Książka bardzo fajna chociaż chyba autorka zaplątała się w czasie. Prolog, pogrzeb 18 m-cy wcześniej, Ayla była w New Yorku kilka tygodni i nagle 18 m-cy później i spotkaniu z prologu🤔. Ale to nie ujmuje nic książce. Rhett czasami mnie irytował, sam nie wiedział do końca czego chce. Patrząc z perspektywy czasu chyba Bryce zrobił coś dobrego dla przyjaciela, raz że pokazał mu (choć tragicznie),że Damion nie była warta jego czasu to jego śmierć zesłała mu w ramiona Aylę, nie dość że pozwoliła odejść demonom to jeszcze pokazała że można kochać bezgranicznie nie oczekując nic w zamian. Może gdyby była z nim szczera od początku kto wie jak potoczyłyby się ich losy. Mimo wielu wzlotów i upadków w końcu się dogadali i stworzyli dom. By przeć na przód trzeba często zamknąć szczelnie przeszłość i nie patrzeć za siebie. Im tego z całego serducha życzę. Super że Locke dorósł i świetnie radzi sobie jako samotny ojciec z Joa, ale zrozumiał że mała też potrzebuje ciepła matczynego, a Bostyn świetnie się na nią nadaje. Mam nadzieję że tych dwoje spiknie się z sobą, a ta cała matka modelka na drzewo banany prostować skoro dziecko w karierze jej przeszkadzało. Z jednej strony żal m Setha, zwodziła go gdy był jej potrzebny ale z drugiej zachował się jak dup.ek, nie można zmusić nikogo do miłości. 

Książka bardzo fajna chociaż chyba autorka zaplątała się w czasie. Prolog, pogrzeb 18 m-cy wcześniej, Ayla była w New Yorku kilka tygodni i nagle 18 m-cy później i spotkaniu z prologu🤔. Ale to nie ujmuje nic książce. Rhett czasami mnie irytował, sam nie wiedział do końca czego chce. Patrząc z perspektywy czasu chyba Bryce zrobił coś dobrego dla przyjaciela, raz że pokazał...