specyficzny humor i budowa zdań czy akapitów. Uwielbiam to! Także dialogi między Odą, a jej kuzynką sprawiły, że zakochałam się w tym opowiadaniu <3

Akcja... Na 63 stronach ciężko napisać coś, co miałoby spójną akcję, gdyby nie to, że Szaławiła to wstęp do czegoś więcej - i zdecydowanie czekam na to więcej z niecierpliwością! Nie mogę...